بلوچ راج ءِ گِلگ گوں وتی دینی رھشوناں

نبشتہ کار: میجر مجید

سید گْوش اِیت کہ:

اگاں زھر اِنت پمّن ملا ءُ پیشونک

کہ آیانی وتی راہ چوٹ ءُ تاب اِنت

نہ بیتگ مادنیں راہ ءَ کسے گار

نہ ترّاں ھرکس ءَ پھک ءَ جواب اِنت

بلوچ ءِ راجدپتر ءَ کہ تو پٹ ءُ پول کن ئے، سیل کن ئے ءُ چارئے گڑا ترا گندگ ءَ کئیت کہ بلوچ دینی رھشونانی بلاھیں کردے بیتگ، بلاھیں ارزشت ءُ وزنے بیتگ، بلاھیں کد ءُ کاٹے بیتگ۔

11 اگست 1947 ءَ کہ بلوچستان ءِ آجوئی ءِ جار جَنَگ بوتگ گڑا کلات ءِ سر ءَ بیرک مولوی مھمد اُمر ءُ مولوی ارز مھمد ءَ مِک کتگ، اے دْرچ ءَ مولوی مھمد اُمر ءُ مولوی ارز مھمد ءِ کربانی داں کیامت شموشگ نہ بنت۔ انگریز ءِ ھلاپ ءَ جد ءُ جھد ءَ بلوچ آلم دینانی باز جْوانیں کردے بوتگ، ءُ ھر وھد ءَ کہ بلوچ ءِ سر ءَ ڈنی اُرشے بوتگ مئے آلم دین چو کوہ ء البرز ءَ اولی سْرپ ءَ اوشتاتگ اَنت، 1938 ءَ کہ ھان کلات شھید مھراب ھان ءِ سر ءَ کہ انگریز اُرش کنت اے جنگ ءَ ھم مزنیں آلم دینے شھید بیتگ، آلم دین ءِ اے یک دینی اکلاکی پرزے  کہ ھکّ ءَ ھمراھداری بہ کنت ءُ ناھک ءَ بہ ڈوبار اِیت ءُ ھک ءَ ھک بہ گوش اِیت، آلم دین نائب رسول اِنت، بلے اپسوز کہ مروچی مئے آلم دین وھدیکہ دُوا لوٹ اِیت گڑا کشمیر ءُ پلستین ءِ واستا دُوا لوٹ اِیت، ھر ایردست (مظلوم) انسان ءِ واستا دُوا ءِ لوٹگ شریں گپے، ما ھجبر ایشی ءِ ھلاپ نہ ایں بلے بیا کہ مئے مروچیگیں آلم دیناں وتی گلزمین ءِ سر ءَ کہ زُلم ءُ زوراکیانی (جبرانی) آماچ اِنت، گندگ ءَ نئیت۔ بلوچستان ءِ واستا ھجبر دُوا نہ لوٹ اِیت، ناں پاتیا ءِ سر ءَ دُوا لوٹ اِیت ناں وتی جمہ ءِ کُتبہ ءِ سر ءَ پہ بلوچستان ءَ دُوا لوٹ اِیت۔

ءُ اپسوز ءِ گپ ایش اِنت کہ تئی وتی لوگ بُن اِنت تو پہ دگراں دُوا لوٹ ئے، تئی اِزّت ءُ ننگ ءُ لجّ (ناموس) دژمن ءِ ارجان اِنت، بکشو ءِ یزیدی لشکر ءَ بلوچ ءِ چادر ءُ چاردیواری پادمال کُتگ، تئی زالبول کماش گار ءُ بیگواہ اَنت، بلے تئی زبان کُبل اِنت کہ ھکیں گپّے بہ جن ئے۔

ھو بلوچ گْوش اَنت کہ:

لبّاں کلات ترّینتگ اَنت

بلے ھو لبّاں تئی زبان پتاتگ، چہ تُرس ءَ تئی دل چیرگ ء پُپّاں شُتگ، سید گوش اِیت:

کپتگ یک جارے کہ جھدوں پہ سر شت

کینگ ءِ کارچ کئی دل ءَ در شت

یاکہ چو گوش اِیت کہ:

