نبشتہ کار: جھانزیب بلوچ
راجدپتر ءِ تہ ءَ سیاہ تریں وھداں یک چیزّے ءَ مدام مردم زندگ داشتگ، آ گھگیری اِنت۔ اے ایوک ءَ گالے نہ اِنت، اے یک انچیں مارِشتے، یک رُو ءُ یک تاکتے کہ ھر ھما مردم ءِ اندر ءَ زندگ اِنت کہ آ یلہ دیگ ءَ انکار کنت۔ گھگیری (مزاحمت) ھما مردمانی توار اِنت کہ زُلم ءِ دیم ءَ جُکّّگ ءَ تیار نہ اَنت۔ اے ھر راج ءِ دل ءِ دْریکگ اِنت کہ آ آجوئی ءِ تہ ءَ زند گوازینگ لوٹ اِیت۔ چہ درستاں مستریں گپ ایش اِنت کہ گھگیری (مزاحمت) ھمے نشانی انت کہ زندگی انگت ھست انت۔ گھگیری (مزاحمت) ءِ بزانت ھما چیز ءِ ھلاپ ءَ اوشتگ اِنت کہ رد یا نااِنساپ اِنت۔ اے زُلم، کبزہ، نااِنساپی، زوراکی یا ھر وڑیں زُلم ءِ ھلاپ ءَ بوت کنت۔
وھدے کہ کسے چہ تئی بُنکی ھکّاں زُورگ ءِ جھد ءَ کنت ءُ تو انگت گوں اُمیت ءَ پسو ءِ دیم ءَ جن ئے گڑا ھمے گھگیری (مزاحمت) اِنت۔ اے مدام سلاہ ءِ دارگ ءِ بزانت نہ اِنت، برے برے گھگیری گپ ءُ تران ءِ تہ ءَ، آرٹ ءِ تہ ءَ، بے تواری ءِ تہ، زھرشانی ءُءَ گریوگ ءِ تہ ءَ ھم بیت۔ چوناھیا کہ نودربر جنگ ءِ وھد ءَ ھم وانگجاہ ءَ روگ ءَ برجاہ بہ دار اِیت، گڑا اے گھگیری اِنت۔ وھدے کہ مات سالانی سال وتی گاریں چُک ءِ ودار ءَ کنت بلے اِنساپ ءِ لوٹگ ءَ ھچبر یلہ نہ دنت، گڑا اے گھگیری اِنت۔
وھدے اھوالکار بیھاراں ابید راستی ءِ گپ ءَ جنت، گڑا اے ھم گھگیری اِنت۔ اے درستیں مسالاں چہ اے گپ پدّر بیت کہ مردم انگت چہ اندر ءَ زندگ اَنت، انگت پرواہ کن اَنت ءُ انگت اُمیت دار اَنت۔ بازیں جاگھاں مردم سکیں گرانیں جاوراں زند گوازینگ ءَ اَنت۔ ایشانی زمین زورگ بنت، ایشانی توار بے توار کنگ بنت، ایشانی سروک کُشگ بنت، ایشانی دود ءُ ربیدگ ءِ سر ءَ اُرش کنگ بیت، بلے اگاں آ مردم گھگیری ءَ یلہ بہ کن اَنت گڑا آ زندگ بوَگ ءَ یلہ بہ کن اَنت۔ چی ءَ کہ گھگیری آیانی پجّار ءَ زندگ دار اِیت۔
پرچا کہ گھگیری ءِ ھست نہ بوَگ ءَ چہ زوراک گیشتر زوراک بوَگ ءَ اِت اَنت ءُ نزور گار ءُ بیگواہ بوتگ اَنت، بلے راجدپتر ءَ بار بار اے گپ سابت کتگ کہ گھگیری ھکومتاں پْروش دات کنت۔ زِرباری اپریکہ (جنوبی افریقہ) ءِ نیلسن منڈیلا ءَ بہ چار اِت یا پاکستان ءِ ملالہ یوسپزئی ءَ بہ چار اِت۔ آیاں وتی وڑ ءَ گھگیری کت، یکے ءَ نسلی ناانساپی ءِ ھلاپ ءَ ، ءُ دومی جنکانی وانگ ءُ زانگ ءِ ھاتر ءَ۔ مروچی دُگنیا ءِ چک ءَ ایشانی نام زانگ بنت۔ اگاں ما بلوچستان ءِ بابت ءَ گپ بہ جن اِیں گڑا اِد ءَ گھگیری ءِ راجدپتر جھل انت۔ سالانی سال اِنت کہ بلوچ راج وتی ھکّانی ھاتر ءَ جنگ ءَ اِنت، پہ پجّار، زبان، زمین ءُ آمید ءِ ھاتر ءَ، بیگواھیں مردمانی، ھاندان بے تواری ءَ گگھگیری کنگ ءَ اَنت، کیمپاں نندگ ءَ، وتی نزیکیں مردمانی اکساں گوں وتی دستاں دارگ ءَ ءُ ھچبر ھلاس نہ کنگ ءَ۔
