آواران: زور بیگواھیں دلجان ءِ کھول ءِ زھرشانی نندانک ءَ دہ روچ سرجم بیتگ،آواران دمگدار ءِ کارگس ءِ دیم ءَ مُچی یے برجم دارگ بیتگ۔ آواران ءَ ھوار چہ جتا جتائیں جاھاں مردماں بازیں کچے ءَ مردماں بھر زرتگ۔
دیوان ءَ زور بیگواھیں دلجان ءِ کھول، بی وائی سی ءِ سروک سمی دین، ویمن پورم ءِ سلتانہ، آسیہ ءُ گلزار دوست ءَ تران کرتگ ءُ گوشتگ کہ دلجان ءِ زور بیگواھی بلوچستان ءَ برجاھیں بیگواھیانی درچ اِنت۔ ھرکس ھمے زور بیگواھی ءِ دردانی آماچ اِنت۔ ھمک روچ دلجان ءِ وڑیں ورنا بیگواہ کنگ بوگ ءَ اَنت ءُ مردم ترس آماچ کنگ بوگ ءَ اَنت، بلے اے وڑیں زوراکی مئے گھگیری ءَ گیش مھکم کنت۔ بلوچ ءَ مدام پہ وتی ھکانی پد جنگ ءَ گھگیری ءِ راہ گچین کرتگ۔
ّآیاں گوشتگ کہ بلوچستان ءَ چوشیں گس پش نہ کپتگ کہ زور بیگواھی ءِ دردانی آماچ نہ اِنت۔ مئے مردم چہ سالاں پہ وتی آزیزانی درگیجگ ءَ جھد کنگ ءَ اَنت۔ چہ بازیں زوراکیاں ابید ما سر جھل نہ کرتگ ءُ مئے ارداہ انگت مھکم اِنت ءُ ما بے توار نہ بیں۔
آیاں گوشتگ کہ بلوچ جنیناں مدام پہ وتی ھکانی پد جنگ ءَ جُھد کُرتگ ءُ مرچی ھم پہ وتی سرڈگار، پہ وتی زھگانی آجوئی ءُ راجی ھکاں جھد کنگ ءَ اِنت۔ دلجان ءُ بلوچستان ءِ آدگہ ھنداں زور بیگواھی ءِ ویل بلوچ گھگیری ءَ ھلاس کرت نہ کنت۔
آیاں گوشتگ کہ اے زرمبشت جنیناں ابید ناسرجم اِنت، بلے مئے مات، گھار ءُ زھگ اے جھد ءِ پڑا مئے گون ءَ یک وڑ ءَ شریدار اَنت ءُ زوراکیانی دیم پہ دیمی ءَ کنگ ءَ اَنت۔ بلے چہ اے زوراکیاں مئے توکل انگت ءَ مھکم اِنت۔ اے زرمبشت ھما روچ ءَ ھلاس بیت کہ مئے درسیں بیگواھیں مردم آجو بہ بنت۔
