کیچ : مزن بند ءَ گوں زورگریں پاکستانی لشکر ءَ بیوکیں میڑے ءَ شھید بیتگیں بلوچستان آجوئی سنگر ( بی ایل ایپ) ءِ سروگان ارپان شھید ءِ مات ءَ پہ راج ءَ شکساتگیں وتی تامربندی کلوھے ءَ گْوشتگ: آ چہ ارپان ءِ شھیدی ءَ تشے ھم نزور نہ بیتگ بلکیں پاکستان نزور بیتگ کہ شھیدانی لاشاں مئے دست ءَ دیگ ءَ ترس ایت۔
آئی ءَ گْوشتگ: آ پہ اے گپ ءِ منگ ءَ بھ ساڑی نہ اِنت ءُ ناں کدی ساڑی بیت کہ آیاں پیش دارگ بیتگیں مانش شھیدانیگ اَنت۔
آ تامربندیں کلوہ ءِ تہ ءَ مھکم گندگ بیگ ءَ اِنت ءُ گوں بچکند ءَ گپ ءَ اِنت۔ چہ شھید ءِ مات ءِ گپاں اے پدر اِنت کہ آ پھتوئیں سیاسی سنچے ءِ ھدا بند ءُ مھکمیں اوپار ءِ واھند اِنت۔
آئی ءَ وتی گپانی تہ ءَ باز بر ءَ ھمے گپ جتگ کہ آئی ءِ سرجمیں کھول ارپان ءِ شھیدی ءَ پھر بند ایت ءُ آیاں پہ ایشی ءَ ھچ رنگیں پشومانی نیست۔
آئی ءِ اے ھم گْوشگ اَت کہ پاکستانی لشکر گْوش ایت کہ آیاں شھید مہ گْوش اِت بلے آ شھید اَنت ءُ مروچی سرجمیں راج نورھان ءُ ارپان ءَ شھید توار کنت۔
آئی ءَ وتی کلوہ بلوچی زبان ءَ شنگ کرتگ کہ چار دمان ءُ پنجاہ دم ئیگ اِنت۔اے تامربندی کلوہ چہ بلوچ *راجی زْرمبشت ( بی این ایم)* ءِ نیمگ ءَ پہ رسانکدر ءَ شنگ کنگ بیتگ۔
بی این ایم ءَ گوں تامر ءَ ھمگرنچیں وتی گْونڈیں درشان ءَ گْوشتگ : اے تمپ ، کیچ ھنکین ءِ جاھمنندیں ارپان بلوچ ءِ مات ءِ کلوہ اِنت کہ آئی ءِ بچ ارپان گوں وتی ھمبل نورھان ءَ ھمے ماہ ءَ پاکستانی لشکر ءِ دست ءَ کشگ بیتگ۔
پاکستانی لشکر ءِ کارمنداں آیانی لاش گوں وت برتگ اَنت۔ آیانی کھول ءَ دزبندی کرتگ کہ لاش آیاں دیگ بہ بہ اَنت بلے آیانی گپ گوش دارگ نہ بیتگ ھمے بارہ ءَ تمپ ءَ پاکستانی لشکر ءِ بندر ءِ دیم ءَ زھرشانی ھم کنگ بیتگ بلے اے زھرشانی بے سیت بیتگ۔
کپٹن ارپان شھید ءِ مات ءَ وتی تامربندیں کلوہ ءَ ھمے بارہ ءَ وتی مارشت درشان کرتگ اَنت۔
جھل ءَ آئی ءِ گْوشتگیں گپ نبشتہ کنگ بیتگ اَنت۔
ارپان شھید ءِ مات ءِ کلوہ
من شھید ارپان ءِ مات آں۔ من کلیں شھیدانی مات آں۔ کلیں بلوچستان ءِ شھیدانی مات آں۔ سھریں سلام پیش اِنت کلیں شھیداں۔منی کوہ ءِ نرمزاریں بچاں۔ بلوچستان ءِ بچاں ھزاراں سلام پیش اِنت۔
اے تھریکانی (زْرمبشت) تہ ءَ چوش بیتگ ءُ چوش بہ اَنت۔۔۔ اے جنگ ءُ جیڑاں بیتگ اَنت ءُ بہ اَنت۔اے منی بچ کہ (جنگ ءِ پڑ) ءَ ھست اَنت انگت بہ اَنت۔ من ءَ انگت بچ ھست۔
