ریڈیو زْرمبش بلوچی | ریڈیو زْرمبش بلوچی

سرمچار باز تھر ءِ بیت کن انت ھما کہ کوہ ءَ شُتگ ءُ گلزمین ءَ پھازگ ءَ انت سرمچارانت ایشی ءِ تہ ءَ وَشَکّے نیست بلہ دگہ تھر ءِ سرمچار ھم ھست انت کہ سلاہ اش گوں نیست ءُ کوہ ءَ ھم نہ شُتگ انت بہ گندات سرمچارانی کَچّ ءَ پہ راج ءُ گلزمین ءِ پھازگ ءَ نہ شپ زان انت نہ روچ زان انت نہ سارتی زان انت ننکہ ھُشک ءُ دْرشکی زان انت پہ بلوچ ءِ زبان ءُ دود ءُ ربیدگ ءِ پھریزگ ءَ وتی زند ءِ وشتریں سال ءُ روچ ءُ ادار ءُ کتراں زوال کن انت ءُ ھچ دابیں گِلّہ ءُ پریاتے ھم نہ کن انت ۔

اے تَک ءِ مردمانی کردانت کہ مروچی بازیں ورنایے پہ کوہ ءِ رَوَگ ءَ ساجو بیتگ انت ءُ ساجو بینت چوش کہ سید زھور ھاشمی، شھید سبا دشتیاری ، اتا شات ، جی آر ۔مُلّا ، ناکو مُراد ساھر ، ابدالواھد آزات جمالدینی ءُ ھَنّی شھید بیتگیں راجی لَچّہ کار ءُ راجی جُھد کار مُبارک کازی ءُ دگہ بازیں ندکار ءُ لچّہ کارانی نام گِرَگ کرزانت ۔اے ھما مردم انت کہ زند ءِ نگیگی ءُ نیستی ءِ جاوراں ھم وتی ھیشی سراش نہ پھریزاتگ ءُ زبان ءُ دود ءُ ربیدگ ءِ دیمروئی ءَ داں زند ءِ گُڈّی سھتاں وتی جُھت اش برجم داشتگ ۔

1_ روبرکتی بلوچستان ءِ وانندگ ءُ زبان: روبرکتی بلوچستان ءِ ورنا وانگ ءَ پد چہ وتی دود ءُ ربیدگ ءُ زبان ءَ پھک ءَ بے تْران بنت ءُ پہ بلوچی ءَ ھچ نہ تُکش انت ءُ ھچ دابیں مارشتے گوں بلوچی ءَ نہ دارانت۔

اے ٹکّ ءِ بلوچ ورناھانی جُھت ھمیش انت باچکوں وتی زانتکاری ءِ پیش دارگ ءَ گوں وتی چُکّاں پارسی ءَ ھبر کن انت۔ پارسی زبانے کہ چہ بلوچی زبان ءَ پد ءَ تر ءُ بَزْگ ترانت ۔روبرکتی بلوچستان ءِ وانندگ پارسی زبان ءَ ھبر کنگ ءَ زانتکاری ءُ وانندگی ءِ مانزمان سرپد بنت گُڑا چوشیں ورنا کہ زبان ءَ نہ پھریزانت ءُ بلوچ ءُ بلوچی ءِ باندات ءَ نا سرپدانت کُجا سلاہ زیرانت ءُ بلوچ ءِ زبان ءُ دود ءُ ربیدگ ءِ پانک ءَ جن انت ؟ ۔ مستریں بَژنیگیں گَپّ ایش انت کہ مروچیگیں دھر ءَ کہ بلوچی زبان ءِ پھریزگ ءِ راہ ءُ درھم پچ انت نوکیں دھر ءِ آسراتی ءُ دزبوجانی ھیر ءُ برکت ءَ دگنیا تَند ءُ (net)ھمبراھیں گْوانکو ءَ(Mobile)یک ھُردیں میتگے ءِ دْروشم ءَ تَراینتگ ءُ گوں یک سُٹُکے ءَ تو وتی ھیالاں سرجمیں ھِلکین ءَ سر کُت کن ئے بلہ "۔ بژن انت کہ پُِلنگ شھزانتیں کوریں تولگ ءِ چمدارانت مئی ورنا البت وانندگیں بلوچی ءِ نبیسگ ءَ نہ زان انت ۔ اے ورنا چتور کوہ ءَ رَوت چتور سلاہ بندایت ءُ زبان ءُ راج ءُ گلزمین ءِ پھریزایت؟

