ریڈیو زْرمبش بلوچی | ریڈیو زْرمبش بلوچی

پنچ شمبے روچ پہ من مھشریں روچے بوت، بازیں تیرانی توار اتک ءُ بازیں بالی گُراب آزمان ءِ دیم ءَ گردگ ءَ اَت، اے روچی منی دل سک بے کرار ات منی چماں ھرچ چیز بے چاڑ اَت من نہ زانت کہ من چے بہ کنان ءُ کجا بہ رواں۔

اے روچی نیٹورک اوں نیست اَت روچ ادار یازدہ ءَ رس ات گڑا منی بے کراری گیش بوان بوت، بس وت ءَ وت تسلا دیان اِت آں کہ ھُدا رھم کنت ھچ نہ بیت ءُ ھچ مہ بات...بلے منی دل انگت اوں من ءَ مرینگ ءَ نہ ات۔ وت ءَ برے گوں یک کارے ءَ دلگوش کُت چمانی ارس ھچ وڑ ءَ نہ دارگ ءَ اِت اَنت۔ چہ ھُدا ءَ تئی سلامتی ءِ دوا ءَ لوٹ اِت۔

اماں شکیلہ تھت ءِ سر ءَ نشتگ اَت من شُت ءُ اماں شکیلہ ءِ کر ءَ نشتاں تاں کمے دل ءَ تاھیرے بہ رس ایت۔ دل ءَ گُشت وتی بے کراری ءِ گپاں گوں اماں بہ جن آں کہ "اماں مروچی منی دل ءَ منی سکیں دوستیں مردمے جتا بوتگ یا بوگ ءَ انت" پد ءَ دل ءَ جیڑ ات چوش ھچبر نہ بیت۔ ھوران چہ تو تئی دوستریں مردم ھچبر جتا بوت نہ کنت تاں ھمے ساھت ءَ تئی گس ءَ چہ گوانک اتک ءُ اماں شکیلہ اش لوٹ اَت۔

من پون اما ءَ دات"چہ پون ءِ تہ ءَ بازیں مردمانی گریوگ ءِ توار پیداک ات ءُ اما سپیہ ءِ نازینکانی توار اوں گوشاں کپان ات" پد ءَ گپ جنوک ءِ توار منی گوشاں کپت گوں اما ءَ گوشگ ءَ ات " بیا کہ مارا مئے نودُل ءَ یل کُتگ" ناں اما گپی بوت ناں من گپی بوتاں پہ منی دل ءَ اے اِمرُوز مھشرے جوڑ بوت زمین ءُ آزمان یکجاہ بوت انت ءُ من ءَ گوشگ ءَ ات انت ھوران تئی ھمسپر چہ تو سِست۔ پد ءَ من چہ وتی ھوش ءَ شُتاں وھدے سما کُت بلے انگت اوں دل نہ منگ ءَ ات کہ منی نودُل چہ من جتا بوتگ چوش بوت نہ کنت۔

بلے ھو نودل تو شُت ئے من ءَ تھنکا یل کُت من نہ زانت تو چوش جلدی رو ئے پد ءَ واتر اوں نہ کن ئے کہ چہ ترا پد منی چے ھال بیت تو و دمانے اوں بے من ءَ نہ بوتگ ئے اگاں من زھر بوتگاں تو گمیگ بوتگ ئے من ءَ دمان ءَ وشان کُتگ۔ نو ترا ماھے بئت نودُل تو گوں من ھال نہ کن ئے گپ نہ کن ئے زاناں تو گوں من دلگران ئے من پہ تئی گپانی واستا تلوسگ ءَ آں۔

نودُل نو ترا بے ھوارن ءَ وش بوگ ءَ انت ؟ نودُل تو وت ءَ پہ وتن ندرر کُت تو پہ زمین ءَ سالونک بوت ئے۔ نودل بلے من ءَ بے تو اے اِمرُوز وش نہ بیت من باز بے تو ابیتک آں تئی جتائی ءَ پد سک پُرشتگاں۔ نودُل دوبر واتر کن ءُ بیا تئی ھوران تئی بے تو بے کرار اِنت۔