نبشتہ کار: میجر کاسم بلوچ
شھید جاوید جان! دشت جاں مھمد بازار ءَ ھُدامُرزی مزار ءِ لوگ ءَ ودی بیتگ، آئی ءَ وتی وانگ ءِ بندات چہ وتی بازار ءَ کتگ ءُ پد ءَ کہ آئی ءِ کھول لڈّ ایت ءُ گوادر ءَ روت گڑا ھمود ءَ جدید اسکول ءَ وان ایت۔ بلے شھید جاوید جان ءَ چہ کسانی ءَ ترگ، شکار ءُ توپک ءِ سک شوک بیتگ۔ سکیں توپکی ئیں مردمے بیتگ، چہ کسانی ءَ آئی ءَ اے ھنر گون بیتگ۔ دست ءِ چگل ءُ ڈوک بہ بیت کہ تُپنک ءِ تیر چہ نشانگ ءَ رد نہ بیتگ۔ چہ کسانی ءَ شکاری یے بیتگ، سک ءَ وش ءُ نرم تبیں سنگتے اَت، گوں ھرکس ءَ کہ جاوید جان ءِ ھمراہ بیتگ، گڑا بزاں کندگ ءُ مسکرا بیتگ، ھر وڑیں چاگرد ءُ ھر وڑیں دیواناں جاوید جان ءَ چہ وتی وش تبی ءَ چہ سنگتاں نہ سسِتگ۔
2011 ءُ 2012 ءَ گڑا جاوید جان ءَ مُرگ ءُ ماھیگ ءِ شکار یلہ دات ءُ وتی اسل شکار ءِ نیمگ ءَ اَتک، بلوج راجی گَل ( تنظیم )BLF بلوچستان لبریشن پرنٹ ءَ ھوار بوت ءُ پاکستانی پوج ءِ شکار کنگے بندات کُت۔ آئی ءَ وتی شکاری ھنر ھمد ءَ کارمرز کت، پرچا کہ آئی ءَ زانتگ اَت کہ منی ڈیھ ءُ سرزمین بلوچستان گلام اِنت پہ آئی ءِ آجو کنگ ءَ جنگ المی اِنت۔ پد ءَ آ چہ کسانی ءَ توپکی ئیں مردمے اَت، گڑا شھید جاوید جان ءَ وتی تُپنک ءِ دیم تَرینت ءُ گوں دژمن ءَ کت ءُ گوں آجوئی ءِ جُھد ءَ بندوک بوت۔ باز جپاکش ءُ اُوپاری ئیں سنگتے اَت۔ ھرچ وڑیں جیڑہ ءُ جنجالانی تہ ءَ آئی ءَ اُوپار کُتگ۔ سگ ءُ اُوپارے سک باز اَت۔
آئی مدام گْوشتگ اَت کہ منی مرگ ءُ زند گوں جُھد ءِ سنگتاں بندوک اِنت ءُ اے گپ آئی ءِ شھیدی ءَ پدّر کُت کہ داں شھیدی ءَ گوں دلجمی ءَ گوں جُھد ءَ بندوک اَت۔ آئی ءَ مدام گْوشتگ اَت کہ پاکستان ءُ پاکستان ءِ پوج ءَ جواب اِنت، ھرچی نہ کتگ ئِے بہ کنت، بلے من وتی جھد ءُ سنگتاں یلہ نہ کناں۔
بلوچ راج ءُ بلوچ سرڈگار پہ چوشیں آشوبی بچّاں ناز کنت، بلے جاوید جان ملا بھرام جان ءَ گوں سنگتاں سلام کن، بہ گْوش کہ مزنبند انگت ءَ پُر سلاہ اِنت ءُ شُمئے ھونانی پلسپہ ھمک ورنا ءُ کماشانی اندر ءَ چول جَنگ ءَ اِنت۔ ھمک ورنا شُمئے جھد ءَ گام جنان اِنت، کُلیں شھیدانی ھوناں رنگ آؤرتگ، مئے ایمان اِنت کہ الم ءَ اے جھد وتی آجوئی ءِ منزل ءَ سر بیت۔
