بلوچ زالبُولانی گار ءُ بیگواھی، ریاست ءِ بے سوبی ءَ زاھر کنت

نبشتہ کار: کوھی بلوچ

راستی ھمیش اِنت کہ ریاست ء پاکستان ءُ آئی ءِ جوڑ کُتگیں پندل بے سوب بوتگ اَنت، آئی ءِ بے سوبی ھمیش اِنت کہ آئی ءِ دست ماں بلوچ زالبُولاں شُتگ۔ بلوچ زالبُولانی گار ءُ بیگواہ کنگ، آیاں کم شرپ کنگ، آیاں زِندان ءِ تھاریں کوٹیاں بندیگ کنگ ءُ آیاں اَزیت دیگ۔ بلوچ راج ھمے سرپد بیت کہ نوں اے ریاست ءَ پْروش وارتگ کہ آ چہ بلوچ زالبُولاں اُوں تُرس ایت ءُ ریاست ءِ اے تُرس بلوچ راج ءِ سوبمَندی ءِ زاھر کنگ ءَ اِنت کہ بلوچ ءِ جنگ ءَ یک زورگریں ریاست ءِ چنچو مجگی نادْراہ کُتگ.

اے ھبر پہ پارلیمنٹ ءِ نِشتگیں بلوچ ءَ لجّ ءِ ھبرے بیت کہ آ پہ کُجام اُمیت ءَ نِشتگ اَنت ءُ وت ءَ راجدوست لیک اَنت ءُ ھمے گْوش اَنت کہ ما پہ بلوچ ءِ باندات ءَ جیڑگ ءَ ایں ءُ پہ بلوچ راج ءَ ھبر ءَ کنگ ءَ ایں، اے ھبر ءَ اُوں کن اَنت کہ ما پہ بلوچ ءِ باندات ءِ رکینگ ءِ ھبر کنگ ءَ ایں، بلے ھبر دوریں گپے مرچی بلوچ مات ءُ گْوھار کہ زِندانی کنگ بوگ ءَ اَنت، آیاں کم شرپ کنگ ءَ اَنت گُڑا تئی بلوچی کُج ءَ اِنت ءُ بلوچ راج چون باور بہ کنت کہ شُما مئے دوزواہ اِت؟ پد ءَ ھمے پارلیمنٹ ءَ نِشتگیں وتگڑ ءُ نامگپتیں بلوچ زالبُول اُوں اے ھبر ءَ پہ شانے گْوش اَنت کہ ما بلوچ زالبُولانی توار ایں، آیانی ھک ءِ ھبر ءَ کن ایں، گُڑا مرچی چی ءَ تئی توار بلوچ زالبُولانی گوشاں نہ کپ اِیت؟ چی ءَ پہ گار ءُ بیگواھیں بلوچ زالبُولاں ھبر نہ کن ئے؟

چہ اِد ءَ ھمے پدّر بیت کہ آ پہ وتی لاپ ءِ ھاتِر ءَ نِشتگ ءُ پہ وتی باندات ءَ جیڑگ اَنت ناں کہ پہ بلوچ راج ءَ، ناں کہ بلوچ راج ءِ آیوکیں پدریچ ءَ گُڑا من ھما بلوچ زالبُولاں گْوشگ لوٹاں کہ وتی توار ترا وت بوگی اِنت، اے گُلامی ءِ سانکل ترا وت ءَ پْروشگی ءُ در کپگی اِنت ءُ وتی درد وت درمان کنگی اَنت، پہ اے اُمیت ءَ مہ نِند کہ پہ من ءَ ھبر کنوک ھست ءُ منی توار ءَ ماں جھان ءَ سر کن اَنت۔ وھدے کہ ھبر پارلیمنٹ ءِ نِشتگیں مردمانی کئیت گُڑا اے ھما مردم اَنت کہ وت بیوس ءُ لاچار اَنت، وت یک گُلامے ءِ گُلام اَنت، آ کُج ءَ پہ ترا ھبر کن اَنت ءُ تئی توار بہ اَنت۔

ترا وتارا وتی رھشون زانگی ءُ آیانی رندگیری کنگی اِنت، ھما کِشک کہ لُمہ کریمہ ءَ پہ ترا در رُپتگ، ھما کِشگ کہ ڈاکٹر مھرنگ ءُ سَمی ءَ زُرتگ ءُ روگ ءَ اَنت، ھما کِشک کہ ڈاکٹر شلی ءُ ڈاکٹر سبیہ ءَ گِچین کُتگ، گُڑا ترا اُوں ھمے کِشک ءَ روگی ءُ وتی آیوکیں پدریچ، لج ءُ ننگ، راجی پَجّار ءُ وتی راج رکینگی اِنت۔ چی ءَ کہ راستیں ءُ تچکیں کِشک ھمیش اِنت، اے راست اِنت کہ مرچی اے کِشک ءَ کُنٹگ دیوک باز اِنت، بلے اے ھبر اُوں زانگ لوٹ ایت کہ ھر وھد ءَ کہ تئی کِشک ءَ ڈنگر دیوک باز بوت ءُ ترا آ کِشک ءِ گِچین کنگ ءَ مکن کنگ بوت گُڑا کِشک ھما اِنت کہ ترا دیم پہ راستی ءَ برگ ءَ اِنت ءُ ترا تچکیں مردمانی ھمراہ بوگی ءُ وتی راج یکجاہ ءُ پھازگی اِنت۔

گُڈّی ءَ پد ءَ ھمے گْوشگ لوٹاں کہ ترا وتی لج ءُ ننگ وت پھازگی اِنت، وتی باندات وت رُژنا کنگی اِنت، ترا وتی آیوکیں پدریچ وت زِندگ کنگی اِنت، ترا وتی سرڈگار ءُ راجدپتر وت پھازگی اِنت ءُ ترا وتی رھشون وت زانگی اَنت۔ اگاں ما وتی چم انگت پہ ھما بے تواراں سک کُتگاں یا اَنگت اے اُمیت ءَ نِشتگیں کہ پہ ما ھبر کنوکے کئیت، گُڑا اے مئے بے زانتی اِنت کہ اے ردی ءَ ما مُدام کنگ ءَ ایں۔ آئی ءَ کہ ریاست وتی دوست کُتگ آ منی ءُ تئی دوست نہ اِنت ءُ ناں کہ منی تئی دوزواہ اَنت۔ آئی ءِ ھبر ھما ساھت ءَ در کئیت کہ جِند ءِ لوگ ءَ آس روک بہ بیت ءُ اے گْرانیں ساھت پہ آئی بئیت اِنت۔ گُڑا پشت کپتگیں ھبر ھمے بیت کہ مارا وتارا کنگی اِنت، پہ زُلم ءُ زوراکی ءِ ھلاس کنگ ءَ پند بُرگی ءُ سپر کنگی اِنت، اگاں ناں گُڑا اے زوراک ءَ ما زان اِیں ءُ سرپد ایں کہ آئی ءَ گوں بلوچ راج ءَ چے کُتگ، گوں بلوچ زالبُولاں چے کنگ ءَ اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