نبشتہ کار: میجر مجید
ڈسٹرکٹ ھُزدار، میتگ نال، کبرستان نال، کبر میر گوس بکش بزنجو۔
دْروت ءُ سلام !
واجہ امیت اِنت کہ تو وش ءُ جوڑ ئے ءُ بھشت ءِ گلباگاں دلگوش ئے.
واجہ ترا یاد بیت کہ تو 1988 ءَ مند ءَ آتک ئے، اے ھما وھد اَت کہ تئیگ ءُ ورنایانی میان ءَ جیڑہ ھست اَت کہ تو ولایت ءِ وتواجھی لوٹ کتگ اَت، ورناھاں راجمستری ءِ لوٹ کتگ اَت، گڑا تو مند ءَ آتک ءُ تو واجہ ھدامرزی جلال ھان ءِ ھند ءَ داشتگ اَت گڑا ما ورناھاں گْوشت کہ شھید گلام مھمد ءِ سروکی ءَ گوں تو ملاکات کن ایں. تو گْوشت”ویلکم بیا اِت ءُ من لوٹ آں شمارا بگِند آں، شما منی زھگ اِت، شما منی چک اِت”
گڑا ما گوں تو ملاکات کت۔
مئے سنگت گوں شھید گلام مھمد ءِ سروکی ءَ گوں ترا گپ ءُ تران ھم بندات بیت ءُ گلام مھمد ءَ چہ ترا لوٹ کت کہ واجہ تو مئے لوٹ ءَ کبول بکن ءُ گوں ما بیا ءُ من ھم ھمے رُمب ءَ گون اِت آں، ما درست ھمراہ اِت ایں۔ گڑا شھید گلام مھمد ءَ گْوشت کہ واجہ اے گچینکاریاں ورناھاں پیسلہ کتگ کہ ما گچینکاریاں بھر بزیر ایں، تو ھم جواب دات کہ جْوانیں گپے۔
پد ءَ شھید گلام مھمد ءَ ترا گْوشت کہ واجہ مئے آئین ءُ منشور راجمستری اِنت ءُ تئی ولایت ءِ وتواجهی اِنت، تو وتی آئین ءُ منشور ءَ بدل کن ءُ گوں ما بیا۔
گڑا من ءَ یاد اِنت کہ تو اسپیتیں کاگدے گلام مھمد ءِ دست ءَ دات ءُ گْوشت “گلام مھمد بزیر ھرچے نبیس ئے بہ نبیس، بلے من ءَ دو شرت ھست۔ اولی شرت ایش اِنت کہ اگاں شما گوں من ءَ کا اِت ولایت ءِ وتواجهی ءَ کبول بکن اِت، اگاں ناں شما گوں من ءَ نیا اِت گڑا من ءَ سد سلاہ بندیں مردم پیش بدار اِت گڑا من وتی آئین ءُ منشور ءَ بدل کن آں۔
شھید گلام مھمد ءَ گْوشت کہ واجہ ! سد مردم سلاہ بندیں مئے گْور ءَ نیست۔ تو گْوشت کہ راجمستری بے سلاہ بندیں جنگ ءَ نہ رس اِیت، پہ اوٹ ءُ الکیشن ءُ پارلیمنٹ ءَ راجمستری ءِ گرگ ناممکن اِنت!