2 _ بلوچ کے انت ؟ : بلوچ آ دراہ مردمانے کہ ھر ٹَک ءُ زات ءُ رنگ ءُ زبانے کہ بلوچستان ءِ سر زمین ءِ زباناں گپ ءُ تْران بہ کنت بلوچ گْوشگ بیت چوش کہ بلوچی ، براھوئی ، سرائیکی ءُ جدگالی زبان انت ۔ چہ اے مردمانے کہ بلوچستان ءِ دود ءُ ربیدگ ءُ زباناں تْران کنت ءُ وتی زبان ءُ سرزمین ءِ رکّینگ ءِ جھد ءَ بہ کنت آ بلوچ انت ۔ بلوچ میرے بہ بیت یا سردارے بہ بیت یا ھانے بہ بیت بلہ پہ بلوچستان ءَ مہ تُکش ایت ءُ بلوچستان ءِ زبانانی پھریزگ ءَ جُھت مہ کنت آ بلوچے نہ انت۔

اے ھژدری نہ انت کہ دْراھیں مردم کوہ ءَ بہ رَوانت ءُ سلاہ بند بہ بنت دگہ پھناتے زبان ءُ دود ءُ ربیدگ ءِ پھریزوک ءُ پھازوک ھم سرمچارانت ۔ پر چہ کہ بلوچی بیت بلوچ بیت اگاں بلوچی مہ بیت بلوچے پشت نہ کپ ایت اے گَپّ ءَ مئی بلوچ شَرّی ءَ بہ زان انت بید ء زبان ءَ ھچ کس وت ءَ بلوچ مہ زانت ءُ بلوچ بید ء وتی سر زمین ءِ زباناں بلوچ گْوشگ نہ بیت

3 _ مبارک کازی ءُ بلوچ ءِ آجوئی ءِ زْرمبش : سرمچاریں مبارک کازی بلوچ راج ءِ ھم سرمچارانت کہ کوہ ءَ نہ شُتگ ءُ سلاہ بندے ھم نہ بیتگ بلہ بلوچ ءِ آجوئی ءِ زْرمبش ءِ مزنیں جُھدکارے بیتگ ءُ پر چہ کہ مبارک کازی ءَ بامردی ءُ سرمچاری ءِ سکین داتگ "۔امروز ءِ جنگ جاہ ءَ سلاھاں چگل مہ دئے دل توکل ءَ بہ دار ءُ متاھاں چگل مہ دئے کازی ورنا ءُ بلوچاں سکین دیگ ءَ انت کہ امروز ءِ بلوچ ءِ جنگ ءَ سلاھاں چگل دیگ ءِ وھد نہ انت ءُ بلوچ دُژمنانی دیم ءَ وت ءَ ایرماد کنگ مردی کارے نہ انت ۔ کازی لگوری زند ءِ مَنّوگرے نہ بیتگ ، دگہ گْورے کازی ءَ بلوچ راج بامردی ءِ نیمگ ءَ سوگہ کُتگ سر مچاری ءِ درس داتگ انت۔ کازی مئی دھر ءِ ھما لَچّہ کارانت بید ء سلاہ ءَ گوں ھُورکیں دستاں پوکستانی رسترانی دیم ءَ اوشتاتگ ءُ وتی گَپّ ئِے جتگ ءُ ھچبر وتی لیکہ ءَ چے دست ئِے نہ کَشّ اتگ ءُ وتی لیکہ ءِ سر ءَ اوشتاتگ ءُ پہ بامردی وتی زندئِے گْوازینتگ ۔

