ریڈیو زْرمبش بلوچی | ریڈیو زْرمبش بلوچی

رمس 4 جنوری 2023 سلام ءُ دْروت ءُ پہ شما  وش ءُ جوڑی کنگ نہ بیت کہ ھرکس زانت زالم ءِ دستاں کَس پہ سلامتی ءَ واتر نہ کنت۔ اِے وھد ءَ باریں چے جیڑگ ءَ بیت ؟ کُجام زوراکیانی آماچ بیت اِے آپ بستگیں سردیں شپاں کُجام جاھاں کُجام وڑ ءَ زندگی کنگ ءَ بیت؟  ایشاں ھچ منی سر پر نہ بیت کہ چے بہ گْوش آں ۔ اِے درد ءُ اندوھاں ھما مردم مار ات کنت کہ آ وت اِے آدم واریں رسترانی رستری ئِے دیستگ۔ اے وھد شپ ءِ ھشت ءِ ساھت اِنت، من نشتگ ءُ جیڑگ ءَ آں کہ پہ شما ، شمئے ھما داتگیں مھراں نبشتہ بہ کن آں بلے ناں نَد ھمراھداری کنت ناں کہ ھیال ،  شما دو انچیں مھروانیں بْرات بوتگ اِت کہ ھچ شمئے مھر شموشگ نہ بنت ۔ شما اِے زان اِت کہ مھروان ءِ مھر پہ لبزاان کدی نبشتگ کنگ نہ بنت پمیشکا منی کر ءَ پہ نبشتگ ءَ ھچ لبز نیست" سی ءُ یک  دسمبر اَت، بزانکہ سال ءِ گُڈی روچ اَت، دنیا ءَ تہ ءَ آجوئیں راج وتی شادکامیانی واست ءَ تیاری ءَ بنت بلے پہ بلوچ ءِ واست ءَ نوکیں  سال ءِ  1947 ءَ بگر داں مرچی ءَ بیا ھچ بر نیاتکگ۔ بلے من پہ یک اُمیتے کُتگ ءُ جیڑگ ءَ اَت آں بلکیں بوت کنت اِے سال پہ بلوچ ءَ وشی یے بیار ایت۔ بلے من نہ زانت کہ نوکیں سال گون آیگ ءَ  لْوڑ ءَ مارا گیش درد دنت۔۔۔۔۔۔۔ ھما روچ  گنجی اَت ءُ  دو ساھت ءِ ساھت اَت، من وش وش ءَ  نشتگ اَت آں ءُ  ورگ دیم ءَ کُتگ اَت اَنت، نوک ورگ ءَ بندت کُت۔ من وتی دل ءَ سک وش اَت آں، یکے ایش اَت نوکیں سالے بلکن پہ بلوچ ءَ وشی یے آؤرت ئِے، دومی منی بْرات ءِ نوک آروس بُوتگ اَت۔ شمئے وڑے مھرواناں وتارا ساڑی کُتگ اَت، مئے وشیانی روچ گیش وش کُتگ اَت۔ ۔۔۔ اناگاہ من دیست کہ منی بْرات آتک ءُ سک پریشان اَت۔ من جست کُت "لالا ترا چے اِنت" آئی ءَ  ھمے پسّو دات کہ دو مھروان رسترانی دستاں بیگواہ کنگ بوتگ۔ اِے ھال ءَ من ءَ  چٹ ھُشک ءُ  ھیران کُت ، ھچ نزانت کہ چے بہ کن آں؟ اے یک انچیں دردے کہ مردم بلوٹ ایت بلے ھچ کم ئِے کُت نہ کنت ، گِند ئے مردم چٹ نادّرس بیت بلے انگت من وتی دل ءَ ھمے جیڑ اِت باید اِنت مردم نوں بے تّرک ءُ توار مہ بنت بلکیں زلم ءِ بگیری ءَ ھم توار بہ بنت دگ ءُ بازاراں بند بہ کن اَنت،۔ گڑا من دیست کہ منی گوانکو ءَ یک کلوھے آتک کہ باندا مردم یکمُشت ءُ یکجاہ بہ بیت کہ دّگ بند کنگی اِنت۔ من وتی شپ پہ جیڑاگ ءُ ارمانی روچ کُت، سُھب ءِ سر ءَ درکپت ءُ گوں ھمراھاں دگ ءَ سربوت ایں، چار آں کہ مردماں دگ پیسر ءَ بند کُتگ اَت۔ بازیں کساسے ءَ مردماں بھر زورتگ اَت۔ گڑا من زانت کہ اے درد ءَ ھر بلوچ ءَ را گپتگ، دومی اے شمئے داتگیں مھر انت کہ دُرست مردم شمئے واست ءَ بے تاھیر ءُ زِرگ ءَ اِنت۔ گڑا من ءَ  ھم شمئے داتگیں مھر گیش دل ءَ بے تاھیر کنگ ءَ اَت اَنت،  شمئے کندگ ءُ ٹھکانی توار ، اِے وھداں من ھچ نہ زانت کُجا آں؟  چے کنگ ءَ آں؟ من ءَ دپ ءَ ھمے اوگام دراتک کہ "یہ جو دھشت گردی ہے اس کے پیچھے وردی ہے"   اے روچ پہ شمئے راہ چاری ءِ ودار ءَ آسر بوت بلکیں شما واتر بِہ بَہ ات بلے تاں رو برکت ءَ نشت آں، کس ءَ وشیں ھالے نیاؤرت بازیں مردمانی تسلہ دیگ ءَ پد ما واتر گِس ءَ آتک ایں۔  وتی موبائل ءِ درپ پچ کت چاراں راجمانی رسانکدر ءِ ھر نیمگ ءَ چماں شانک بہ دے بس شمئے اکس اَنت کہ پوسٹر جوڑ بوتگ اَنت۔ انچو اکسانی چارگ گوں من برداشت نہ بوت من وتی موبائل بند کت ءُ وپت آں بلکیں باندا وشیں سُھبے بیت ءُ شمئے آجوئی ءِ وشیں ھالے کیت بلے شما انگت ءَ واتر نہ کُت۔ بیا اِت کہ گریشگ سک پُرسیگ اِنت۔