ھزدار: گوستگیں روچاں اورناچ ءَ بلوچ آجوئی لوٹوکیں سرمچارانی گوں لس مردماں گپ ءُ تران ءِ میان ءَ چہ لس مردمانی نیمگ ءَ گپتگیں تامربندے ماں چاگردی رسانکدر ءَ شنگ بیتگ۔
یک بلوچ سرمچارے گوں مردماں تران کنت ءُ گوش ایت کہ ریاستی مھلوک شمے دوزواہ نہ اَنت آیاں پہ وتی لاپ ءَ مارا ءُ شمارا بھر ءُ بانگ کرتگ۔ وت ماں وت ءَ میڑینتگ ءُ پہ بلوچ راجی آجوئی جنز ءَ ھوار بوگ ءَ ترس آماچ کرتگ۔ ھمے گپ اِش جتگ اگاں تو روئے ما تئی زھگاں کش ایں ءُ آیاں لڈین ایں۔ چوشیں مردمانی ھمساھگ بوگ ھم روا نہ اِنت۔ ھما مردم کہ ایشانی ھمساھگ اِنت آیاں وتی ایردست کن اَنت ءُ ھمے گوش اَنت کہ واجہ ءُ سردار من آں۔
آئی ءَ گوشتگ کہ اے منی ءُ تئی مرگ ءُ پرس ءَ ساڑی نہ بوتگ اَنت ءُ انگت ءَ نہ بنت۔ اے بس ووٹ ءِ روچ ءَ مردمانی کِر ءَ روت ءُ گوش اَنت کہ تو منی برات ئے۔ اگاں ھما واجہ ءَ کہ ووٹ گپتگ گڑا ھمے رمزان شریپ ءِ ماہ ءَاسلام آباد ءُ دگہ جاھے روت ءُ شریں گسے ءَ نند ایت ءُ گوش ایت اد ءَمنی گون ءَ نندگ نہ بیت۔
آئی ءَ گوشتگ کہ آیاں مردم رد داتگ اَنت ءُ گوشتگ اگاں تو دکاندارے ءِ تو آیان ءَ کسانیں چیزے دات مارا ھال بدے ، تو آیانی ھال مارا دات ترا پوج تنگ نہ کنت، تو دزی، ڈنی کن ئے یا گریبءُ نواھانی گون ءَ ناشری کن ئے گڑا ترا سرکار تنگ نہ کنت ایشی زمہ واری ما زرتگ۔ ھما مردم کہ بلوچ ءِ رنج ءُ بزگی ءِ گپ ءَ کنت گڑ ا بیگواہ کنگ بیت یا برگ ءُ لٹ دیگ بیت دانکہ شما راجی جنز ءَ ھوار مہ بہ اِت۔
آئی ءَ گوشتگ کہ من گوں شما دزبندی کن آں کہ شما درس منی برات اِت ھمے بلوچستان ءِآجوئی ءِ جنگ اِنت ایشی ھوار بہ بہ اِت،اگاں ھمے جنگ ءَ ھوار بوت نہ کن اِت گڑا ھمے آجوئی ءِ راہ ءِ ڈنگر جوڑ مہ بہ اِت۔ اگاں شما جھدکارے گند اِت آئی راز ءَ بدار اِتءُ آئی ءَ راہ ءِ سوج ءَ بدے اِت، کم چہ کم شما ھمے کچیں کارے کرت کن اِت۔ اگاں کسے پنچ وھد ءِ نماز ءَ وان ایت گڑا دوا لوٹ اِت کنت۔
آئی ءَ گوشتگ کہ منی گون ءَ شما دزبندی اِنت کہ وتی بلوچی ءَ بزان اِت بھر ءُ بانگ مہ بہ اِت ایشاں مارا ءُ شمارا چہ پت ءُ پیروکاں رد داتگ نوں مئے ورنا ءُ کماش رد مہ کپ اِت۔ شما یک مشت بہ بہ اِت اے باندا تچ اَنت ءُ اسلام آباد ءَ رو اَنت بلے مئے سرڈگار ھمیش اِنت۔
گڈسر ءَ آئی ءَ مردمانی منت گپتگ ءُ گوشتگ کہ ما شمارا اد ءَ داشتگ بلکیں شمئے کارے چیزے پشت کپتگ ما آئی پھلی ءَ لوٹ ایں، اگاں شمارا پما کار ءُ جستے ھست گوشت کن اِت۔