کازی بُرز ءَ دار جُھد ءُ آجوئی ءِ بیرک ءَ ٹگّ ءُ نا باور چہ ڈیھ ءِ تتکگ انت واتر بہ کن دگہ جاھے گْوش ایت : شپ انت بیمناک کازی چو بلاہ ءَ اے ڈیوا داں سباہ ءَ دارگی انت بُرز ءِ بند ءَ کازی جُھد ءِ بیرک ءِ بُرز ءَ دارگ ءِ سکین ءَ دیگ ءَ انت ءُ ھما مردماں کہ بلوچی ءِ ھچ درداش پِر نیست ءُ پہ مندر ءُ ٹَگّی وت ءَ بلوچ ءِ دوزواہ گْوش انت آیاں ایر جنت۔اے ڈاہ ءَ ھم دیگ انت کہ آجوئی ءِ جنگ ءِ راہ چو شپ ءَ بیمناک ءُ سیاہ انت بلہ اے جنگ داں رُژنائیں سباھے ءَ دارگ لوٹ ایت۔مبارک کازی ءَ بلوچستان ءِ آجوئی ءِ راہ ءَ وتی سَول ءُ تاسپیں بَچّ کمبر کازی ندر کُتگ چو اے دگہ بلوچانی داب ءَ کہ وتی تاسپیں بَچّ اش ندر کُتگ انت ۔ کازی مئی دھر ءِ ھما کارست انت کہ بلوچ ءِ آجوئی ءِ زْرمبش ءِ مانزمان بیتگ ءُ آجوئی ءِ سکین ئِے داتگ ءُ وت ھم اے راہ ءَ ندی سر مچارے بیتگ ۔

کازی چہ گُلامی ءِ زند ءَ سَک پدرد بیتگ "۔ اے ساہ ءِ ساز اے مھر ءِ گم اے زندگی منی نہ انت تو دگر ءِ کِسّہ ءَ کن ئے اد ءَ منی وتی منی نہ انت چوشیں سکین ابید ء کازی ءَ دگہ کے دات کنت ۔ من گْوشاں مروچی چیزے کہ مئی راج ءَ پہ کارانت آ تھنا ایش انت کہ بہ زانت من بندیگی زندے گْوازینگ ءَ آں منی ھَند ءُ دَمگ ءُ منی وتی جند ھم منی نہ انت۔ اے وت سکّیں مزنیں کار ءُ سکینے کہ کازی ءَ اے سکین داتگ ءُ راج ءَ پوہ ئِے کُتگ کہ تو بندیگ ئے ۔ ھر گْور ءَ کہ چم رَوت در آمدانی ماڑی انت بہ گند کازی کسمت ءَ وتن منی منی نہ انت سراتکگیں ھمک ھما کہ بھر بیت جناوراں ھزار ھیپ تالہ ءَ ھما تئی منی نہ انت کازی اے دستونک ءِ تہ ءَ راج ءَ ٹوھینگ ءَ انت کہ تئی دل وَشّ انت کہ مِنّگ ءَ ئے ترا مُلکے ھست بلہ ھمے تئی مُلک گُلزمین دگراں گَھزن ءَ جتگ ءُ پُشت ءَ کَشّ اتگ ۔ تئی زبان ءُ ڈیھ ءُ سر ڈگار نرازیں لاگانی تْرّدگ ءِ جاہ انت تو وشّیں روچانی واب ءِ گندگ ءَ ھم زبھرئے پر چہ کہ بندیگ ئے ءُ بندیگ ءَ وت ءَ زندے نیست " ۔

دلوں زَرایت پہ جنَّتیں جھان ءِ وشیاں بلہ من چون واب دیست باں کہ آگھی منی نہ انت کازی آجوئی ءِ راہ ءِ راھیگ بیتگ ءُ آئی ءَ وتی بندیگ بیگ تَوراِتگ ءُ وتی بندیگ بیگ ءَ پدرد بیتگ ءُ پمشکا کازی زند ءِ ھچ دَمان ءَ بے جُھد ءَ نہ بیتگ ءُ مردمانی بندیگ بیگ ءِ پوہ کنگ ءَ دَم ئِے نہ بُرتگ ۔ کازی تو وتی اھد ءِ درآمد باریں تئی باریگ کجام انت کازی ءُ ماراشتی لَچّہ کاری : کازی ءَ انچوش کہ راج ءِ آگاہ کنگ ءَ دلسیاھی کَشّ اتگ ءُ اے تک ءَ بازیں لچّہ ءَ ئِے گْوشتگ ءُ نبشتہ کَُتگ ءُ گْوشتانک ئِے داتگ، ھمے داب ءَ ماراشتی ءُ دستپانی (philosophy)ھم لَچّہ کار یے کُتگ ءُ اے پھنات ءَ ھم کازی ءِ جُھلانک ءُ وَشّیں لَچّہ آنی مزنیں مَڈّی یے مارا پہ وانگ ءَ دست کپ ایت۔ کازی ءِ وژ بھتی یے ایش انت کہ اے دھر ءِ یکّے چہ شَرّ ءُ الکاپیں لچّہ کارانی رد ءَ زانگ بیت کہ اے رد ءَ بزاں بلوچی ءِ لچّہ کاری ءِ چوٹیلّ سَکّ کمّ انت ءُ یک دستے ءِ لکنکُانی کَچّ ءَ انت ءُ مبارک کازی یکے چہ ھمے لچّہ کاران انت "