شھید گنی جان 1991 ءَ دبی UAE ءَ ھُدامُرزی ھاجی ھسین ءِ لوگ ءَ ودی بیتگ، گنی اے وھد ءَ کسان بیت کہ آئی ءِ کماش پد ءَ وتی ڈیھ ءَ بلوچستان ءَ 1996.10.18 واتر کئیت ءُ وتی بُنِکّی ھنکین دشت جاں مھمد بازار ءَ نند اِیت۔ چوناھیا پیسر ءَ اے بازار ءِ نام ( دلیکیم بازار ) بیتگ، کماش ءُ پیرانی گوشگ اِنت کہ وھدے دژمنداریں مردمے اتکگ پناھے زرتگ گڑا دل ءَ دلجم بزاں دل ءَ یکین بیتگ کہ من ءَ کس نہ جنت ءُ منی راز چہ اے بازار ءَ ڈنّدر نئیت۔ اے بازار ءِ مردم منی ھمراھداری ءَ کن اَنت ءُ جَنگ ءُ جیڑہ ءَ گیش ءُ گیوار کن اَنت ءُ دیوان کن اَنت۔ دل ءَ یکین بیتگ، نی پمشکا گشتگے کہ دلیکیم بازار شھید جاوید جان ءُ شھید گنی جان چہ ھمے بازار ءَ رُستگ ءُ مزن بیتگ اَنت۔ گنی جان ءَ وتی بنداتی وانگ چہ دشت جان مھمد بازار ءَ بندات کتگ ءُ دانکہ ھشت جمائت ءَ ھمد ءَ ونتگ ئِے، پد ءَ گیشتریں وانگ ءِ واستا بلوچستان ءِ تیابدپی شھر گْوادر ءَ جَدید اسکول ءَ وانگے بندات کُتگ۔ ھمے وھد ءَ شھید گنی گوں BSO ءِ سنگتاں ھوار بیتگ ءُ شھید کامریڈ کیوم ءُ شھید یاسر ءُ دگہ بازیں سنگتاں گون بیت، بلے یک نیمگے وتی راجی کاراں گوں دلگوش بیت ءُ یک نیمگے وتی وانگ ءَ۔ پرچا کہ آئی ءَ زانتگ ءَ کہ دوئیں کار المی اَنت، پد ءَ آئی ءِ جُھد ھمے بیتگ کہ من ڈاکٹری بہ واناں ءُ وتی راج ءِ گریب ءُ بزکارانی اِلاج ءَ بہ کن آں۔
جدید اسکول ءِ وانگ ءَ چہ پد کالج ءَ شُتگ دوزدہ تبکّ ءِ ھلاس کنگ ءَ گْوادر ءَ نشتگ ءُ ھمے وھد ءَ آئی ءِ سنگت پاکستانی پوج ءَ لھتیں چست ءُ شھید کرت، لھتیں زندان ءَ بندیگ کرت اَنت۔ پد ءَ گڑا سنگتاں گْوشتگ اَت کہ تو ھم نی گْوادر ءَ چہ درا ءُ برو کہ پوج ترا ھم گیپت، گڑا شھید گنی BSO ءَ چہ در کئیت کہ نی من گْوادر ءَ نشت نہ کناں کہ پوج من ءَ زانت، گڑا آ روت راجی گَل بزاں (تنظیم ) BLF بلوچستان لبریشن پرنٹ ءَ۔ پد ءَ سنگت آئی ءَ لوٹارین اَنت کہ نی بْیا کوہ ءَ بلکیں گپتگیں سنگت نامے چیزے بہ دے اَنت، گڑا شھید گنی گْوادر ءَ چہ در کئیت ءُ روت سْیائجی ءِ کوہ ءَ سنگتانی اوتاگ ءَ پد ءَ چیزے وھد ءَ نیاتک۔ بازار ءُ شھر ءَ اگاں اَتکگ پہ کارے ءَ چیزے ءَ گڑا چیروکائی، یک رندے 2012 ءَ گْوادر ءَ اتک گڑا من ءَ یکے ءَ وارِد نمبرے ءَ پون کت کہ بْیا ترا مردمے لوٹ اِیت۔ گڑا من ھال کت کہ چاراں شھید گنی اِنت، گڑا من ءَ گْوش اِیت کہ بْیا پلاں جاہ ءَ ءُ پلاں سنگت ءَ بْیار گوں، من گْوشت شریں گڑا من گْوادر ءِ بازار ءَ اِت آں۔ من لھتیں چیز ءُ سامان زرت ءُ آ سنگت ءَ ھم ھالے کت ءُ زرت ءُ شُتاں، ھو شھید گنی ءُ دگہ سنگتے اَت اتکگ اِت اَنت۔ مردمے ءِ لوگ ءَ گڑا من ھیراں بیت آں کہ ایشی لوگ ءَ چون اتک ءَ، اے وَ منی ھمراھی ءَ ترس اِیت ایشاں گنداِیت بزاں مُرتگ، بلے ھیر ما نشت اِیں دْروت ءُ دیوان کت ءُ سھتکے نہ گْوَست کہ ھمے لوگواجہ ءَ کہ شھید ءِ پجاروک ءَ دوزواہ کہ مدام شھید گنی گْوش اِیت پون کتگے کہ بْیائے ھند ءَ وش اِنت، کائے منی لوگ ءَ بْیا اِت۔ نی کہ سنگت اتکگ اَنت، واجہ گْوشی جاور ھراب اَنت، منی لوگ ءِ کِر ءَ ھروچ ایجنسی ءُ پوج ترّ اَنت۔ گڑا شھید ءَ گْوشت ترا کس ھچ نہ کنت، دل ءَ مہ کپ ما شپ ءَ رو اِیں۔ گڑا شھید ءَ من ءَ یک کرّ ءَ بُرت ءُ گْوشت کہ اے مرد دل ءَ کپتگ نی چون کن ایں، ما وَ کارے ءَ اتکگ اِیں۔ من گْوشت شریں شما ایشی کر ءَ بہ گْوش اِت کہ ما رو اِیں پد ءَ شما پلاں جاہ ءَ بْیا اِت گڑا من تھنا کایاں شمارا دست گر آں۔ گْوشت ئِے شر، گڑا مردے اجازت کت ءُ سنگت شت اَنت۔ من ھم سھتکے ءَ رند دراتک ءُ شت آں، یک برے لوگ ءَ، پد ءَ گڑا من شتاں سنگتانی کر ءَ دست گپت اَنت ءُ بُرتاں جاھے ءَ پد ءَ من جست کُت شما چوش کتگ اے مرد ءِ لوگ ءَ شُتگ اِت؟ شھید گنی گْوش اِیت مرگے بات ایشی ءَ مئے تام کش اِتگ کہ بیائے من گْوشتگ شریں باریں چکاسانے چونیں وسریں گپ اَنت اگاں ناں ڈڈّ اِنت، بلے ایشی ءَ نی ھچ جان نیست۔ بِل ایشی ءَ کہ ما وا سک ژند اِیں ءُ سپر دراج بیتگ واب ءَ گپتگ، من گْوشت شریں شما وپس اِت ھچ نیست ءُ من شپ ءَ ننداں گاٹ ءَ، اگاں چیزے بیت شمارا پاد کن آں۔ گْوشت ئِے شر، بلے بچار کہ وت واب مہ کپ ئے، من گْوشت نہ پل دلجم بہاِت، اگاں من ءَ واب ءَ گپت گڑا شمارا پاد کناں، من نشتاں دانکہ سھب بوت چاھے دات اَنت ءُ من پد ءَ گوں وابیں چماں شُتاں اسکول ءَ،اسکول ءَ چہ اتکاں گڑا پد ءَ نشت دیوان کت ءُ داں شپ ءَ گْوش ایت ما رو اِیں۔ من گْوشت بہ نند اِت، گْشت ئِے نہ رویں دِگہ سنگتے ءِ نیمگ ءَ، اے وھد ءَ من ھم وانگ اِتاں، گْوادر ءَ، بلے گوں BLF ءِ سنگتاں ھال ءُ اھوال داشتگ ءُ کارے چیزے کسانیں کتگ اَت۔ گڑا سنگت پد ءَ شتاں ھمے وڑ ءَ یک روچے ھالے کتگ ءَ کہ نی گْوادر جاورقں کمو ھراباں بْیا اِت دَشْت ءَ گڑا من ءُ دگہ سنگتت شُتیں دشت ءَ دیست اَنت کہ ھمے وھد ءَ وت ءُ سنگتے ھمراہ اتاں گڑا من گنی جان جست کت کہ سنگت ءِ نام کَے اِنت، گْوشت ئِے باھڑ اِنت۔ سکا شوکین ءُ دلیریں سنگتے، بلے سک بیمار اِنت۔ گردہ ءُ بی پی دوئیں ھست اَنت، من گْوشت ھو شپ ءَ گپ ءُ دیوان بیت، سھب ءَ ما پد ءَ شُت اِیں گْوادر ءَ منی اولی رند اَت کہ شھید ھلیم پنام ء باھڑ دیستگ اَت۔ پد ءَ یک ءُ دو ھپتگ گْوست گڑا یوپون نمبرے ءَ من ءَ ھال کت، من گْوشت تو کَے گْوشت ئِے کہ نہ گْوشاں گوں، من گْوشت بہ گْوش چو تئی پون ءَ بند کناں، گْوشت ئِے بندے کن من بند کت، پد ءَ پونے کت ءُ گْوشت ئِے گپ کن چی ءَ بندے کن ئِے۔ من گْوشت من و ترا زانگ ءَ نیاں نام ءَ بہ گْوش، گْوشت ئِے من ھماھاں کہ تو دشت ءَ دیستگ، گڑا گپ ءُ ھالے کت دانکہ دیراں ھمے وڑ ءَ ھر وھد ءَ کہ نیٹورک ءَ اتکگ گڑا لازم شھید باھڑ ءَ ھال کتگ ءُ سَے ءُ چارکلاک ءَ دانکہ من ءَ گپّ ءَ داشتگے، پد ءَ یک روچے گْئے ش اِیت کہ ترا نمبرے دیاں تو ھالے بہ کن ایشی ءَ من گْوشت من چی ءَ ھالے بہ کناں، کَے اِنت زان ءَ؟ گْوشت ئِے شریں گونڈلے شما وت ما وت ھال ءُ اھوال بہ کن اِت، من گْوشت ناں من کس ءَ ھال نہ کناں، گڑا پد ءَ شھید گنی ءَ سَے ءُ چار روچ ءَ رند ھال کت ءُ گْوشت باھڑ ءَ گْوشتگ اے تئی گْوھارزتک ءَ چون اِنت گپ نہ گیپت، من گْوشت ءَ چے زان ءَ گْوشتگ ئِے ؟ گْوش اِیت من گْوشتگ پلاں مردم ءَ ھال کن گْوشتگ ئِے نہ کناں، من گوشت ھو چوش گْوشتگ۔ گْوشتے شریں اے گونڈل تئی وڑ ءَ پاکستان ءِ شھر اسلام آباد ءَ وانگ ءَ اِنت ھال ءُ اھوالے بہ کن، گڑا شھید باھڑ پد ءَ یک روچے نیٹورک ءَ پون کُت ءُ گْوشت ئِے کہ برو اسلام آباد ءَ وانگ ءَ ھما سنگت ءِ کِرّ ءَ بو شتر اِنت۔ من گْوشت من نہ رواں یک برے گْوادر ءَ واناں، دیم ءَ چاراں گْوشت ئِے شر اِنت، گڑا ایشی ءَ وتی ھال ءُ اھوال ءَ بدار من گْوشت شریں تو نمبر ءَ راہ دے، گڑا نمبرے راھے دات ءُ من بیھال بوتاں ءُ ھال نہ کت۔ پد ءَ اتک پونے کت ھاں تو ھال کت من گوشت اِنّا، جزباتی بوت ءُ من کند اِت، گْوشت ئِے تئی نمبر ءَ دیانے وت ترا ھال کنت۔ من گْوشت شر اِنت، پد ءَ گڑا آ سنگت ءَ ھال کت ما ھمے وڑ ءَ ھال ءُ اھوال بندات کُت۔ من جست کت تئی نام کَے اِنت، گْوشت ئِے دادجان، من گْوشت کج ءَ نشتگے گْوشت ئِے چوناھیا تُربَت ءَ بلے انی اسلام آباد ءَ زندگی کنگ ءَ آں۔ پد ءَ من ءَ جست ءُ پُرسے کت من ھم گْوشت ھمے وڑ ءَ ۔ ھمے وڑا داں شھید ھلیم ءَ مارا ھوار کت ءُ وھد گْوزان اَت، پد ءَ من ءُ شھید ھلیم ءُ شھید گنی دُچار کپت اِیں۔ دیوان کُت ءُ پد ءَ من ءُ شھید ھلیم ءَ شپ ءَ داں دیراں گپّ ءُ ھال کت۔ جھد ءُ بلوچستان ءِ آجوئی ءِ بابت ءَ سکیں شوکیں ءُ گھتِریں گپّے جَت ءُ شوکیں انسانے اَت۔ برے برے جزباتی بیتگ، بلے سکیں تچک ءُ راستیں مردمے بیتگ۔