آئی ءِ(پاکستان) نزوری ءَ ھمد ءَ بہ چار اِت کہ آ دزے، نزور اِنت کہ من شمارا لاشان ناں پیش داراں نے کہ دئے آن اِش۔۔ من اے چیز ءَ ھچ نزور نہ آں۔من ھچ پریشان ھم نہ آں۔
آ دز اِنت من ھچ وڑ ءَ باور کنگ ءَ نے آں کہ دو کبر (مانش) ئِے پیش داشتگ کہ اے شھید ارپان ءُ شھید نورھان ءِ کبر اَنت۔ من ءَ آئی ءِ اے گپ ھچ باور نہ اِنت ءُ نہ کن آن ئِے۔
آ دز اِنت ، نزور اِنت، کمزور اِنت، دز ءَ زور نیست اِنت۔ایشی ءِ نزوری ءَ شما ھمد ءَ بہ چار اِت۔
پہ ایشی ءَ من نہ نند آں۔من ھچ کمزور ھم نے آں۔ناں کہ من ءَ ایشی ءِ ترس ھست اِنت۔ شھید ارپان ءَ کہ وتی ساہ ءُ سر پہ گلزمین کربان (ندْر) کرتگ ۔آئی ءِ مات ءَ ھم کربان کرتگ، آئی ءِ برات ءُ گھاراں ھم کربان کرتگ آئی ءِ درستیں لوگ ءِ مردماں ھم کربان کرتگ۔بلوچستان ءِ کلیں گیرت داریں بچاں کربان کرتگ۔پہ وتی ھک ءِ ، گیرت ءِ ءُ لج ءِ ھاتر ءَ۔
من درستانی مات آں من ھم کربان کرتگ وتی ساہ ءُ سر۔من ءَ ھچ ترس نیست من اے لونڈوئیں پنجابی ءِ دیم ءَ نزور نہ آں ناں کہ آئی ءِ دزیں دلار ءُ سرینڈر بیتگینانی دیم ءَ نزور آں۔من انگت آھانی دیم ءَ اوشتاتگ آں۔
یک رندے پد ءَ ھزار سلام منی شیر ءُ مزاریں کوہ ءِ بچاں۔من ءَ انگت بچ ھست من نزور نہ آں۔داں منی سر ءِ میدانی ٹالے ھست من نزور نہ آں۔منی دل وتی نزوری ءَ ھچ وڑ ءَ نہ منگ ءَ اِنت،من شھید ارپان ءِ ماتاں گپ ءَ آں۔
پد ءَ آ (دژمن) گْوش ایت من شھید ارپان ءُ شھید نورھان ءِ سر ءَ شھید نبشتہ کنگ ءَ نہ ھل آں کہ اے شھید نہ اَنت بلے چک چک ءِ دپ ءَ اِنت شھید ارپان ءُ شھید نورھان۔آیاں مزنیں شانے رس اتگ۔ آ نمیران اَنت ، آ زندگ اَنت۔شھید ارپان ءُ شھید نورھان زندگ اَنت۔کلیں شھید زندگ اَنت۔آئی ءِ نزوری ھمد ءَ زانگ بیت کہ آئی ءَ وسواس اِنت کہ شما راجی شھیداں شھیدی ءِ نام ءَ دئے اِت۔نی کلیں جھان آیاں شھید گْوشگ ءَ اِنت۔من اے گپ ءَ گْوش آں کہ ما شھید ارپان ءِ لوگ ءِ مردم انگت ڈڈ ایں۔آئی ءِ درسیں لوگ ءِ مردم ڈڈ اَنت۔آئی ءِ وسواس ءَ ھچ بر در نہ کن این ءُ من در نہ کن آں پرچا کہ من شھید ارپان ءِ مات آں۔
شما اے تامربند ءَ گوں انگریزی چیر نبشتاں چہ جھل ءِ چیڑو ءَ گوش داشتگ ءُ دیست کن اِت:
