چوناھیا راستی ھمیش اِنت کہ جنین ھم مردین ءِ وڑ ءَ مردمگری ءِ دومی بھر اِنت، اگاں جنین مہ بوتیں گڑا مردمگری ءَ ھم دیمروئی نہ کرتگ اَت۔ مرد ستر مزن کرد بہ بیت بلے پد ءَ ھم آ ماسے ءَ ودی کرتگ ءُ رودینتگ۔ مرد ءِ سرجمیں زند ءِ دیمروئی ءَ جنین ءِ دست ھوار اِنت۔ جنین ماس اِنت، گْوھار اِنت، لوگبانک ءُ جنک اِنت۔ مرد ءُ جنین ھمگرنچیں شے اَنت یکے ابید چہ دومی ءَ بوت نہ کنت۔

چوش کہ ھشت مارچ میان استمان ءِ تک ءَ ھما شیرزالانی نام ءَ دارگ بیت کہ آیاں جھدانی پڑ ءَ پہ وت ءَ وژنامیں نام کٹ اِتگ۔ راجانی تہ ءَ راجی ءُ چاگردی دیمروئی ءَ ھوار جھان ءِ ھمک بھرگ ءَ جنینانی بلائیں کردے۔ چی ءَ کہ آجو ءُ وتواکیں چاگرداں جنینانی تہ ءَ ھمے مارشت ودی بوتگ کہ مارا گوں وتی پس ءُ براساں ھم کوپگ بوگی اِنت ءُ ابید ءِ جنینانی ھمراھداری ءَ چاگرد یا راجی جنز دیمروئی کرت نہ کن اَنت۔

انچوش کہ جھان ءِ تہ ءَ زندگیں راجانی بازیں راجی گْوستانک گندگ بہ اَنت ، راجی گوستانک چہ دیمونی ءَ سر ریچ اَنت۔ ھمے پیم ءَ بلوچ ھم زندگیں راجے ءُ مزنیں راجی گْوستانکے ءِ واھند اِنت ءُ بلوچ راجی گْوستانک چہ جھد ءُ دیمونی ءَ سر ریچ اِنت۔

اگاں مروچیگیں روچ ءَ جنینانی میان استمانی روچ زانگ بیت، بلوچ جنینانی ھم بلائیں گْوستانکے ۔ بلوچ ءِ شیرزال ھمک وھد ءَ گوں وتی پس ءُ براساں ھمگام بوتگ اَنت۔ چہ شیرزالیں گل بی بی ءُ بانڑی ءَ بہ گر داں انوگیں بلوچ شیرزالاں بہ یا ، جھدکاریں جنینانی لڑ سکا دْراجکش اِنت۔

اگاں بلوچ راجی آجوئی ءِ جھد بہ بیت یا کہ زور بیگواھیں مردمانی کھول ءُ چاگردی گھبودی تک، ھمک پڑ ءَ شیرزالانی بلائیں لڑے گندگ بیت۔ اگاں مردم کمیں شیرزالیں جھدکارانی نام ءَ بہ گپت من سرپد بہ آں کہ گوں آ دگہ پشت کپتگیں شیرزالانی جھد ءَ ی ناھکی یے بیت۔

اے درگت ءَ من ھمے سرپد بہ آں کہ مارا وتی شیرزالیں جھدکارانی سر ءَ پھر بندگ لوٹ اِیت ءُ کہ چوشیں ناگیگیں جاورانی تہ ءَ مئے گون ءَ ھمگام اَنت ءُ ھر پیمیں سکی ءُ سوری اوپار کنگ ءَ اَنت۔ مارا ھمک مردم ءَ گیش ءَ چہ گیش وتی ماس ءُ گْوھار، لوگبانک ءُ زھگانی ھمت ءُ توکل جوڑ بوگی اِنت۔ کسے کہ کجام پڑ ءَ کار کنگ ءَ اِنت آ وتی شیرزالاں دلبڈی ءُ سکین بہ دنت ، وتی ھمراھی ءَ بہ زور ایت۔

چوش کہ زورگر ھمک وھد ءَ مارا مرد ءُ جنین، ٹک ءُ بولک، دین، ھند ءُ دمگانی تہ ءَ بھر ءُ بانگ کنگ ءُ نزور کنگ لوٹ اِیت۔ گڑا بائد اِنت کہ ما ھمے پرک ءُ پیر ءَ ھلاس بہ کن این ءُ یکجاھی ءَ بہ جز اِیں۔ تپاک ءُ ھم سنتی راجی آجوئی ءُ چاگردی دیمروئی ءِ مانزمان اِنت۔