ما پرچا گُلام اِیں ؟

نبشتہ کار: بْرمش شاشانی

ما پرچا گُلام اِیں؟
ما اے واستا گُلام اِیں یا گْوشگ بہ اِیں کہ مئے ڈگار درآمد ءَ وتی پنجگاں کُتگ ءُ ما آئی چمدار اِیں، مئے وتی مال ءُ مڈّی مئے نہ اَنت۔ آیانی سر ءَ درآمد ءِ پنجگ اِنت، آیانی ھیش ءُ نوش ، وش ءّ وژدلی ءَ زوگریں اِستان کنگ ءَ اِنت، گُڑا اے راستی مارا منّگ کپ اِیت کہ ما گُلام اِیں۔
اگاں مرچی ما وتی پیسلہ وت بہ کُتین اَنت، وتی ڈگار ءُ نیلیں زِر، مال ءُ مڈّیانی بارو ءَ وت پیسلہ کُرتیں گُڑا گُلام نہ اِت اِیں ناں کہ گْوشگ بوت اِیں، پمیشکا مارا سمابگْور کنگی اِنت کہ ما گُلام اِیں ءُ مارا گُلامی ءِ ھلاپ ءَ جُھد ءُ جنگ کنگی اِنت، اگاں ناں اے گُلامی ءِ بدّیں نام مئے نام ءَ گوں لِچّ اِتگ ءُ کدی دُور نہ بیت۔

ھمے رنگ ءَ گُلامی ءِ یک درورے ھمیش اِنت کہ مئے مار ءُ گْوھار پہ وتی زھگ ءُ براتانی پُولگ ءَ گرماگ ءِ ھل ءُ زمستان ءِ سارتی دگ ءُ چارراھانی سر ءَ کپتگ اَنت، اگاں ما وتی آواز چِست کُت گار ءُ بیگواہ کنگ بہ اِیں۔ اگاں ما گُنگ ءُ بے توار بوت اِیں گُڑا مئے راجی ھستمان پُلگ بیت ءُ ما پہ دائمی گار ءُ گُمسار بہ اِیں، بلے مارا توار چِست کنگی ءُ گھگیری کنگی اِنت۔ اگاں ما تُرس ءُ بیمّ ءِ آماچ ءُ ھِچ نہ گْوشت، گُڑا باندات ءِ روچ مارا چو جناور ءَ وارت ءُ مئے ھڈّاں کس پہ نِگاھے نہ گِند اِیت، پمیشکا مارا وتی راجی ھستمان رکّینگ ءِ واستا دیمونی دیگی ءُ آیوکیں پدریچ آجو کنگی اِنت۔

چوش کہ گُلامی یک لاچارری یے، ءُ اے لاچاریں زندگی زندے گْوشگ نہ بیت۔ اگاں ما توار بُرز مہ کن اِیں گُڑا ما گُلام جوڑ بہ اِیں، انچوکہ بابا شاہ جی گْوش اِیت: ” بِیا اِت یک توار بِہ بہ اِت، اگاں شُما بے توار بہ بہ اِت گُڑا شُمئے آیوکیں پدریچ انچو گار ءُ بیگواہ کنگ بیت “۔

اِے مِنزل مارا آسر کنگ لوٹ اِیت، مارا اِے راہ شر کنگ لوٹ اِیت، اگاں ما ھچ مہ گْوش اِیں گُڑا بہ زان کہ ما گُلام اِیں۔ مئے آیوکیں پدریچ ھم گُلام اِنت، اگاں مئے آیوکیں پدریچ گُلام بوت گُڑا بہ زان کہ مئے بلوچ ءُ مئے بلوچستان گار ءُ بیگواہ بوت۔ ما انوں یک توار ءُ یکجاہ بہ اِیں گُڑا من اُمیت کناں کہ مئے آیوکیں پدریچ رُوژنائیں بانداتے ءِ واھُند ءُ وتواجہ بیت، اگاں ما ھاموش ءُ وتی گِساں نند اِیں گُڑا بہ زان مارا ھچ وتن نیست، مارا بلوچستان نیست، مارا آیوکیں پدریچ ھم نیست۔

اگاں ما ءُ شُما بلوچ بوَگ لوٹ اِیں، گُڑا مارا یک توار، یکجاہ ءُ یکراہ بوَگی اِنت۔ پہ بلوچ جوڑ بوَگ ءَ مئے یکجاہ بوَگ اَلمی اِنت، پرچا کہ بلوچ ءَ پہ کس نئیت، ناں کہ دِگہ دری مردُم پہ بلوچ ءَ گپ جنت۔ پرے واستا مارا وتارا یک توار ءُ یکجاہ بوَگ لوٹ اِیت، اگاں کسے کہ بلوچ جوڑ بیت گُڑا ھمدست بِہ بیت۔ کُل بلوچ سلامت، یکجاہ ءُ یکراہ بات اِت۔