نمدی یے پہ شھید لیپٹنیٹ کاسم جان ءَ

نبشتہ کار: رُستم گْواش

دْروات منی یلیں کاسم جان!
تو گپّے زان ئِے￸ چہ ￷تئی روگ ءَ ￴پد انچوش گمان بیت کہ تو دُرستیں وشّی گون وت بُرتگ اَنت، انچیں ھاموشی یے ءُ ￶بے اِیمنی یے اتکگ۔ ھر کس بے بْرمش ءُ ￶بے توار اِنت، بے تئیگ ءَ ￴گْواش ابیتک ءُ تھنا اِنت، ترا توار جنگ ءَ ￴اِنت بیا گوں ھمبلاں من ءَ ￴￴چہ زالماں بہ رکّین اِت، بلے یار تو چو اِشتاپ مہ کُتیں۔
بے تو ھِچّ وش نہ اِنت، تئی گپّ ءُ ￶کندگ ءُ ￶مسکرائی دُرست یات کا اَنت۔ من نندان ءُ وت ءَ ￵تھنا کناں تئی سرجمیں گپّاں یات کنان ءُ ￶جیڑاں، تئی گْوستگیں گپّ ءُ ￶کندگ ھم دیوانیں دُرستیں یات کا اَنت۔ من نندان ءُ ￶جیڑاں، ءُ وت ءَ ￴جیڑگانی تہ ءَ ￴بیگواہ کن آں۔

کاسم جان!
مارا پیسر ءَ ￴اِساک ءُ ￶مودی ءَ ￴چورَو کُتگ اَت، ما اُمیت تئی سر ءَ بستگ اَت، بلے تو اُوں مارا یلہ کُت ءُ ￶شُت ئِے￸۔ ما انچیں بد نسیبیں کہ ھر کُجام ھمبل اے گْرانیں باراں وتی کوپگاں زور اِیت مئے نواھتگیں بھت زوت مارا رُکست کنت، من نہ زاناں کُجام ￶وڑ ءَ تئی توسیپ ءُ ￶ستا ءَ ￴بہ کناں، پرچا کہ تو بلاھیں کِردے واھُند اَت ئِے￸۔

کاسم جان!
ھر بلوچ ترا زانت کہ تو یک یماندار ءُ ￶جپّاکشّیں سرمچارے بوتگ ئِے￸، بس کمو اِشتاپ مہ کُتیں ءُ مارا تئی وڑیں ھمبل ءِ ￵باز در کار اِنت۔ انگت مودی جان ءِ ￵ ٹپّ تازگ اِت اَنت تو مارا یل کُت ءُ ￶شُت ئِے￸، اء راستے کہ تو پہ وتن شیدا ءُ تئی واھگ بس ھمیش اَت کہ من پہ وتن سالونگ باں، تو پہ واھگ ءُ ارمانے وتی منزل ءَ ￴ سر بوت ئِے￸۔

کاسم جان!
مھرنگ ءُ کندیل پھر بند اَنت کہ مئے پِت یک جنگولیں سپاھی یے بوتگ ءُ پہ وتن ساھے داتگ، بلے وتن نہ داتگ۔تئی جھد ءُ ￶تئی پند ستا کرز اَنت، داں جھان ھست تو ابدمان ئِے￸۔