گپ ءُ تران بے سوب بیت ءُ پد ءَ گچینکاری شرو بیت اَنت، گچینکاری ءَ پد ھمیش اِنت کہ تو الیکشن ءَ بے سوب بیت ئے پرچاکہ ورنا ءُ سردار اتااللہ مینگل ءِ یک شریں ھمدستی یے ھست اَت، اے دوئیں کُوتاں تئی ھلاپ ءَ سک کار کت، سبکّیں گپ ھم ترا گْوشگ بیت۔ ایشاں پد ءَ چیزے سیٹّ گپت، گوں نواب اکبر ھان ءَ بی این اے ءِ سرکار جوڑ بیت، سرکار ھم بے سوب بیت، مھلوک ءِ لوٹ ءُ گرز ھچ پورہ نہ بیت اَنت۔ پد ءَ تو ھمش اِنت مارا یلو کت ءُ دیم پہ وتی مُکیمی دوار ءَ شت ئے، پد ءَ سک باز پْرشت ءُ پْروش بندات بیت ءُ تئی ھکّاں مھلوک ءَ را شر گپت، پد ءَ ھمے کوت درست وت ماں وت ءَ مِڑ اِت اَنت۔ شھید گلام مھمد ءَ بی این ایم داشت ءُ ڈاکٹر مالک ءَ گوں تئی پدریچاں بی این پی جوڑ کت وتی بیرک ءَ را چار اِستار جت، نی گڑا اے واجھاں گْوشت کہ راہ میر گوس بکش بزنجو ءِ بیتگ ما رد گْوشتگ، اینچک کوم ءِ پْروشت ءُ پروش، بھر ءُ بانگ، باریں چُنت جاگہ ءَ بھر ءُ بانگ کُت۔ نی ڈاکٹر ساھب ءَ گوں تئی پدریچاں بکشو ءِ پارلیمنٹ ءِ سیاست شرو کت، اد ءَ ھم بے سوب بیت اَنت، بلوچستان ءِ اڑ ءُ جنجال ھما وڑ ءَ اَنت کہ تو دیستگ اَنت، انگت نی گنتر اَنت! بکشو ءِ پوج ءَ بلوچ ءِ سر ءَ اُرش کت بلوچ ءَ کُشگ ءُ بیگواہ کنگ ءَ اِنت، بلوچ ءِ ازت ءُ ننگ ءُ ناموس پادمال اِنت، بلوچ زھگ ءُ ورنایاں کُشگ ءُ بیگواہ کنگ ءَ اِنت، بلوچ ءِ چادر ءُ چار دیواری دستء ڈُنگان اِنت، بلوچستان ءِ مال ءُ مڈّیاں لُٹ ءُ پُل کنگ ءَ اِنت۔
نی واجہ منیگ ءُ منی چیزے سنگتانی جست چتّو ایش اِنت کہ تو اگاں زندگ بیتین ئے تو این پی ءِ سیاست کتگ اَت یا سرمچارانی سلاہ بندیں جھد ءِ ھمراہ بیتگ اِت ئے؟
مئے سنگتانی نیام ءَ کہ وھدے ما گپ جن ایں، ھمے سوال مُدام چست بیت۔ واجہ مھربانی بکن ھمے سوال ءِ جواب ءَ پہ من سر کن، من زان آں کہ مُرتگیں مردم زندگ نہ بیت بلے وڑے ناں وڑے ءَ منی واب ءَ بیا ءُ من ءَ ھمے بگوش کہ تو اے وھدی اگاں زندگ بیتین ئے تو کئی ھمراہ اِت ئے، اوٹ پنڈوکیں پاٹیانی یا سرمچارانی؟
واجہ من ترا دگہ نوکیں وشیں ھالے دیگ لوٹ آں کہ من زاناں تو سرپد نہ ئے:
چہ تو پد مروچاں مئے مات ءُ گْوھاراں، مئے زالبولاں یک جُنزے چست کتگ کہ ایشاں بلوچ ءِ جنز ءَ را یک نوکیں ساہ ءُ ارواھے بکش اِتگ، اے جنز ءِ سروکی ءَ واجہ سبگت اللہ شاہ جی، شیرزال ڈاکٹر مھرنگ، شیرزال سمی دین، شیرزال بیبو بلوچ ءُ شیرزال شاری بلوچ، شیرزال ڈاکٹر سبیھہ، ڈاکٹر شلی ءُ شیرزال سھدیہ ءُ۔۔۔۔ کنگ ءَ اَنت۔
میر ساھب باور کن اے چہ بانڑیء شیھک، گل بی بی یارمھمد زھی، بی بی مریمء شاھو ءُ بی بی گنجی ءَ ھم دستے ھما دیم اَنت، ایشاں دژمن دِلترک کتگ ءُ بلوچ جنز ءَ بلاھیں ساہ ءُ ارواھے بکش اِتگ، اے تئی وھد ءَ نہ بیتگ اے نوکیں چیزے کہ من ترا ھال دیگ لوٹاں۔
واجہ اللہ ءِ میار ئے۔
منیگ ءُ بلوچ راج ءِ سلاماں بلوچ شھیداں سر کن۔ تئی باز باز منتواراں۔
تپاکی آجوئی ءِ مانزمان اِنت۔
بلوچستان آجو بات۔
