بلوچستان ءِ ھر شھر، بازار ءُ میتگاں جنگے وتی پنجگ ءَ پتاھان اَت۔ تیر چو ھور ءَ گوارگ ءَ اَت اَنت، تراک چوش گرماگی گرند ءَ توار ءَ اَت اَنت۔ زوراکی ءِ آس چوش گروک ءَ شھم کنان ءُ ھر گس ءَ سوچان ءُ پُر کنان اَت۔ جون پتار داتگیں ھونانی ھارے ملان اَت۔ گرگ ءُ برگ، گار ءُ بیگواہ کنگ وتی گڈی سیمسراں سر بوتگ اَت۔
چوناھیا اے ابرمی گپے کہ ھر کج ءَ زلم ءُ زوراکی وتی سیمسراں سر بیت، گڑا آ اود ءَ لھتے سر پاد کیئت گلامی ءِ جنتر ءَ درشتگیں چاگرد ءِ واب کپتگیں مردمانی ٹوئینگ ءُ زلم ءُ زوراکی ءِ بگیری ءَ وتی بے مٹ ءُ بے ملیں سرانی کربانی ءَ دے اَنت۔
اے ھمے سرمتابیں سر بہ اَنت کہ ڈکال جتیں زمین ءَ گوں وتی ھوناں سیراپ کن اَنت۔ چہ ھمے ھوناں پل رد ایت ءُ وتی وشبواں شنگ ءُ تالان کن اَنت۔ چہ ھمے ھوناں آجوئی ءِ کندیل بل اَنت، ھمے کندیل ءِ رژن ءَ آجوئی ءِ کشک میم بہ اَنت ءُ ھمے کشک ءَ کاروان جزان کن اَنت۔
ھما روچ ءَ کہ دری ملکاں منی وتن ءِ مال ءُ مڈیانی، نیلیں زر ءِ ارزشت زانت، ھما روچ ءَ بہ گر داں روچ ء مروچی مزنیں تاگتانی چم منی ڈگار ءَ سک اَنت۔ آ ھما وھد ءِ پرتگیزی بہ بہ اَنت یا ارب، برتانیا بہ بیت یا کہ پہ برتانیا ءِ سیت ءُ نپاں جوڑ بیوکین ءُ منی ماتیں وتن ءِ سر ءَ زورگریں ریاست پاکستان، یا کہ انیگیں زرداریں ملک (سرمایہ داریں ملک) چائنا بہ بیت، درستیں ملکانی چم منی وتن ءَ سک اَنت، بلے اے وتن سرمتابانی وتن اِنت۔ دری زورگرانی بگیر ءَ گھگیری کنوکانی وتن اِنت۔ پہ بچکند وتن نمیران بیتگیں پسگانی وتن اِنت۔ منی وتن ءَ اے وڑیں نترس، سرمتاب ءُ گھگیری کنوکیں سرانی دراجیں لڑے ھست اِنت۔
بی ایل اے مجید بریگیڈ ءِ پدائی ءُ آپریشن درہ ء بولان ءِ پلیں شھید سلال سمین پنام ء زبیرجان ھم ھمے لڑ ءَ ھوار اَنت کہ گْوستگیں روچ ءَ مچ بولان ءَ پاکستان ءِ لشکریانی بنجل ءِ سر ءَ گوں وتی ھمراھاں پدائی ارش کرت ءُ پاکستان ءَ ھمے کلوہ دات کہ اے زر، ڈگار، مال ءُ مڈی، بلوچ راج ئیگ اَنت ءُ ابید ء بلوچ راج ءِ رزا ءَ کس اے مال ءُ مڈیاں برت نہ کنت، ناں کہ بلوچ راج ءِ زھگ ءُ زالبول بے وارس اَنت کہ آیاں تو وتی زوراکیانی دیمپان کن ئے، ناں کہ مارا وتی مات ءُ گوھار دگانی سر ءَ گریوگ ءُ زاری ءَ دل بہ اَنت۔
پہ وتی راجی پجار، لج ءُ ننگ، وتی کوم ءُ راج ءِ زندگ دارگ ءَ جنگ المی اِنت، جنگ بیت زندگی بیت، اگاں ناں بے آسریں مرگ دیر نہ کنت۔ بولان پھازیں ورنا سلال سمین بلوچستان ءِ ھما پسگ اَت کہ بے تواری ءِ مرگ ءَ چہ گیش نمیرانیں استاد اسلم ءِ رنگ ءَ ڈیھ ءِ پھازگ ءَ جنگ کنگ ءِ پلسپہ ءِ منوک اَت۔ اے وتن دیوانگیں سلال جان ءِ وڑیں بچانی داتگیں کربانیانی سبب اِنت کہ بلوچ وتی سر ءَ پہ شانے برز کنت ءُ گْوش اِیت ما اے زمین ءِ واھند ایں۔
سلال جان ءَ گوں سنگت ءُ ھمراھاں پہ زر، پہ زمین، پہ راج ءَ وتی ھیشی سر بکشات ءُ وت ءَ راجدپتر ءِ تاکاں نمیران کرت۔ نی ھردیں مسکیں سمین پروم ءِ دلبند ءَ شیکان بیت گڑا ماتیں وتن بلوچستان سلال ءَ الم گیر کار اِیت کہ آئی ءَ مھلبیں پلکانی پھازگ ءَ وتی ورنائی ءِ بھاریں ساھت رھن کرت اَنت ءُ ابدمان بوت۔ ھردیں ماتیں وتن بلوچستان آجو بیت ءُ آئی ءِ پدریچ آئی ءِ گْوستانک ءَ وان اَنت، گڑا پروم ءِ بامردانی رم ءَ ھواریں سلال جان ءِ کرد ءَ الم وان اَنت کہ آ چونیں کردے ءِ ھدابند بیتگ ءُ آئی ءَ پہ وت ءَ چونیں ابدمانیں مرگے گچین کرتگ۔