آواران: زورگریں پاکستانی لشکر ءِ دست ءَ زور بیگواہ کنگ بوتگیں دلجان ءِ کھول ءِ نیمگ ءَ آئی یل نہ کنگ ءِ بگیری ءَ آواران دمگدار ءِ کارگس ءِ دیم ءَ زھرشانی نندانک برجاہ اِنت۔
زھرشانی نندانک ءَ زور بیگواھیں مردمانی کھول، جنین ءُ زھگانی ھواری ءَ ھندی مردماں بازیں کچے ءَ بھر زرتگ۔ زھرشانی کنوکیں مردماں پلے کارڈ، بینر ءُ اکس دستاں بوتگ اَنت۔
چہ زھرشانی نندانک ءَ دلجان ءِ کھول ءَ گوں نودربر، سیاسی ءُ چاگردی گل ءُ کارکنانی ھواری ءَ گوں لس مردماں لوٹ کرتگ کہ آ بیا اَنت ءُ زھرشانی نندانک ءَ بھر بزور اَنت۔
اے درگت ءَ آیاں رسانکدر ءَ وتی شنگ کرتگیں درشانے ءَ گوشتگ کہ مرچی داں یک ادارے ءَ دگ ءِ بند بوگ ءَ آ آتکگ ءُ مارا بیھار اِش داتگ کہ دگ ءَ پچ بہ کن ات کہ ما پہ روگ ءُ آھگ ءَ جنجال بوگ ءَ ایں۔ بلے اے گپ ءَ نہ جیڑ اَنت کہ یک مردمے داں چار ماہ ءَ بے میار ءَ تھاریں کوٹی یے ءَ بندیگ اِنت۔
آئید سال ءَ یکبرے کیت ھمک مردم گوں وتی زھگاں گوازینگ لوٹ ایت۔ بلے اے وھد ءَ دلجان زندان ءَ بندیگ اِنت پہ کھول ءَ ھمک دمان چہ مھشر ءَ کم نہ اِنت۔
آئی ءَ گوشتگ کہ گوش اِنت ریاست مات بیت گڑا اے چونیں ماتے کہ گوں وتی زھگاں اے وڑ ءَ پیش بوگ ءَ اِنت۔ اگاں دلجان میاربار بوتیں گڑا ما دگانی سر ءَ در نہ کپت ایں۔ مارا چار ماہ اِنت کہ دروگیں دلبڈی دیگ ءَ اَنت ما پمیشکا لاچار بوتگ ایں ءُ زھرشانی کنگ ءَ ایں۔
