من جیڑان اَت آں

نبشتہ کار: جلال اھسان

دِیگر اِنت۔۔۔۔۔۔۔روچ ءَ وتی شاہ ءُ بْرانز پتاتگ اَنت ءُ ٹِک اِنت۔ دیم ءِ وڑ ءَ اِیر روان اِنت۔ رولہ ءِ سُھری ءَ کوھانی بدن چو کاڑ ءَ سمبھینتگ اَنت۔ کوہ بانوری چھرگ ءَ جَنگ ءَ اَنت۔ من کوہ ءِ سر ٹُل ءَ نشتگ آں۔ تُپنگ کش ءَ سِنگے ءَ تِکہ اِنت۔ جاٹہ گْور ءَ اِنت ءُ واکی ٹاکی تُپنگ ءِ شب ءِ سر ءَ اُوشتارینتگ ءُ اِیریل کش اِتگ۔ کَلّی تُپنگ ءِ کش ءَ سِنگے ءَ دْراتکگ۔ دور گِند چمان اِنت۔

دور میتگے ودی ءُ ھمیش اِنت کم کم ءَ لینٹ ودّان اَنت۔ من ءَ دیر اِنت من اِد ءَ نشتگ ءُ سنگتانی ودار ءَ آں۔ اگاں سنگت آتک اَنت گُڑا مردم کمو دیم ءَ جُنز اِیت، اگاں ناں گُڑا من ءَ ھمد ءَ ھمے کوہ ءِ سر ٹُل ءَ وپسگ کپ اِیت۔

جنگ ءِ وتی لِزتے، وتی جتائیں وشّی یے کدی کُجا سر کپ اِیت؟ کدی چون بہ ئے؟ ھچ گَم بِر نیست۔ ھر کُجا شپ کپت ئے بہ کپ۔ سِکّے ءِ دل ءَ لاش بُو یا گیڑے ءَ گُت بُو۔ چِل ءَ لیگار، ھاکاں پُلپیٹ در پہ در ویل سر گردان۔ وتی زند ءِ گم تُشے پر نیست، چہ وتی زات ءَ گِسر بس پہ باندات ءِ پدریچ ءَ رُژنائیں کندیل ءِ بالینگ ءَ یَلچر۔ دُژمن ءِ ڈکّ دیگ ءَ ھدوناک۔ جنگ ءُ تچگ۔ پد ءَ پند، پد ءَ سپر ءُ پد ءَ دُژمن ءِ شوھاز۔ چہ زند ءِ ھمک واھگ ءُ واھشت ءَ گِسر، دور۔ چہ لوٹ ءُ تماہ ءَ پَسند۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

میتگ ءِ لیٹ سرجم ءَ روک بوت اَنت اَنچو سما بوگ ءَ اِنت مزنیں شھرے، بلے اِد ءَ کولڈ ڈرنکی گُٹے نُک ءِ تر کنئگ ءَ دست نہ کپ اِیت۔ سگریٹ روک ءُ منی دست ءَ اِنت، پانزدہ بیست بُنڈک منی دیم ءَ کپتگ۔ نندگجاہ من اَنچو کَلونڈیتگ اَنچو وکشی پسّے وابجاھے جوڑ بہ کنت۔ سنگت انگہ گار اَنت تنیگہ ھچ ھال اِش نہ کرتگ، من ءُ واکی ٹاکی ھردو وداریگیں۔ چوشیں ودار من ءَ چٹ دگہ وڑ بے کرار کنت، چوشیں ساھتاں کزا جنکی دیوانگے چو بے کرار بہ بیت۔ اے ودار وھم ءَ جنت وسواس بیت، بے سریں ھیال سر کش اِیت سگریٹ گیش بیت۔

سگریٹ چُنت سال اِنت منی ھمراہ اِنت چہ کُجا گوں کپت ءُ لچ اِت ھچ یات نہ کنت، بلے یَلچری ءِ زمانگ ءَ مئے نزیکی بوت۔ یَلچری ءِ وتی دنیایے وتی زیبائی یے۔ یَلچری ءَ ما چے نہ کُت، چے پشت گیتک چے اِشت۔۔۔۔۔۔۔۔۔؟

کُجام شیتانی نہ کُت۔ سُھب ءَ چہ لوگ ءَ در کپت ایں شپ ءَ واتر کُت۔ نہ کور کِشت نہ مُلک ءُ دگہ جاہ ءُ دمگ۔ ایشی ءَ دلسیاہ کن آئی ءَ دلریش۔ برے دْروچک ءُ کوھی ءِ شکار ءُ برے بینکو ءِ داماں گوں ویل۔ وانگ ءِ روچ چوں شُت اَنت ھچ سھی نہ بوت ایں۔ پہ تیلانک دھمی تبک پاس کُت۔

