ریڈیو زْرمبش بلوچی | ریڈیو زْرمبش بلوچی

"وشبو ءِ مَلار" من ءَ نوکی دست کپتگ اَت۔ من دو سے رند ءَ سر سری چار اتگ اَت، بلے شرّی ءَ سرپد بوگ ءَ نہ اَت آں کہ چے بوگ ءَ اِنت۔؟ دل ءَ اَت وابجاہ ءَ اُرت اُرت ءَ چارَان ئِے ۔ بلے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔! بسمِل تَرا کماش توار ءَ اِنت ، سنگتے اَتک ءُ من ءَ گْوشت ئِے۔ من ھنسگ لوھیگ ءِ سر ءَ کُت ءُ شتاں کماش ءِ کُڈّ ءَ واجہ تو من ءَ لوٹ اتگ۔۔؟ ھو، تو چو بکن کازی ءَ بُزور، ھما کَنڈگ ءِ بُن ءِ تیراں چہ شش سد کلاش ءِ تیر کش ءُ ھشت دانگ آر پی جی ءِ گولہ، برو سنگتانی نیمگ ءَ کَنڈگ ءِ بُن ءِ تیر دِیستگ اَنت۔۔؟ جی ھو ھمے مَزنیں کَپتگ ءِ چیر ءِ۔۔؟ ھو، ھمے کَپتگ ءِ چیر ءِ دیر مکن اِت برو اِت کہ شمے راہ دور اِنت، بلے شمارا ھچ جاہ مَھتل بوگی نہ اِنت کہ باندا سُھب ءَ مردک کیت، سنگتانی کار بیت اَنچو گُمان اِنت، شما اگاں پَشت بہ کپ اِت گڑا کار ھراب بیت۔ جی شر۔۔۔۔۔۔ کازی بیا نانے بور من تو راویں۔ من گون آں۔۔؟ ھو تو وَ جھاز ءِ جیک ئے بے تو جھاز چوں روت، بیا زوت کن کہ دیر بیت، سیکل دور اِیر اِنت۔ بلے بلے پیداک۔ نان ءَ چہ پد ما در کپت ایں دیم پہ سیکل ءَ من کہ "وشبو ءِ مَلار" چالو کُت داں کازی ءَ جُست کُت۔ "وشبو ءِ مَلار" تو چار اِت؟ ھو سر سری چار اِت بلے اَنگت شر دلگوش نہ داتگ شرّی ءَ چارگی اِنت ، باریں شاہ اِبن شین ءَ چے کُتگ اے رندی۔؟ شاہ ءَ سک شوک کُتگ، من ءَ سک وش بوت، بلے رَپیک وتکُشی کنت وتکُشی ءَ گوں آسر من ءَ وش نہ بوت ءُ بس، باکی دیگہ چیز ءَ سک شوک اَت۔ ناں وتکُشی ءَ گوں آسر ھراب نہ اِنت، چے کُت کنت یک پُرشتگیں مَردمے(depress)۔ یار اے وتکُشی ءَ گوں آسر من ءَ اے ھاتر ءَ نہ وش بوت کہ اے وتکُشی ءِ راج ودّان کنت ، اَنو تو برو بچار اے سال ءِ تھ ءَ چنچو ورنا ءَ وت ءَ پاھو داتگ ءُ وتکُشی کُتگ۔ تُمپ، کُلانچ، جیوانی، تربت، پنجگور، ھزدار، ھاران ءُ باریں دیگہ چنچو دمگ ءَ چنچو وتکُشی بوتگ پد ءَ چوشیں چیز گیشتر مھلوک ءَ وتی آماچ کَنت۔ ۔۔۔۔ چو ھو تی گپ راست اَنت کازی ءَ من ءَ بند کُت اَسل ءَ کازی ءِ گپ ھاٹیگ دار اَنت، من دیگہ ھچ نہ گْوشت تو برو سیکل ءَ کش جَریدگ کن، من رواں گولہ ءُ تیراں کش آں کایاں۔ کازی کہ گِسر کپت، من گوں "وشبو ءِ مَلار" ءَ جیڑان بوت آں۔ رَپیک لنگ اِنت ، رَپیک دھماکہ ءِ تھ ءَ لنگ بیت ءُ ویل چیئر ءِ باھوٹ بیت ، آئی ءِ جن ءُ چُک اَنیتہ ءُ سنا ء دھماکہ ءِ زد ءَ کاینت ءُ بیران بنت۔ جن ءُ چُک ءِ مرگ ءَ رند رَپیک پھک پُْروش ایت ءُ depression ءِ آماچ بیت ، آ یکّوئی وتی گْوست ءَ ھیال کنت ءُ وتی جن ءُ چُکاں گیر کار ایت ، ھر وھد ءَ آئی ءِ چمانی دیم ءَ آئی ءِ جن ءُ چُک اَنت، بلے ویل چیئر ءِ چیدگ گڈُی ءَ واکی رَپیک ءِ وتکُشی ءَ زاھر کنگ ءَ اِنت یا نہ دیگ ءِ مانایے دیگ ءَ اِنت؟ سر ھچ پِر بوگ ءَ نہ اَت ، من گوں وت گپ کنان ءَ سامان کَش اِت اَنت سیکل ئیگ شُتاں۔ اے سیکل ءَ نہ پیچ مان نہ سَلوشن کازی ءَ من ءَ دیست ءُ درائینت۔ پمپ ءُ ٹلیور ئِے مان؟ ھو پمپ ءُ ٹلیور ئِے مان۔ گڑا اَنگت جوڑ اِنت۔ بلے دست مجن کہ شپ ءَ مارا کُڈاں سر بوگی اِنت۔ شپ ءَ کُڈاں دار ئے؟ ھو شپ ءَ کُڈاں دار ایں، گڑا سھب ءَ کلاک ءُ نیم ءِ راہ سر کیت، اگاں اے شیتان ءِ چرک مارا مہ دْروہ ایت۔ ایشی ءَ ھچ بیسہ نیست۔ ھیر بیت، شھیدانی توکل ءَ جُنز۔۔۔۔ کازی تو زان ئے، اگاں "وشبو ءِ مَلار" تھنا وھاب ءَ بہ جتیں وشتر اَت ، چوناھا اے لچہ سے کسے وڑ ءَ گُشگ نہ بوگ ءَ اِنت، ھر سئیں بھرے بھرے گُشگ ءَ اَنت، اِد ءَ گوشداروک گُش ئے سُر ایت ءُ کِشک ءَ در کیت۔ چوناھا ھو، سے کس ءِ وڑ ءَ گُشگ نہ بوتگ، بائد اِنت یکے ءَ بہ گْوشتیں ، بلے وشیں دُنے ءَ گُشتگ اِش، سمیر رھیم ءِ دُن وش اَنت، اے انور رھیم ءِ بْرات اِنت؟ باریں گُڑا، من نزان آں۔ کازی ھاموش بوت ءُ من ھیال ءِ زر ءَ دور کُت سیکل تچگ ءَ اَت، اگاں سیکل مارا مہ دْروہ ایت گڑا ما پنچ بج ءَ ساری لشکر ءِ بندیگجاہ ءَ گْوز این ءُ دیگر ءَ کُڈاں سر بہ ایں ، شپ ءَ بْوپس ایں سھب ءَ وھدے سر بہ ایں، پد ءَ من ءَ "وشبو ءِ مَلار" ءَ اَنگیر کُت، "وشبو ءِ مَلار"۔ اِد ءَ کارست ءِ کُشگ ءِ چے زرورت اِنت کہ کسھکار کارست ءَ بُگش ایت ،زَرورت ئِے ھچ نہ اِنت۔ بلکیں کارست کُشگ نہ بوتگ گُڈّی ءَ ویل چیئر بس چیدگے مارا چاروکاں وتی رنگ ءَ مانا دیگی اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔ چونیں باریں مرَدک انگت کنڈگ ءِ سر ءَ بند ایت؟ کازی ءَ منی ھیال پُروشت نہ اِشت ئےِ کہ من پھکا بکن آں کہ واکی رپیک ءَ وتکُشی کُت یا دیگہ جاھے پہ بُن شت۔ ۔۔۔ یار زانگ نہ بیت بلے منی ھیال ءَ ھپتگے ءَ ساری سھبے ءِ سر ءَ اَتکگ بلے دیر ءَ نہ نِشتگ۔ بیسہ کنگ نہ بیت ماس ءِ پَر اِنت ئےِ بند ایت بہ بند ایت۔ مرچی مارا مہ جنت سھب ءَ پارٹی وت گوکو ئےِ پرما ایت پد ءَ ایشی ءَ ماس اِنت بئیت کَنڈگ ءِ سر ءَ اِسپیت بہ بیت۔ سینزدہ نومبر گْوست، اے رندی ما پد ءَ شھیدانی لَڑ ءَ ھوار نہ کپتیں۔ ترا ڈے کازی رَپل بہ جنت، مرگ کُتگ تو پہ شھیدی ءَ اے وھد ءَ مارا زندگ بوگی اِنت، کار کنگی اِنت۔ ھو، بلے۔۔۔۔۔۔ بلے ھچ مکن، اَنو ترا شھید بوگی نہ اِنت۔ بی این ایم ءَ اے رندی بازیں جاہ ءَ مَراگِش داشتگ ءُ شھید گیر آؤرتگ اَنت۔ ھو بی این ایم ءَ جوان کار کُتگ، اے رندی، ناں تھنا اے رندی بلکیں ھما بلدیاتی گچینکاری ءِ وھد ءَ، اَنگت پیسر تر شوک شوکیں کار ئِے کُتگ تو زان ئے ڈاکٹر ءَ بی این ایم ٹوئینتگ، مُلک ءُ در مُلک ءَ بی این ایم ءَ اَنو ستا کرزیں کار کُتگ۔ ھو اَسل ءَ بائد اِنت بی این ایم ھمے رنگ ءَ کار بکنت کہ راج ءِ چم بی این ایم ءَ سک اَنت۔ تو برو کَنڈگ ءَ دور گندے بجن بچار باریں چونیں گڑا من سیکل ءَ تاب ءَ تَرین آں۔ بلے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ بیا موسم ساپ اِنت کازی ءَ من ءَ پد ءَ چہ "وشبو ءِ مَلار" ءَ کَش اِت۔ ھاں چون اِنت؟ چماں وللّہ ھچ گندگ بوگ ءَ نہ اِنت۔ تُپنگ ءَ چِمبر کن چٹ جاڑی بو، اے کْوٹک مرچاں سک ٹپ اَنت ، بس اولی تیر مَہ گر اَنت پد ءَ اِیشاں مات اِنت سیکل ءَ بہ رسین اَنت۔ ھاموشی ءَ سیکل ءِ میان ءَ نشت ءُ مارا گِستا ئِے کُت ، کنڈگ کہ ھرچی نَزیک بوان بوت جان تُرند تِر بوان بوت ، سیکل جُنزان جنزان ءَ تیر ءِ رینج ءَ پُترت۔۔۔۔۔۔۔۔۔!! ھچ نیست منی دل ءَ۔ ھو تچک اِنت ، نو لشکر ءَ بُگش سھب ءَ بیا ملکموت تی راہ ءِ سر ءَ لاش اِنت۔ روچ ءَ وتی وابجاہ نَزیک کُتگ اَت چہ کُڈانی سر ءَ اِیر راوان اَت ، رولہ ءِ رنگ چو ماھو ءِ انارکانی سُھری ءَ اَت ءُ دیگر ءِ اِستال ماھو ءِ دْروشُم ءَ ات ، من ھمے ساھت ءَ ماھو ءِ تْرانگ ءَ کپت آں " اگاں نہ مُرتاں واتر باں" منی ماھو۔۔۔۔۔۔۔! سیکل کُڈاں سر بوت ءُ من ماھو ویل دات۔ چاھے کناں وراں وپساں سھب ءَ مھلہ در کپاں تو برو کیتلی ءَ آپ کن من کُتگاں ٹائین آں۔ شکر؟ گون ءَ بچار ئے۔ کازی ءَ چاہ پِر کُت من گوشی جت اَنت گوں "وشبو ءِ مَلار" ءَ مشکول بوت آں سے چار رند ءَ کہ من چار اِت داں پھک ءَ رَپیک اے سرجمیں تامُربند ءَ وتی گْوست ءَ ھیال کنگ ءَ اِنت۔ وتی جن ءُ چُکان ءَ گیر آرگ ءَ اِنت کہ بمب دھماکہ ءَ بیران بنت ،ھمے دھماکہ ءَ رَپیک ءِ جند زدگ بیت ءُ پاداں کپ اِیت ویل چیئر ءِ ھرجان بیت۔ چاہ تیار بوت کازی ءَ کوپے وتی ھاتر ءَ کش اِت ءُ کیتلی گوں کوپے ءَ منی پادوم ءَ ایر کت من کوپ ءَ را چاھے مان کُت ءُ پد ءَ تامُربند ءِ چارگ بندات کُت۔ اے رندیگیں چارگ ءَ پد من ءَ گمان بوت گُش ئے دو ورنا ھمے کوہ ءِ سر ءَ نشتگ کہ ھمیشی سر ءَ "وشبو ءِ مَلار" رومن ءَ نبشتہ اِنت ءُ کوہ ءَ جل میتگ اِنت، ھمے میتگ ءَ رَپیک نشتگ۔ ھمے ورنایاں چہ یکے رَپیک ءِ کسہ ءَ آرگ ءَ اِنت کہ چوش رَپیک ءِ جن ءُ چُک دھماکھے ءَ بیران بنت، رَپیک ءِ جند لنگ بیت۔ گُڑا رَپیک کُجا اِنت نو؟ آئی ءَ جُست کُت۔ من نَزان آں من ءَ کس نَہ زانت۔ تامُربند ھلاس بوت ءُ ویل چیئر تھنا پشت کپت، من پھک ءَ ھیران بوتاں گڑا رَپیک۔۔۔۔۔۔۔۔۔؟ اگاں کوہ ءَ جل دور ئےِ کُتگ گڑا بائد اِنت جون ئےِ گِندگ بوتیں منی دل ڈڈ بوت کہ رَپیک ءَ وتکُشی نہ کُتگ، اِد ءَ کرسی ءِ چیدگ ءَ وتکُشی ءِ مانا ءَ مہ زور، دیگہ مانایے پَٹ ءُ بچار۔ کازی ءَ شال پِر دات ءُ وپت ، من ھرچی جھد کُت بوپساں بلے واب چمانی نَزیک ءَ نیاتک من موبائل کش ءَ ایر کُت ءُ دْراج بوتان ءُ جیڑ اِت۔۔ رَپیک ءِ جن ءُ چُک ریاست ءِ زورکی ءِ زد ءَ کاینت ءُ شھید بنت، رَپیک زدگ بیت ءُ دائمی لنگ بیت ءُ لوگ ءَ کپ اِیت ، رَپیک وتی ھک ءِ لوٹگ ءَ اے زرشانی ءَ گون بیت ءُ آئی ءِ جن ءُ چک گون کپ اَنت ءُ دھماکہ ءِ زد ءَ کاینت شھید بنت بوت کنت رپیک چہ پُراَمنیں زرشانی ءُ کوکار ءُ جاکاں دلپروش بیت ءُ یاگی بیت، اِستان ءَ چہ وتی بیر ءَ گِرگ لوٹ ایت وتی جن ءُ چُک ءِ، ءُ وتی زمین ءِ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ھو اے اِستان ءِ گْور ءَ جاک ءُ کوکار ءَ ھچ مانا نیست، مردم ءَ را پھک ءَ ھما وڑ کنگی اِنت کہ ھما وڑ اے اِستان مئے گوما کنگ ءَ اِنت، کُرسی ءِ چیدگ ءَ وتکُشی ءِ مانا ءَ بِدیاں یا بگاوت ءِ، سر ھچ پِر بوگ ءَ نہ اَت۔ اگاں "وشبو ءِ مَلار" ءِ سوجکار من بوتین آں گڑا من رَپیک بگاوت پرماتگ اَت ءُ کسہ آسر کُتگ اَت، بلے بوت کنت سوجکار ءَ کارست وتکُشی نہ پرماتگ ءُ یاگی کُتگ۔ شپ باز دیم ءَ شُتگ اَت۔ وپسگ نہ بوت کہ سھب ءَ پادایگ نہ بیت من ھمے دمان ءَ موبائیل چست کُت "وشبو ءِ مَلار" ءِ چارگ بندات کُت کہ واب مہ کپ آں۔ چاران چاران ءَ بام ءَ دات۔ من بوٹ پاد ءَ کُت اَنت شُتاں کیتلی آپ کُت چاہ پِر کت داں روچ ءَ ھم وتی نپاد پتات اَنت ءُ پاد اتک۔ ھمے دمان ءَ من ھیال کُت ءُ جیڑ اِت "وشبو ءِ مَلار" ءَ شاہ اِبن شین ءَ کمال کُتگ ، اگاں وھد رس اِت ءُ سپر ءَ چہ وشی واتر بوت آں داں "وشبو ءِ مَلار" ءِ سر ءَ اَلم ءَ چیزے نبشتہ کناں۔ سپر پد ءَ بندات بوت سیکل ءَ کُڈ باز پُشت ءَ پَشت گیتک اَنت ، کازی پُشت ءَ گپ کنان اَت ءُ من ھو ھو کَنان بلے باریں چے گُشگ ءَ اَت، داں ما سنگتانی کر ءَ سر بوت اِیں آ رَپٹگ ءَ اَت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔!