سالے ءَ برز اِنت من جھد کنگ ءَ آں کہ پرتو چیزے نبشتہ بہ کن آں۔ من زان آں منی نبشتہ کنگ ءُ نہ کنگ ءَ ھاسیں پرکے نہ کپ اِیت ، بلے دل لوٹ اِیت من اے ھال بہ دے آں کہ من ترا چوں یات کن آں۔
چیا کہ بلوچ راج وتی راجی جھد ءَ گوں ھوناں نبشتہ کنگ ءَ اِنت۔ تئی ھون ءِ ھر ترمپ پہ باندات ءَ گوھریں لبز ءُ چیدگ نبشتہ کن اَنت۔
لکّو جان ! تو پادانی بن ءَ نہ چارِ اِت کہ چار پاکستان ءِ دروگیں کتاب وان آں ءُ پد ءَ رو آں وزیرے ءِ پاداں کپ آن ءُ لبیک کن آں۔ تو وتی گلزمین بانور کُرت ءُ دلءَ نہ جیڑ اِت کہ تئی میّت داں میتگ ءَ سر نہ بیت ءُ تئی گڈی دیدار ءَ تئی مات ءُ کماش نہ گند اَنت۔ آیاں بس اناگتی ھمے ھال سر بیت کہ شئیب جان جنگ ءَ شھید کنگ بوتگ ۔
من کدی نہ جیڑ اِتگ کہ من دوبر ڈانڈل ءَ واتر بہ آن ءُ پد ءَ ھما ھور،توپان،سیاہ گواتی ءُ روزرد ءِ وھد ءَ وتی بلی ءِ کر ءَ نندوک بہ آں ءُ بلی تئی کسھاں کار اِیت کہ من ءَ آ گیشتریں کسہ یات نہ اَنت۔
من ءَ کسہ یات اِنت کہ تئی دلیری ءُ تئی سر ءَ گْوستگیں گرانیں ساھت اَنت ۔ ھمے دلیری ءِ کسھاں تئی گْونڈیں گْوھار ساچان ءَ گْوش آں کہ تئی لالا شئیب جان دلیرے بوتگ۔ تئی لالا شئیب ءَ دو بلائیں ھیلی کاپٹر ڈنےءِ سر ءَ چو ھڑکھی ئیں کچک ءِ وڑ ءَ گر اَنت ءُ ترونگل ءِ وڑ ءَ تیرگواری کن اَنت۔ ھما ڈن کہ آ اود ءَ شپانک چہ تن ءَ وتی ساہ ءَ گدان ءِ پیژگاہ ءُ ساھگ ءَ سر کن اَنت داں مارا تنے گْور مہ جنت ءُ مہ کش اِیت۔
ساچان ! تئی لالا شئیب چہ دژمن ءِ زد ءَ در کپتگ ءُ کندان کندان ءَ گْوشتگ ئِے کہ داں کہ منی ساہ ھست ءُ دم کشگ ءَ اِنت ، پشت ءَ کدی نہ کنز آن ءُ من پہ زمین نمیران بہ آں۔
ساچان! دومی رند ءَ تئی لالا شئیب گوں لشکر ءَ ڈیک وارتگ لشکر ءَ گْوشتگ : "ہاتھ اوپر کرو" تئی لالا شئیب جان ءَ یک رندے پد ءَ کندان کندان ءَ گْوشتگ: اے مئے جِند ءِ زمین اِنت۔ مارا چون گْوش ئے کہ دستاں چست بہ کن اِیں ، اے تپنگ مارا پہ زمین ءِ موکگ ءَ کوپگ ءَ اِنت ۔ چو ھچ بر نہ بیت کہ من تُپنگ ءَ چگل بہ دئے آن ءُ تو شادان بِہ بہ ئے ۔ تئی لالا گوں لشکر ءَ جنگ کنان ءَ گوں کندگاں در کپت ۔
ساچان! گُڈّی کسہ ءَ شری ءِ سر ءَ گوش بہ دار ، گڈی جنگ ءَ وھدے تئی لالا شئیب جان دژمن ءَ آپی سِنگ ءَ رسین اِیت۔ بازینے کُش اِیت ءُ بازینے ٹپی کنت ۔ سرجمیں کتار ءِ تیر ءُ اے ونی گولھاں جنت۔
ساچان! تئی لالا شئیب جان گڈی ساہ ءَ کش اِیت ءُ بلوچستان آجو بات۔
لکو من نوں ترا ھمے گْوشگ لوٹ آں کہ تئی نام باز مزن بوت ۔
شھید کوھسار ء وتن لکمیر جان
شھید کوھسار ء وتن لکمیر جان