شائر درد ءِ شَیر نبشتہ کن اَنت، گشندہ گم ءِ زیمراں گْوش اَنت، ءُ ورنا سوشل میڈیا ءَ وتی توار ءَ چست کن اَنت اے ھم گھگیری اِنت۔ راجی بامرد وتی زمین ءِ ھاتر ءَ مھر ءِ کیلو سرکیل، اگاں ایشانی توار ءِ سر ءَ چمشانک دیگ بہ بیت ایشانی گھگیری راستی ءَ زندگ کنت۔ دنیا ءَ ھمے پدّر کنت کہ بلوچ نہ مُرتگ ءُ انگت ساہ کشگ ءَ اِنت، انگت اُمیت دارگ ءَ اِنت، انگت شرتریں باندات ءِ واب ءَ گندگ ءَ اِنت۔ لبز ء نبشتانک، شَیر، گْوشتانک ءُ کتاب نبشتہ کنگ، آرٹ ءُ اکسکاری، زیمر ءُ گُشندھی، اکس کشّی، کلم ءُ زانت ءِ کُمک ءَ چہ اندر ءَ جاورانی بدل کنگ ءِ درونت ءِ رسگ ءَ اِنت۔
اِیمنیں زھرشانی، مارچ، جاک ءُ جلّل، شُد ھڑتال، دود ءُ ربیدگ، ربیتی پوشاک ءِ پوشگ، ماں زبان ءَ گپ جَنگ، دود ءُ ربیدگ ءِ منّگ، اے درستیں کارانی گْوشگ ءِ راہ اَنت کہ ما انگت زندگ ایں. ما سرجھل نہ کن اِیں، گھگیری ءِ ھر کار ءِ پُشت ءَ اُمیت ھست، ءُ اُمیت یک انچیں چراگے کہ آسانی ءَ گار نہ بیت۔ اے اُمیت اِنت کہ ماتاں اِنساپ ءِ شوھاز ءَ برجاہ دارگ ءِ توان ءَ دنت۔ اے اُمیت اِنت کہ ورناھاں گپ جنگ ءَ کمک کنت، ھما وھد ءَ ھم کہ آ ھترہ ءُ جنجالاں زان اَنت۔ اُمیت گھگیری ءِ چراگ اِنت، اُمیت ءِ ھست نہ بوَگ ءَ مردم وتی یکشلیں جھد کنگ ءَ بند کن اَنت، بپمیشکا داں اُمیت ھست زند ھست۔ بازیں مردمانی گُمان اِنت ھما کہ گھگیری کن اَنت آ زھر اَنت یا ھترناک اَنت، بلے اے گپ راست نہ اِنت۔ چی ءَ کہ گْواچنیں گھگیری نپرت ءِ بنیاد ءَ نہ اِنت، بلکیں اے گوں مھر ءَ بندوک اِنت۔ مھر پہ انساپ ءَ، پہ اشکام ءُ اِیمنی ءَ، پہ آجوئی ءُ شان ءَ۔
اگاں کسے گھگیری کنت گڑا ایشی ءِ بزانت ایش اِنت کہ آ وتی وتن، وتی راج ءُ وتی آیوکیں باندات ءَ دوست دار اِیت، چی ءَ کہ گھگیری زندمان اِنت۔ اے گپ ایوک ءَ پد ءَ جنگ ءِ نہ اِنت، بلکیں اے انسان ءِ ابدمان بوَگ ءِ بابت ءَ اِنت۔ اے تُرس ءِ بگیر ءَ شرپ ءِ گچین کنگ ءِ بابت ءَ اِنت، چپ ءُ چاگرد ءِ سر ءَ راستی ءُ زنجیر ءِ سر ءَ آجوئی ءِ گچین کنگ ءِ بابت ءَ اِنت۔ دنیا چہ لس مردمانی گھگیری ءَ بدل بوتگ۔ ھر وھد ءَ کہ کسے زوال ءِ بدل ءَ چست بوَگ ءِ راہ ءَ گچین کنت، گڑا آ اے گپ ءَ سابت کنت کہ زند ءِ انگت مانا ھست۔ تو اگاں ناانساپی ءِ آماچ ئے گڑا اُمیت ءَ گار مہ کن، یات بدار اِت کہ تئی توار ءِ بوَگ ھژدری اِنت۔ تئی ھمّت دگراں ھم دلبڈّی دات کنت۔ تئی کسانیں گھگیری ءِ کار یک انچیں چنگالے جوڑ بوت کنت کہ بازیں دلانی تہ آچشے شنگ کنت۔ گُڈّی ءَ ھما کہ گھگیری کن اَنت آ ایوک ءَ زندگ نہ بنت، آ گوں مول ءُ مراد ءَ زندگ بنت۔ پمیشکا زندمان ءِ مول ءُ مراد ھمیش اِنت گھگیری بہ کن، پرچا کہ بے گھگیری ءَ مارا دگہ مادنیں دگ نیست کہ ماں منزل ءَ سر بہ کنت۔
