”کسان زھنیں مردم مدام واھشتانی رندگیری ءَ کنت ءُ مزن زھن مدام مولے ءِ واھند بہ اَنت“ ، اے گوھریں دانک من باز براں رسانکدر ءَ دیستگ ءُ بازیں ھمبلانی دپ ءَ ھم اِش کرتگ۔
ھو! الّم اے گپ یک تچکیں راستے، بلے مستریں گپ ایش اِنت کہ کسان ءُ مزن زھن گیشینگ لوٹ اَنت۔
چوناھیا مزن زھنی ءَ گوں مزن بالاد یا مزن امری ءَ ھچ وڑیں ھمگرنچی نیست ، بلکیں مزن زھن ھما مردم گوشگ بہ اَنت کہ آیانی مارشت سکا مزن بہ اَنت ءُ دورچاری کن اَنت۔ آ انچیں گامگیج زور اَنت کہ آئی نپ راج ءُ سرڈگار ءَ بہ رس اَنت ءُ آ پہ مدامی راجدپتر ءِ تاکدیماں ابدمان بہ اَنت۔
چوش کہ من شھید پدائی ھلیپ پنام ء اسلم جان دیست ، گڑا من چہ آئی ءَ ھمے گپ مار اِتگ کہ اے ورنا سکا مزن زھنیں ھمبلے۔ آ ھازر جوابے اَت ءُ آئی ءِ تہ ءَ ھورتچاری کنگ ءِ بودشت ھست اَت۔ آئی ءَ بس دیواناں گپ گوش داشتگ ءُ گیش گپی ھمبلے نہ اَت ، بلے آئی کجام وھد ءَ کہ وتی گپ ایر کرتگ اَنت گڑا آئی ءِ دانک پر ارزیشت بوتگ اَنت۔
من ءُ آئی ءَ چہ مدامی ھال ءُ اھوال ءَ پد وھدے کہ 2022 ءَ ڈیک وارت گڑا اے رند ءَ من ءُ آ داں لھتے ماہ یکجاہ بوت اِیں۔ اے وھدانی میان ءَ من آئی ءَ را شریں وڑے ءَ پھمگ ءَ اِت آں۔ کسان امریں شھید ھلیپ جان ءِ راجدوستی ءِ جوزگ، زانشتی بودناکی، مھروانی ءُ مڑاھداری ھمک ھیل ءُ آدت منی چمانی دیم ءَ اَت۔
من وھدے کہ کسان امریں شھید پدائی ھلیپ جان ءِ مزن زھنی ءِ مارشت دیست آں گڑا برے برے ھیران بوت آں کہ یک کسان امر ءُ راجی جنز ءِ یک نوکیں باسکے پہ راجکاری ءِ کاراں چینچو شیوار اِنت۔
اے وھد ءَ مئے گون ءَ ھواریں نوہ دہ کھول یکجاہ اِت اَنت، کسانیں زھگ ھم دہ ءَ گیش اِت اَنت۔ شھید ھلیپ ءَ ھوار آدگہ سنگتاں ھمے سوڑگ کرت کہ مئے پدریچ ءِ زندمان زوال بوگ ءَ اِنت پہ ایشانی وانینگ ءَ مارا چیزے کنگ لوٹ اِیت ، چی ءَ کہ اد ءَ وانینگ ءِ دگہ آسراتی نیست اَت۔ گڑا آیاں زھگانی وانینگ بندات کرت۔ اے وانگجاہ ءَ انگریزی، اردو، بلوچی ءُ میت وانینگ بوگ ءَ اَت۔ شھید ھلیپ انگریزی بھرگ ءِ زمہ واری زورگ ءِ ھواری ءَ وانگجاہ ءُ آدگہ ھم استادانی ھیال ئِے گون اَت۔ اگاں کسے گٹ بوت اِیں گڑا آئی ءِ جاہ ءَ دگہ کسے ءَ وانینگ ءِ زمہ واری داتگ یا وت ئِے وانینتگ اَت۔ اے کار داں لھتیں وھداں برجاہ بوت ءُ پد ءَ آ دیم پہ سپرے ءَ رھادگ بوت۔
آ ھمے سپرانی تہ ءَ اَت کجام وھد ءَ کہ آئی ءَ ھال بہ کرتیں گڑا سنگت ءُ دمگ ءِ جست ءَ پد گڑا آئی من ءَ ریڈیو زرمبش ءِ بارو ءَ ھم جست گپتگ کہ چون اِنت شمئے ٹیم ورک ءُ چون اَنت شمئے کار؟
منی پسو مدام ھمیش اَت کہ زرمبش ءِ سنگت شوک اَنت ءُ آیاں وتی کار ھم شریں وڑے ءَ برجاہ داشتگ اَنت ءُ جھد ءَ اَنت۔
آئی گپ ھمیش اَت: ” شمئے کارے سکا مزنیں کہ راج ءَ سرپدی دیگ ءَ اِت۔ مرچی مھلوک شمئے درائیں چیزاں گندگ ءَ اَنت ءُ سرپد بوگ ءَ اَنت۔ شمئے توارے سکا مزنیں ھمے مھلوک کہ وانگ ءَ نہ زانت کسے دبئی ءَ نشتگ شمئے زرمبش ءَ گوش دار ایت، کسے شوانگ اِنت کوہ ءَ اِنت آ ھم زرمبش ءَ گوش دار ایت بازیں چیزاں سرپد بیت کہ کج ءَ جنگے بوتگ کج ءَ راج چون بزگ اِنت۔ دراہ چہ ھمیشی سرپد بوگ ءَ اَنت بس ھرکس وتی کار ءَ گوں ایمانداری ءَ برجاہ بدار ایت۔ “
شھید پدائی ھلیپ جان ءِ مھروانی وتی جاہ ءَ بے مٹ اَت بلے آ مدام مارا ھمے کارانی بارو ءَ دلبڈی دیگ ءَ کہ رسانکدر ءِ ارزشت سکا مزن اِنت ءُ مارا ءُ شمارا چہ رسانکدر ءَ نپ چست کنگ ءُ وتی مول دیم ءَ جنزینگی اِنت۔ بس وتی کاراں ھمے داب ءَ برجاہ بدار اِت۔
من ءَ اے ھبر انگت ءَ یات اِنت آئی ءَ باز بر ءَ ھمے گپ جتگ کہ اے گپ الم نہ اِنت درسیں مردم پدائی بہ کن اَنت۔ ھمک کار ءَ جتائیں بستارے ھست پہ زمین ءِ موکگ ءُ راج ءِ وشھالی ءَ دیمونی دیگ لوٹ ایت۔ راجی جنز ءِ پڑ ءَ کسے چونیں کردے پیلو کنت جوان اِنت، بس مردم وت ءَ چہ راجی جنز ءَ بے بھر مکن اَنت۔
شھید پدائی ھلیپ جان وتی کسان امری ءُ جھد ءِ پڑ ءَ کسانیں وھدے ءِ ھمراھی ءَ یک انچیں کردے پیلو کرت کہ پہ منی وڑیں یک نزوریں نبشتہ کارے ءَ آئی کرد ءِ سر ءَ نبیسگ سکا گرانیں کارے۔ آئی کوھیں کرد منی چاریں دانکانی مھتاج نہ اِنت ، ءُ آ چہ وتی مزن مرّی ءَ پہ مدامی ابدمان اِنت۔
ھلاس۔۔۔
