ریڈیو زْرمبش بلوچی | ریڈیو زْرمبش بلوچی

سرڈگار ءِ مھر زُوراک ءِ زُورانسری ءَ چہ گیش توانمَند اِنت، ءُ اے مھر ءِ جلشک ءَ ھما دیست کنت کہ آئی ارواہ گوں گُلزمین ءَ پیوند اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔ءُ اے مھر ءَ ھدّ ءُ سِیمسر نہ بیت۔۔۔۔۔۔۔، پمشکا کماش اللہ داد ءَ دُژمِن ءِ لٹّ ءُ کُٹّ گوں وتی پیراں سالی ءَ اُوپار کُت اَنت بلے واجہ ءِ دیم ءَ سرجھل نہ کُت کہ تو ھرچی گْوش ئے ءُ من ھمائی کن آں۔۔۔۔۔۔۔۔۔ پمشکا من گْوش آں کہ اے زمین ءِ اِشک ءُ مھر، سلّھیں وپا ءُ راجدوستی ءِ چھر اِنت کہ کماش دُژمن ءَ گِند اِیت سِلاھبند ءُ زُورانسری ءِ توامیں سِیمسرے گْواز کُرتگ اَنت، بلے پدا ھم پہ وت پیراں سالی ءَ سرجھلی ءِ نام ءَ شات نہ کنت، چی ءَ کہ گُلزمین ءِ مھر زِندمان ءِ بائینگ ءَ پرما اِیت۔۔۔۔۔۔۔۔۔بلے مھر ءِ بائینگ ءَ کدی رزا نہ بیت۔۔۔۔۔۔۔ دُژمِن ءَ پہ تْرندیں بیھار ءُ پادتراپ، لٹّ ءُ کُٹّ کنگ ءَ وس کُت کہ تو مارا راجی جنگولانی ھند ءُ جاھانی ڈسّ ءُ نِشان ءَ بِہ دے یا پہ ھما جاھانی رَوَگ ءَ مئے رھشُونی ءَ بِہ کن ءُ مئے راہ بلد بو، بلے کماش ءَ مار اِتگ اَت کہ اگاں من پہ اے دو روچی ءُ ادارُکی زند ءِ رکّینگ ءَ دُژمِن ءِ بیھار ءُ ھوادگیں دانکانی پاسداری ءَ بِہ کن آں گُڑا داں زندگاں مُردار ءُ چہ مرگ ءَ پد ھم منی نام بدّ گرگ بیت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ملکموت کماش ءَ گوں وتی چمّاں دیستگ اَت کہ منی دیم ءَ میلانک اِنت، بلے پہ مزن مردی مرگ امباز اِت ءُ بے شْرَپی کبول نہ کُت۔۔۔۔۔۔۔ پرچا کہ کماش سرپد اَت کہ من بلوچے آں ءُ اے گُلزمین منی مات اِنت، ءُ اے سرمچند کہ مرچی کوہ ءُ اگار، ژیمب ءُ ھساراں نشتگ ءُ جنگ ءَ اَنت۔۔۔۔۔اے منی ءُ منی ایردستیں راج ءِ پانپا اَنت، گُڑا من پرچا اِیشانی بدّی ءَ بِہ کن آں ءُ ترا بِہ ڈسّاں کہ آیانی جاہ ءُ وتاک، راہ ءُ رند، تر ءُ گرد چون ءُ چے پیم اَنت، یا آ چہ کُجام کِشک ءَ کُجام رنگ ءَ سپر کن اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔ پمشکا دُژمِن ءِ چِرّک بُن گِپت ءُ آئی کماش اللہ داد شھید کُرت ءُ وتی آسیں لھڑ درشان کُرت اَنت، بلے آئرا اے سما نہ اَت کہ اے راج ءِ کماش ھم مرگ ءَ پہ بچکند امباز اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔ اے راستے کہ کماش اللہ داد ناوانندگے اَت، بلے ابرمی دْروشم ءَ کماش چہ واجہ ڈاکٹر ھنیپ شریپ ءِ اے گْوشتگیں دانکاں آشنا ءُ سرپد اَت کہ ھنیپ شریپ ءَ چے گْوشتگ، ھنیپ شریپ گْوش اِیت " اے زمین ءَ مارا رُودینتگ، اے زمین ءَ مارا ورناہ کُتگ، مئے پیریں دُراہ ھمد ءَ کلّ اَنت، منّو ھم ھمد ءَ کلّ اِنت، شُما وتی کبراں بھا کُت کن اِت بلے من اِنّا۔۔۔۔۔۔۔۔۔! اے زمین ءَ اِنچو وھد ءَ منی بار سگ اِتگ، من گوں اِیشی ءَ دگا کُت نہ کن آں۔۔۔۔۔۔۔۔!"۔ کماش اللہ داد ءَ بلوچ پُسّگے ءِ بِستار ءَ ھمے کَول ءِ پاسداری کُرت ءُ پہ دائمی ابدمان بوت، بلے کماش اللہ داد پہ ھما سرکاری کاسگ چٹّ ءُ چارِیگاں درونتے اگاں کسے وتی کِبلہ ءَ راست بِہ کنت۔۔۔اگاں نا گْوستانک ھمائی نبشتہ کنت کہ ما ھمائی پہ وت ءَ نبشتہ کن اِیں یا کنگ ءَ اِیں۔۔۔۔۔۔