وھد گوست ءُ یک روچے من ءُ شھید جاوید جان ءُ دگہ لھتیں سنگت ءَ شور ءُ سلاہ کتگ اَت کہ روایں مَنْد ءَ ترگ ءُ پکنک ءَ، گڑا شھید ھلیم ءَ پون کت کہ ھال کن کجام گْور ءَ ئے؟ ما گْوشت من گْوادر ءَ آں ،اگاں تو دشت ءُ مند ءَ ئِے من پیداک آں ھما نیمگ ءَ، گْوشت ئِے اِنّا پل ما روگ ءَ اِیں دیر، بلے پد ءَ جلدی کائیں تئی ناکو ءَ سور دے اِیں۔ من کند اِت ءُ گْوشت گڑا تو سور نہ کن ئے گوں، گْوشت ئِے من ءَ کَے گیپت،اگاں تو زامات کن ئے جاھے ءَ من باں۔ من گْوشت شریں ھچ پریشان مہ بی بیا ھمے وڑ ءَ کندگ ءُ مزکے کت۔
12.23.2013 ھمے یکیں سھب ءِ وھد ءَ کہ پونے کتگ اَت ءُ پد ءَ من ءُ شھید جاوید جان ءُ دگہ لھتیں سنگت دراتک ءُ شُتیں منْد ءَ، دیگر ءِ وھد ءَ سر بوت ایں سنگتے ءِ لوگ ءَ ورگے وارت ءُ مگرب ءَ پد ءَ شھید دادجان ءَ میسج کت کہ سنگت جَنَگ بیتگ اَنت، من گْوشت کجام سنگت گْوشت ئِے ھما کہ منا ءُ ترا ھال ءُ اھوال پرماتگ ئِے۔ من ءَ یک برے باور نہ بوت ءُ من گْوشت ایشی ءَ انی سھب ءَ ھال کتگ چون؟ گْوشت ئِے نہ زاناں بلے سَے سنگت ءِ ھال اِنت، آ دگراں من نہ زاناں یکے باھڑ ءُ دومی گنی اِنت۔ سیمی ءَ نہ زاناں کَے اِنت، پد ءَ من جُست ءُ پرس کت کہ ھو راستے اَت کہ دْریگتیں دروگے بوتیں، بلے ھو گْوشے کہ آزمان سر ءَ اتک ءُ کپت، بلے ھیر شھیدی ءِ راہ اِنت ءُ مارا ناز اِنت راجی شھیدانی سر ءَ، گڑا سنگت بالگتر ءَ گورانی کنڈگ ءَ روگ ءَ بنت کہ شھید کنگ بنت۔
شھید ھلیم ءُ شھید گنی ءُ شھید سالم 2013.12.23 ءَ شھید بنت، سنگت کسہ کن اَنت کہ شھید گنی کوہ ءَ سکیں نرم ءُ وش تبیں سنگتے بیتگ، ھر وھد ءَ وت ءُ ھلیم ھمراہ بیتگ اَنت۔ سنگت کسہ کن اَنت کہ ھلیم ءَ گْوشتگ دانکہ مَرگ ءَ گنی ءِ ھمراھاں، یلے نہ کناں ءُ شھید ھلیم جان ءَ وتی زبان زبان کت ءُ ھواری ءَ شھید بوت اَنت۔
مارا مردماں ھال کُت کہ لاش جنیناں گون اَنت ءُ پیداک اَنت، شما برو اِت دیم ءَ گڑا من ءُ شھید جاوید جان ءُ دگہ لھتیں سنگت شپ ءَ در اتکین چہ مَنْد ءَ دیم پہ تربت ءَ شُتاِیں۔ شپ ءِ ساھت سَے ءَ ما سر بوت اِیں ءُ کمو وپت ایں، بلے واب کج ءَ گار اَت، بس تچک بوتیں داں سھب بہ بیت۔ گڑا ما سھب ءَ شھید ھلیم جان ءِ لوگ ءَ شُت اِیں، شھید ھلیم جان ءِ لوگ تربت ءَ دشتی بازار ءَ اِت اَنت، گڑا ما گوں شھید ھلیم ءِ لوگ ءِ مردماں سلاہ ءُ شور کت کہ رویں لاشاں کاریں، آ مردماں کہ گون اَنت ءُ پیداک اَنت۔ آ گْوش اَنت کہ بْیا اِت کیساک ءِ دوراھی ءَ لاشاں دست گِر اِت، گڑا کس ءَ مئے ھمراھداری نہ کت ءُ ما وت، دو سنگت ءُ دگہ لھتیں شُت ایں۔ کیساک ءِ دوراھی ءَ یک کلاکے نہ گْوَست کہ ایجنسی ءُ ڈیت اسکواڑ ءِ ویگو گاڑی گْوَست ءُ دیم ءَ شت اَنت، ما نِشت ایں داں لاش اتک اَنت۔ ما لاش دست گپت اَنت ءُ آ مردم واتر شت اَنت دیم ءَ، بزاں آ مردم دلاراں داشت اَنت ءُ گاڑی تیر جت ءُ ھرابے کُت ءُ گْوشتے اِش کہ شُمئے گاڑی ءِ اُستاد ءَ بریں زالبولاں ھمت کن اَنت ءُ دیم ءَ اوشت اَنت کہ مارا بہ کُش ات نی برو اِت، گڑا اشاں پادانی دیم ءَ تیر جت زالبولانی، بلے زالبول پُشت ءَ نہ کنز اِت اَنت۔ پد ءَ ما گڑا کمو دیم ءَ اتک اِیں نی لاش مارا گون اِت اَنت، چاراں پوج ءِ لھتیں گاڑی اَنت کیساک ءِ دوراھی ءَ تُربَت ءِ نیمگ ءَ ھمد ءَ اوشتاتگ اَنت، گڑا مارا ایر گپت اِش، مئے جَنَگ ءَ بندات بوت اَنت ءُ لاش اِش راہ دات اَنت بس من ءُ منی ھمراہ اِش گوں وت بُرت اَنت۔ دگہ سَے مردم گون اَت، یکے چہ ھمیشاں دلارے اَت بلے آ وھد ءَ ما نہ زانت، ھمے وھد ءَ کہ پوج ءَ مارا گپت گڑا دلار ءَ وتی وتاس کش اِت چہ لانک ءَ چو لگور ءِ وڑ ءَ پوج ءَ دات ءُ یک سپاھی یے ءَ وتی توپک برز ءَ بُرت کہ جنانے بلے پوج ءِ میجر ءَ ھکّل دات کہ اے منی مردم اِنت، گڑا مئے چم ءُ دست اِش بست اَنت ءُ لٹ ءُ توپک ءِ کنداک ءُ لگت جنان کت ءُ وتی گاڑی ءَ سوار اِش کت ءُ دیم پہ زندان ءَ تُربَت ءَ برت اِش۔ سجیں شپ اِشاں من ءَ درتک ءُ جت ءُ جست کت داں نُھ روچ جت اِش، ما نہ وپت کت نہ نِشت بلے چی کن ئے بے وسی اَت، بس اوپار کنگی اَت داںکہ دو ماہ ءُ سینزدہ روچ ءَ مارا داشت اِش، پد ءَ منی کماش ءَ بزگ ءَ وام ءُ شام کت ءُ 50.00000 کلدار زر دات ءُ مارا دوئین اِش یلہ کنائینت۔
شھید ھلیم جان ھمد ءَ تربت ءَ گلزمین ءِ میار کنگ بیتگ اَت ءُ شھید گنی ءِ لاش شھید جاوید جان ءَ گوں دگہ لھتیں ھمراھاں، برت ءُ دشت ءَ جامھمد بازار ءَ گلزمین ءِ میارے کتگ اَت۔
1.4.2025ءَ مرچی گنی جان ترا ھال دیگ لوٹاں کہ جاوید جان ءَ پہ تو زھیر بوتگ کہ پہ تو پیداک اِنت، مارا یلہ داتگ بلے دانکہ گڈی وھد ءَ تئی ھما کہ آجوئی ءِ جھد ءِ سپر ءَ بیتگ، داں گڈی وھد ءَ وتی جندے کربان کت ءُ بلے آجوئی ءِ راھے یل نہ دات ءُ پشت ءَ نہ کنز اِت۔
جاوید جان ءَ ھوار دُرسیں راجی شھیداں دْروت۔
بلوچ ءُ بلوچستان آجو بات۔