بانگ پہ بانگ اِنت ترا کہ سیر چینک ءِ

راج ءِ جوھان ءِ پلیں آس بر شت

بکشو ءِ مزھبی رھشون بلوچ ءِ ھلاپ ءَ پُتوا (فتویٰ) دنت، مئے آلم دین بے ترک ءُ توار اَنت، بلے ما گند اِیں کہ وھدے دہ نومبر 1948 ءَ شھزادہ میر ابدالکریم ھان کہ بکشو ءِ پیسلہ ءِ ھلاپ ءَ بگاوت (بغاوت) کنت گڑا آلم دین آئی ءِ ھمراہ بنت، اے دْرچ ءَ مھمد ھسین ھنکا (مھمد حسین عنقا)، مولوی مھمد اپزل زگر مینگل، ملک مھمد سئید، میر ابدالواھد، مولوی ابدالرھمان، مولوی پکیر مھمد، مولوی اللھیار، مولوی دادمھمد، مولوی مھمد اسمائیل، مولوی پتھے مھمد (مولوی فتح محمد)، مولوی رھمت اللہ۔ مولوی رھمت اللہ ءَ پنچ پنچ سال کید دیگ بیت۔ آلم دین اَنت کہ ایشاں بلوچ ءِ پلامرزی کتگ، مروچی ناں تاں بلوچ راج ھست اِنت ایشانی نام زندگ اِنت۔

گْوستگیں روچ ءَ بکشو ءِ ملا سُھر کلاہ ءَ بزاں ھامد زاھد ءَ پُتوا (فتوی) دات کہ بکشو ءِ پوج ءِ ھلاپ ءَ کسے کہ ھبر بہ کنت آ مردم مرتد اِنت، کاپِر اِنت، من وَ ھیراناں کہ اے بکشو ءِ پوج ھما پوج اِنت کہ بنگلہ دیش ءَ ایشاں نیاڑی ئیں جنین زھگانی اِزّت پُل اِت ءُ کساس سے لک جنینانی لاپ پُر کت! اے دابیں زالمیں پوج ءِ دوا تیر ءُ باران اِنت، اے وڑیں پوج سلّابو ءَ کشگی اِنت۔ ھمے زالمیں پوج بلوچ ءَ لکّانی ھساب ءَ کُشگ ءَ اِنت، بلوچ ءِ چُکچینی ءَ کنگ ءَ اِنت، ھمے زلم ماں پکتونستان ءَ بیگ ءَ اِنت بلے ھمے سُھرکلاھیں ملا ءِ کہ پُتوا (فتوی) ءِ جواب کسے ءَ ندات، باز پدّردیں ھبرے کہ آلم دین بکشو ءِ ترس ءَ ھکیں ھبر ءَ کت نہ کنت، اے یک بژنی گپے، وھداں مئے آلم دیناں چوش نہ کتگ، باید اِنت کہ مئے آلم دین وتی راج ءِ رھشونی ءَ بہ کنت، ھکّ ءُ ناھک ءِ درس بہ دے اَنت، زلم ءَ زلم بہ گْوش اَنت ءُ ھک ءَ ھک۔ زلم ءِ ھلاپ ءَ بے تواری زالم ءِ ھمراھدری اِنت، راجدپتر ءَ اے دابیں آلم دیناں ڈوبار اَنت، باید اِنت کہ مئے آلم دین وتی راجدپتر ءَ پولنگ مہ کن اَنت ءُ وتی آکرت ءَ ھم تھار مہ کن اَنت کہ اللہ پاک ھم جست کنت تو آلم دینے بیتگ ئے، تو کجام ھک ءِ گپ جتگ؟

شائرے گْوش اِیت کہ:

مکن ملا، مہ ور ملا مال ء ھرام ءَ

کپت ئے تو الّم ءَ ابلیس ءِ دام ءَ

 بہ وان ھر روچ سی جزمیں کرآن ءَ

لگوش شیتان ءِ ھشگردیں ھتام ءَ

تپاکی آجو ءِ مانزمان اِنت

بلوچستان آجو بات