دَرور : دو ارس چَمّاں دو واب دستاں کُجا چَکَّرئے شپانی نیم ءَ شراب دستاں کُجا چَکَّرئے یا اے شائر چونیں انسان انت وتی جند ءِ لوگ ءَ مھمان انت یک ھنچیں تھکُشی ءِ ماراشتے کہ انسان وتی لوگ ءَ ھم ایوکی ءُ ایوانٹی ءِ ماراشت ءَ بہ بارت ءُ مُچّی ءِ تہ ءَ ابیتک ءُ تھنا بہ بیت۔ اے تھنائی گْوستانکی تھنائی یے کہ کارل گوستاو جونگ(Carl gostav jung)ھم تھنائی ءِ باندات ءَ گْوش ایت: ھر مردینے ءِ تہ ءَ یک جنینیں کارستے ءُ ھر جنینے ءِ تہ ءَ یک مردینیں کارستے انسان ءَ پہ ایشانی سر بیگ ءَ مُدام تھنائی ءُ ابیتکی ءِ ماراشت ءَ بارت ءُ آئی ءِ سر ءَ ابیتکی مانشان ایت ءُ ایوانٹ بیت۔بُرز ءِ بند ءَ کازی ھما وابانی باندات ءَ گَپّ جنگ ءَ انت کہ مارتین لوتر کینگ ءَ ھم گْوشتگ " I have a dream " اے ھما واب انت کہ کازی ءِ مُدامی واب بیتگ۔ ھما گلزمین ءِ آجوئی ءِ واب بیتگ ءُ اے راہ ءَ وتی بازیں چیز ءُ زندئِے ندر کُتگ ءُ داں زند ءِ گُڈّی سھتاں اے واب ءِ گْواچن بیگ ءِ وداریگ بیتگ۔ اوستانی پُتینکاں دوگسر کپتگیں لبزانت یاتانی گر ءُ بنداں دو آدینک دو ساھگ اوستانی پُتینک " ھما زند ءِ سرجمیں میڑانت کہ انسان پہ زندگ بیگ ءَ وتی ھیالاں درشان ایت ءُ ھست بیگ ءِ جار ءَ جنت کہ ھَو من ھستان ءُ پہ زند ءِ گھبودی ءَ ھچ پَشت نہ کپتگان ءُ وتی لیکھانی درشانی ءَ زند ءَ یک گیشّ اتگیں بزانتے ءَ سر کناں ۔ مئی مال ءُ متاہ کازی روچ ءِ اے جھان ءَ دو پْرشتگیں پربنداں دو آدینک دو ساھگ کازی اے بند ءَ پاکسمائی مِنزلے ءَ سر بیتگ ءُ وتی سرجمیں مَڈّی ءَ دو پِربستگیں لچّہ زانت بلہ کازی ءَ بہ گندئے اے زانتگ یا نہ زانتگ۔ ھمے دوئیں پْرشتگیں پربنداں بلوچ راج ءِ بابا ءُ راجی لچہ جوڑ کُتگ ءُ کازی بلوچ راج ءِ لبزانک ءِ ھما کاراست انت کہ ھم شرپ ئِے رس اتگ ءُ ھم کم شَرپی ۔ ھمایاں کہ بلوچ ءِ راج ءِ درد اش زانتگ انت ءُ کازی ءِ جنداش پجّہ آورتگ کازی اش شرپ داتگ ءُ ھمایاں ٹَگّ ءُ ٹور بیتگ انت ءُ بلوچ ءِ درداش نہ زانتگ انت ءُ کازی ءِ جنداش نہ زانتگ گُڑا کازی اش کم شَرَپ کُتگ ۔

