مراگش: مارشت
بنگپ: گوادر
نبشتہ : شائستہ بلوچ
توار: شائستہ بلوچ
شنگکار: ریڈیوزرمبش بلوچی
تیاب
تیاب کہ آئی ءِ تہ ءَ منی سرجمیں کسانی گوْستگ من ءَ سک دوست بیت۔ من ءَ ھما روچ انگت یات اِنت کہ من گوں اے دگہ زھگاں تیاب دپ ءَ لیب ءُ گوازی کرتگ، ھاک ءِ سر ءَ لوگ جوڑ کرتگ ءُ تیاب ءِ ھاکانی سر ءَ وتی نام ءُ وتی وتن ءِ نام نبشتہ کرتگ ءُ وتی وتن دوستی پدّر کنگ ءِ وتی وڑ ءَ جھد کرتگ۔
گرماگی روچاں ما سرجمیں روچ تیاب ءَ جان ششتگ۔ گْوش اَنت کہ دریا ھونوارے ءُ ھمک گرماگ مردم وارت بزاں کہ آپ ئِے بارت بلے من ءَ کدی ھم اے گپ ءِ ترس نہ بوتگ پرچا کہ من زانتگ کہ من ءَ تیاب ھچ بر نہ وارت پرچا کہ من تیاب ءِ چک آں ۔
بلے نوں وھد بدل بوتگ نو من رست ءُ مزن بوتگ آں۔ رسم ءُ دودانی سوب ءَ من ءَ نو اے اجازت نیست کہ تیاب ءَ لیب ءُ گوازی بہ کن آں ءُ تیاب ءِ پاکیں آپاں گوں جان بہ شود آں نوں تیاب ھم چہ مئے دست ءَ شتگ۔
تیاب ءِ دپ کہ تو وھدے اد ءَ اوشتاتگ ئے گڑا تو سرجمیں زر دیستگ نوں آئی ءِ دیم بند کنگ بوتگ۔ ھما جاگہ کہ آنگر زھگاں پہ وت ءَ کرکینک گچین کرتگ ءُ آؤرتگ اود ءَ نوں بلائیں سنگ ءُ ڈوک ایر کنگ بوتگ۔ اے سنگاں منی تیاب ءِ سرجمیں زیبائی برتگ۔تیاب دپ کہ آ اود ءَ ھر وھد ءَ زھگانی توار بوتگ کہ آ وت ما وت ءَ لیب ءُ گوازی کنگ ءَ بوتگ اَنت مروچاں زھگانی توار ءِ بدل ءَ ترا مشینانی بدیں توار گوشاں کپ اِیت، ھما تیاب دپ کہ آ اود ءَ ھر وھد ءَ کماشاں دیوان کرتگ، وتی ورنائی ءِ داستان آؤرتگ اَنت ءُ نوکیں پدریچ سر ءُ سوج اِش کرتگ نوں آھانی جاگہ ءَ لھتیں درآمدیں سپاھیگ اوشتاتگ۔
من ءَ پہ ھما وھدیگیں تیاب ءَ سک زھیر کنت ۔ مروچاں منی دل نہ گْوش ایت کہ تیاب ءِ سیل ءَ بہ رو پرچا کہ نوں وھدے من تیاب ءَ رو آ ں گڑا مشینانی بدیں توار، منی تیاب ءِ دلبند ءِ سر ءَ ایریں بلائیں سنگ ءُ ڈوک ءُ آ اود ءَ اوشتاتگیں درآمدیں سپاھیگاں گند اَنت کہ منی ھم زبان ءُ ھم راج نہ اَنت ءُ گوں من ءَ ھچ وڑیں سْیادی نہ دار اَنت گڑا من ءَ انچوش سما بیت کہ منی تیاب منی زر اَچ من پلگ بوتگ ءُ من وتی گلزمین ءِ سر ءَ درآمد کنگ بوتگ آں۔
