ھما زمانگ ءَ اسکولانی تہ ءَ بلوچی وانینگ ءِ چِست ءُ اِیر، لبزانکی کارانی چِست ءُ اِیر کہ بیتگ اَنت، گُڑا ما ھردیں کہ کالج ءَ موکل کُت ءَ دیم پہ ھلک ءِ رَوَگ ءَ ما مدام تُربَت ءَ اَبدمانیں پِدا چارراہ ( شھید فدا چوک) ءِ دیم ءَ پہ بلوچی کتاب ءِ زیرگ ءَ شُتگ اِیں۔
بِندات ءَ ما تھنا شائِری ءِ کتاب ونتگ، ھمے درگت ءَ من ءَ اُوں ھُبّ ءُ واھگ بیتگ کہ من بلوچی نبشتہ بِہ کن آں، بلے بژن کہ مارا چُوشیں ھاسیں لٹیریچرے دست نہ کپتگ ءُ ناکہ ما وت تچ ءُ تاگ کُتگ پہ وانگ ءَ ۔۔۔۔۔
بلے! من ءَ تھنا اِنچو سما بیتگ کہ پہ لبزانک ءُ پہ بلوچستان ءَ جُھد بُوَگ ءَ اِنت، نوں ما زان اِیں کہ ھمے لبزانک ءُ بلوچستان ءِ جُھدانی تہ ءَ بَنداتی سْرپ ءَ اِلیاس اُوشتوک بیتگ۔۔۔
ھمے رنگ ءَ کیچ ءَ مُدام ترا دیمونی ءِ بوہ بیت، مُدام ترا سما بیت کہ کیچ کار ءَ اِنت۔ جُھد ءَ اِنت، جُنزگ ءَ اِنت، پمیشکا کیچ من ءَ دوست اِنت کہ اِد ءَ اَلیاس ءَ ساہ زُرتگ ءُ زندگی کُتگ۔۔۔۔۔
مرچی من واب ءَ کمو مھلہ پاد اَتکگ اِت آں ءُ منی کتاب ھما وڑ ءَ شِنگ ءُ شانگ اِت اَنت، بزاں نوکی من چمْ پچ کُتگ اِتاں کہ دروازگ ءَ توار کُت ءُ من پاد اَتک آں، تہ چاراں ھمّل اِنت۔
ھاں اُستاد! مرچی ترا زان ءَ کماش ءَ مھلہ تاچینتگ۔۔۔؟
اِنّا پُلّ! مرچی من ءُ تو کالج ءَ نہ رویں، اَنچو من اَجکّہ بوت آں۔۔۔۔، کالج ءَ نہ رویں۔۔۔۔بلے پرچا۔۔۔۔۔؟
مرچی اِلیاس اَتکگ
اِلیاس کُجام اِلیاس! من پہ بے سماھی جُست کُت۔۔۔۔۔؟
ترا یات اِنت ناکو ھُسین ءَ کہ ھردیں من ءُ تو پہ بلوچستان ءُ بلوچی لبزانک ءِ بابت ءَ جُست کُتگ، منا ءُ ترا مِدام سرپدی یے داتگ کہ اِلیاس کار ءَ اِنت ءُ لبزانک زندگ اِنت، اے ھما اِلیاس اِنت
۔
وھدے اے ھبر کہ اِش کُت، چہ گَل ءَ من دارگی نہ بیت آں ءُ زیت زیت ءَ جامگ پِر کُت ءُ ما دوئیں پرپٹ ءَ سوار بیت اِیں ءُ دیم پہ اِلیاس ءِ گِندُک ءَ۔ تہ راہ ءَ چاراں سرجمیں بازار ھاموش ءُ دُکانانی شَٹر جَھل اَنت،
جاک ءُ سلوات اِنت داں ما اَبدمانیں پِدا چارراہ (شھید فدا چوک) ءَ سر بیت اِیں، تہ گِنداں مزنیں مُچّی یے بُرز ءُ بارگیں، نوک بَروتیں ورناہ ءِ دست ءَ میکے ( ماھکے) لَرزگ ءُ کوکار ءَ اِنت۔
” الیاس تیرے خون سے انقلاب آئے گا "
گوں اے اُوگام ءِ گُوشاں کپگ ءَ ھور من وتی چمّ پَھک کُرت اَنت ءُ یک کِرّ ءَ نِشت آں، رُوژناھی ءِ چِراگ مِرمِرانک تِر بوت ءُ زمین سرجم ءَ سْیاہ ءُ تھار۔۔۔۔۔۔۔۔