چہ درد ءَ گیش دردے مارگی انت وت ءَ گوں ساھگ ءَ ماندارگی انت اے سوج دنت من ءَ آدینک ھمروچ اے دنیا کور ءِ چَمّاں چارگی انت واہ ،،، چہ درد ءَ گیش دردے مارگی انت ، کازی اے لچہ ءِ تہ ءَ درداں چے گیش درد مارگ ءِ وت ءَ سوگہ کنگ ءَ انت ءُ ساھگ کہ انسان ءِ ھمزات ءِ مانزمان انت ءُ ھمائی ءَ ھم سوچگ لوٹ ایت کہ بلکیں آ ھم اے درد ءَ گیش درد ءِ جاوراں مہ گندایت ءُ آئی ءِ رَگّز ءَ مہ کپ ایت۔آدینک کہ کِچہ چینی ءِ مانزمان انت وت ءَ آدینک ءَ چارگ ءَ پد کہ وتی کرد ءُ لیکھانی گندگ ءِ نام انت مردم ءَ تَھکُش کنت ءُ پہ پاد آیگ ءَ سکین دنت ءُ مردم ءَ چہ وپتگیں واب ءَ ٹوھین ایت ۔ نہ شادہ ءِ نہ کسی مرگ ءِ جار چے بہ گْوشاں تمامیں دمک ءُ درانت بے توار چے بہ گْوشاں کازی بلوچ راج ءِ بے تواری ءَ تَورینتگ ءُ پہ اے گَپّ ءَ سَکّ پدردانت کہ آئی ءِ چاگرد نہ شادہ ءِ چاڑ ءِ مَلار ءَ گْور جتگ ءُ نہ کرنانی واب ءَ چےّ پاد آیگ ءِ گتے ھم نہ گندایت۔ کازی تو وتی اَھد ءِ در آمد باریں تئی باریگ کجام انت کازی ءِ ھچ پربندے نیست کہ ترا آجوئی ءُ وت واجھی ءِ سکین ءَ مہ دات ءُ ترا مہ ٹوھین ایت ۔ کازی ءِ لچّہ کاری راجی لچّہ کاری یےّّ گوں لَچّہ ءِ وَرّمی ءِ سرجمیں وَرّمیں دْروشماں ۔ کازی زْرمبشی لچّہ ءَ گوں پگری وَرّمی ءُ مورکیاں سراچ ایت۔

کازی اگاں جنگ ءِ گپ ءَ جنت ، گوں زیبائی ءِ رنگ ءُ دْروشم ءَ جنت ۔ جنگ کہ بیرانی ءِ مانزمان انت بلہ کازی ءِ لَچّہ ءَ وَرّمیں رنگے ءَ گْوشگ بیت۔ کازی من وتی اھد ءِ در آمد باریں تئی باریگ کجام انت کازی اد ءَ وتی سر زمین ءِ آجوئی ءِ گَپّ ءَ جنگ ءَ انت گوں وَرّمیں دْروشمے ءَ ۔کازی شُت بلہ آئی ءِ لیکہ آئی ءِ پگر ءُ ساچشت داں بلوچی ھست ءُ داں بلوچے ھست کازی ابدمان انت ءُ مردم مِرانت بلہ آیانی کرد ءُ ساچشت ھچبر نہ مِرانت ءُ ابدمان بنت۔کازی شُت دگہ بازینے ھم رَوت دگہ بازینے کاینت پرچہ کہ جُنز ءُ آجوئی ءِ لیکہ پہ مردمے ءِ رَوَگ ءَ نہ اوشت انت بلہ کازی ءِ ھُورکیں جاہ ءِ کَنڈ ءَ کس پُرّ کُت نہ کنت پر چہ کہ کازی کازی ات ءُ کازی ءِ ھُورکیں جاہ ءِ کَنڈ ءَ تھنا کازی ءِ جند پُرّ کُت کنت کہ اے بیت نہ کنت پر چہ کہ کازی ءَ وتی زند ءِ مھیم داں ھمداں آدرہ کُت شُت۔

کازی ءِ راہ ءِ دیم ءَ بروک آئی ءِ ھم پگر ءُ ھم ھیالیں راج ءِ پُسّگ ءُ لَچّہ کار ءُ ندکارانت۔ چوشیں کازی یے کہ مبارک انت پد ءَ مُشکلیں کہ ودی بہ بیت کازی زبان ءُ لبزانک ءِ سرمچارے ات آئی ءَ تھنا گَپ نہ جت گوں کرد ءَ گوں وتی تاسپیں بَچّ ءِ گُلزمین ءِ راہ ءَ ندر کنگ ءَ پدرائینت کہ پدلیں سرمچارے