ڈیھ ءِ مُریدیں میرل

نبشتہ کار:-ھلیل بلوچ

ششمی بھر

آ کجا جلّ ایت کجا رَوت منزل ءَ
راہ گوزیں مساپر ءِ جُست ءَ بکن

چو مہ بیت کہ گونڈکیں گْواتے ببارت
تو وتی سر چادر ءِ جُست ءَ بکن

دیگر ءِ وھد ءَ سَباہ ءُ الیاس کریم گوں لھتیں بے بُنیں الزاماں پولیس ءِ دست ءَ دیگ بوت اَنت۔۔۔
یک ماھے ءَ داں پولیس ءِ دست ءَ اِت اَنت۔۔۔ سَباہ ءِ پِت نمیرانیں واجہ عبدالواھد وھدے پولیس تھانہ ءَ کیت وتی زھگ ءِ کِرّ ءَ گُڑا سَباہ ءَ را سکّ باز دلبڈّی دَنت گوں وتی بامردی رواج ءَ گُش ایت “نہ تُرس ئے اڑے چوری اے جیل پہ مردیں زھگ ءَ جوڑ اَنت۔” اگاں کسّے ءِ پِت چُشیں نہ تُرسے بہ بیت گُڑا آئی ءَ را کس داشت نہ کنت۔۔
وھد گوں وتی تیزیں گاماں جُنزان اَت ھمے وڑ ءَ مئے جُنز ھم دیمروی کنان اَت، ریاست ءَ وتی شوندات(پالیسی) بدل کُرتگ اَت۔۔۔ بلوچ ءِ بچّانی ژانگولیں لاش ماں ویرانیں جاگھاں دست کپگ ءَ اِت اَنت۔۔۔
بی ایس او آزاد ءِ سنگت ریاست ءَ را ھِچ وڑ ءَ برداشت نہ بُوّگ ءَ اِت اَنت۔۔۔
بی ایس او آزاد ھاران زون ءِ لھتیں سنگت چیر اَت ءُ لھتیں کوھاں رپتگ اَت ءُ بازینے کہ پہ نام ءَ ھمراہ اِت اَنت وھد ءِ زوراکیں تیلانک ءِ دیم ءَ گُمّ ءُ گار بوت اَنت یا بے توار بوت اَنت۔۔۔
ھمے نْیام ءِ تھ ءَ ھال آھت کہ سَباہ ایران ءَ شُتگ پہ کار ءُ روزگار ءِ واستا۔۔۔ گُڑا من ھمے کم پھم، من ھمے پھم اِت کہ سَباہ ھم دومی سنگتانی وڑ ءَ پہ وتا ارزانیں راھے درگیتکگ، بلے کمّیں مُدّتے ءَ پَد سَباہ ءِ ھال رس اِت کہ واتر اَتکگ۔۔۔
پد ءَ کسمت ءَ بچار منی ھچبر ارادہ نبوتگ کہ اوتھل ءَ پہ وانگ ءَ رواں، بھت ءُ نسیب ءَ سَباہ ءِ ھمراداری نبشتہ بوتگ اَت کہ شاہ ساھب ءَ منی ڈاکومنٹ زُرت ءُ جما کُرت اَنت ءُ انٹری ٹیسٹ ءَ ھم منی جاگہ ءَ کسّے نادینت ئِے۔۔۔
تھنا من ءَ ھال رس اِت کہ منی سیٹ بوتگ۔۔۔
من وتی پُتینک بست اَنت ءُ دیم پہ اوتھل ءَ در کپت آں۔۔۔
اوتھل ءِ رواج بوتگ مُدام نوکیں ورنا کاینت گُڑا کوھنیں نودربر وش آتکی پروگرام اڈ دے انت ءُ چاپ ءُ سُرنا بیت۔۔۔
دْراھیں نودربر کوھنیں ھاسٹل ءِ ڈابہ ءِ دیم ءَ مُچّ اِت اَنت بلے سَباہ زاھِر نہ اَت۔۔۔
ساھتے ءَ رَند سَباہ ءَ من ءَ میسج کُرت کہ ایوک ءُ تھنا مسجد ءِ پُشتی نیمگ ءَ بیا۔۔۔
سَباہ را سدانی ھساب ءَ بی ایس او آزاد ءِ کتاب گون اَت۔۔۔ من آئی ءِ سر ءَ ھیران اِت آں کہ آ نندگ ءِ نام ءَ نزانت مُدام جُنزان اِنت۔۔۔
اے وھد ءَ منی ھواری ءَ دراھیں نودربرانی دلگوش گوں چاپ ءِ پروگرام ءَ اَت ءُ سَباہ را راج ءِ پِگر دل ءَ اَت۔۔۔ آئی ءَ وتی واھشت کُشتگ اِت اَنت۔۔۔ گُشت ئِے “باید اِنت ھر کوٹی ءِ تھ ءَ بی ایس او آزاد ءِ کتاب ساڑی بہ بیت، بُزور کتاباں بُہ رواں۔”
من گُشت “یار باندا شَپ ءَ اے کارا کن ایں اِنشپی پروگرام اِنت منی دِل گُشی ھارانی چاپے بہ جن آں۔”
آئی ءَ گُشت “پد ءَ چُشیں موہ نہ رس ایت۔۔۔
اِنشپی کسّے وتی کوٹی ءَ نہ اِنت۔۔۔
اگاں چہ اے کتاباں دہ مردُم وتی راج ءُ جُنز ءَ سرپد بہ بیت اے مئے سوبمندی اِنت۔”
دل ءُ نا دِل من آئی ءِ ھمراہ اِت آں
روان اِنت۔۔۔