من ءَ چنچو بژن اِنت کہ وانگ ءِ روچ چی ءَ زیان کُت اَنت چی ءَ نہ ونت آ پیم ءَ کہ وانگی اَت، آ وڑ ءَ کہ زانگی اَت؟ بید ءِ وانگ ءَ اِنسان چی یے؟ چے زانت چے پوہ بیت؟ بلے گُلامی ءَ ھم پِٹ اِنت۔ چوں کسانی گْوست تُشے سما نہ بوت کے ءَ میاریگ بہ کن آں؟ مات ءُ پتاں توم چنڈ اِت پُشت ئےِ ماندات نزانت اِش کِشار رودینگ ءَ دگہ ھاک ءُ سَمات ئےِ لوٹ ایت۔ مات ءُ پتانی چے میار بزگانی۔ کس میارگ کنگی نہ اِنت۔ گُلامی ءَ بلوچ ءِ چُک ورّود کُتگ اَنت۔ میاریگ گلامی ئیگ اِنت۔ داں گُلامی ءِ توک گُٹ ءَ درنیئت بلوچ ءِ ھر چُک ورّودیں جونژ ءَ بیت۔

بلے شریں یَلچری ءَ باز در بُرت۔ مرچی جنگ ءِ تہ ءَ ھرچی کہ شیواری اَنت یلچری ءِ نپ اَنت۔ شپگردی ءَ جنجال نہ آں۔ سٹ ءُ کپ ءَ ھُژّار آں۔ چیر جنگی ءِ ھنر یَلچری ءِ کَٹ اَنت۔

بلوچ آجوئی ءِ جنگ راج ءِ باندات ءِ مانزمان اِنت۔ ھمے جنگ اِنت کہ بلوچ ءِ ورناھاں رودینگ ءَ اِنت۔ ھاک ءُ سمات کنگ ءَ اِنت۔ بلوچ ءِ ورناھاں دنیا ءُ جھان ءَ سرپد کنگ ءَ اِنت۔ جنگ ءِ شرتریں وشی اِش اِنت کہ بلوچ ءِ ورناھاں زندگ کنگ ءَ اِنت چہ ھمُک سِلگتیں کار ءُ بیشکاری ءَ رکینگ ءَ اِنت۔ باید اِنت ھر بلوچ وتی ورناھیں زھگاں آجوئی ءِ جنگ ءَ پہ سکین ءُ روان بہ دنت۔ اَنچوش کہ چیزے مردم وتی زھگاں چاگردی سیلکاری ءَ گَِند اِیت چِلہ ءُ چار ماہ ءَ راہ دنت کہ بلّے شر بیت۔ بلے بزگ گُلامی ءِ نادْراہ ءَ دِگہ درمان وارینگ ءُ دْراہ کنگ لوٹ اَنت۔ گلامی ءِ اِلاج آجوئی اِنت۔ زھگاں آجوئی ءِ جنگ ءِ نیمگ ءَ روان دئے چہ ھمک سیلکاری ءَ وت پاک بیت۔

 نوں میتگ اِنسرتگ لیٹ مِران اَنت، شپ باز دیم ءَ شتگ۔ سینکُرے جل ءَ گیڑے ءِ تہ ءَ دازے کُوش کنگ ءَ اِنت جھازانی رَو ءُ آ اِنت۔ سنگت نہ یتک اَنت ھال ئےِ ھم نہ کُت۔ اے وھدی باید اِنت بیاتکین اَنت۔ چوں بہ کن آں۔۔۔۔۔۔۔۔!!؟  واب ھم نیاھگ ءَ اِنت۔ چے بوت؟  چیا سر نہ بوت اَنت؟ ادِ ءَ گیشاں چہ گیش ھشت کلاک بزور اَنت۔ بوت کنت در نہ کپتگ اَنت مرچی۔ باریں گُڑا۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

جنگ بلوچ ءَ زندے دنت۔ بس توکل دارگی اِنت۔ چینچو ھون وارتگ زمین ءَ چینچو جون زمین ءِ سمات بوتگ زمین آجو بیت ھر شے آجو بیت، ھُدا ءِ اَبرم، ماہ ءُ اِستال، روچ ءُ شپ، زمین ءُ آزمان ھر شے آجو بیت۔ ھر شے وتی واجہ وت بیت۔ ھر شے وتی بیت۔ جنگ بس زنک اِنت مرچیگ ءُ باندات اِنت ایمنی مئے ڈیھ ءَ ودی بیت۔

چونیں یَلچرے جنگ ءَ کُجا آؤرت ءُ سر کُت باریں دگہ چونیں رُنگراھے ءَ گِسر کپتگ ءُ گار اَت اگاں جنگ مہ بوتیں۔

چم بُرز ءَ آزمان ءَ اِستالان اَنت چیزے اِستال سک رُژن ءَ اِنت ءُ چیزے کور میم اِنت۔ آ کردار ءِ مالک اَنت کہ رُژن ءَ اَنت ءُ آ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

اڑے کُربان کُجا اِت شما، پریشان کُتگ مارا۔ اے وھدی چوں؟ من گُشت نوں شما نیا اِت۔ واکی ٹاکی ءَ کلچے وارت۔ من انچو چِست بوت آں گپت۔

بس نزیکیں کائیں گُڑا کسہ کنیں، تو کُجا ئے؟ 

من ٹوھیں پرّگ ءِ سر ءَ نشتگ اُوں شما بیا اِت ھت ئیگ ءَ من ایر کپ آں۔

جی شر اِنت۔ آجو بات ئے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔!!!

آجو بات ئے۔۔۔۔۔۔۔!!!