ڈاکٹر مھرنگ ءِ کلوہ بلوچ ورنایانی نام ءَ

رجانکار: دلوش بلوچ

منی ھمپکریں ھمراھاں!

زندان ءِ تہ ءَ وھد وتی گاماں سست کنت، بلے پگر ءُ ھیال نہ اوشت اَنت. من شمئے تہ ءَ اے لیکہ ءِ پھازگ ءُ ایشی ءِ دیم ءَ برگ ءِ ڈُبہ ءَ گنداں۔ مئے سرڈگار ءِ راجدپتر ایوک ءَ جنگی باج ءُ شکستانی نام نہ اِنت بلکیں اے یک جتائیں آگھی یے ءِ نام اِنت، اے آگھی برے چہ کتابان ءُ برے چہ جست ءُ اوگاماں دراتکگ.

 مرچی بلوچستان سچگ ءَ اِنت، بلے راجدپتر ھمے گْوش اِیت کہ زلم ءُ زوراکی ءِ دیم ءَ مک بوگ ءِ ھاتر ءَ جھد ءُ دیمونی المی اِنت.

مئے مرچیگیں جُنز زلم ءُ زوراکی ءِ بگیری ءَ ھما جنگ اِنت کہ آئی ءِ مستریں زمہ شمئے کوپگان اِنت۔ استانی زلم ءُ زوراکی، مردمانی بیگواھی ءُ آسراتیانی نہ بوگ ءِ ھمراھی ءَ انگت شما وانگ ءَ اِت گڑا اے اوں پہ شما المی اِنت کہ شما راجی جنز ءَ ھور بِہ بَہ اِت ءُ زمہ واریاں پیلو بہ کن اِت۔ منی نز ءَ زانت ایوک ءَ لبز ءُ گالانی یات کنگ ءِ نام نہ اِنت بلکیں زانت ھما اِنت کہ آ راستی ءَ در بہ گیج ایت، آ جست چست بہ کنت، زندگیں راج زانت ءَ راجی دیمروئی ءِ سوب جوڑ کن اَنت، آیانی کر ءَ زانت ءُ زانشت ایوک ءَ سند ءُ ڈگری ءِ نام نہ اِنت۔

شما نوجوان زانشتی بہ وان اِت دانکہ جست کنگ بہ زان اِت، سیاست بہ وان اِت دانکہ شما اے پیسلہ ءَ کت بہ کن اِت کہ کے شما سر ءَ ھاکم بیت۔ راجدپتر ءَ بہ وان اِت دانکہ شما بہ زان اِت کہ کئی توار، کئی گھگیری راجدپتر ءِ تاکانی بھر بیت ءُ کئی ھاموشی راجدپتر ءِ تاکاں چیر تر اِیت۔ چہ سائنس ءُ ٹیکنالوجی ءَ مہ تُرس اِت، سائنس ءُ ٹیکنالوجی ءَ ایوک ءَ روزگار مہ زان اِت بلکیں آیاں راج ءِ دیمروئی ءِ سوب جوڑ بہ کن اِت.

منی ورنایاں!

دلیری ھما چراگ اِنت کہ ترا تھاریانی تہ ءَ رژنائیں کشک پیش دار اِیت۔ ھمت ھما زور اِنت کہ آ انسان ءَ بے سوبیں چیزانی سوبمند کنگ ءِ توکل ءَ دنت۔ اے گپ ءَ بہ زان اِت کہ وھدے دل ءِ تہ ءَ ستک ءُ یکین بہ بیت گڑا زمزیل ترا داشت نہ کن اَنت۔ شمئے ھمت ھما آسنیں دیوال اِنت کہ ترس آئی ءَ دور دات نہ کنت۔

راجدپتر شاھد اِنت کہ راجاں زھم ءُ سگار زندگ نہ کن اَنت، بلکیں راجاں آیانی دلیری ءُ ھمت زندگ کنت۔ ھما نوجوان کہ زلم ءُ زوراکیانی تہ ءَ اوں واب گند اَنت گڑا ھما آشوب کار اَنت۔ شمئے کار ایوک ءَ وانگ ءُ کوکار نہ اِنت، بلکیں شمئے کار اوست ءُ امیتانی زندگ کنگ اِنت، پرچا کہ نا امیتی پہ راج ءَ بلاھیں پْروش ءُ تاوانے۔

اے گپ ءَ بہ زان اِت کہ ھمت ایوک ءَ اوگان جَنَگ نہ اِنت بلکیں اے یک یکشلیں کارے، اے ھما وھد ءَ اوں زندگ بیت وھدیکہ سرجمیں در بند بنت، وھدیکہ توار گار ءُ گٹگیر کنگ بنت، وھدیکہ امیت ءُ اوست ءِ چراگ مر اِیت۔ آ نوجوان کہ چوشیں جاورانی تہ ءَ اوں ھکّ ءِ سر ءَ اوشت اِیت، گڑا گھگیری ءِ چیدگ ھما اِنت۔

ھمت ایوک ءَ دژمن ءِ بگیری ءَ اوشتگ نہ اِنت، بلکیں ھمت ایش اِنت کہ تو نزوری ءُ ناامیتی ءُ ترس ءَ پْروش بہ دے، آ مردم کہ وت ءَ بدل کت کنت، وت ءَ گر ءُ دار کت کنت گڑا آ سرجمیں جھان ءَ آشوب ءُ بدلی کار اِیت۔ پْروش تو ھما وھد ءَ ور ئے کہ تو جھد ءُ کوشست ءَ یلہ بہ دے ئے ءُ بلوچ ورنایاں جھد ھجبر یلہ نہ داتگ۔

باسمائیں بلوچ ورنایاں!

ھر وھد ءَ مستریں گھگیری مارِشت ءُ پگر بوتگ، ایردستیں راج وھدیکہ توار چست کن اَنت، گھگیری کن اَنت گڑا زلم ءُ زوراکی ءِ کلات کپ اَنت۔ آ مجگ کہ مار اِت ءُ پگر نہ کنت آ بزاں کید اِنت۔ وتی پگر ءَ آگاہ بہ کن اِت، آئی ءَ بِہ پھاز اِت، آئی ءَ پہ ترس ءُ لالچ بھا مہ کن اِت، پرچا کہ مجگی گلامی چہ زمینی گلامی ءَ ھترناکتر اِنت۔ چہ اے گلامی ءَ آجو بوگ ءِ ھاتر ءَ وانگ ءُ زانگ ءُ پد ءَ جُھد کنگ لوٹ اِیت-

وتی پگر ءِ آجو کنگ ءِ کشک ءَ وتی پجّار ءَ وتی تاکت ءُ زور بہ کن اِت، تئی ماتی زبان، تئی دودمان، تئی گھگیری ءِ زانشتی پہ تو مستریں سلاہ اَنت۔

گھگیری ءِ بزانت ایش اِنت کہ تو گوں سبر ءُ اوپار ءَ بہ اوشت ئے، اگاں تو یک گپے ءِ ھلاپ ءَ بہ ئے گڑا آئی ءِ راستی (ھکیکت) ءَ سرپد ببو، اگاں تو یکے ءِ بُن ءَ ئے گڑا آئی ءِ آسرال ءِ زورگ ءِ ھمت تئی کر ءَ بہ بیت۔ گھگیری ءِ مستریں رھبند اوپار اِنت، ھرکس اوپار کنت آ وتی منزل ءَ سر بیت-

منی کاروان ءِ سنگتاں!

وھدیکہ ماتانی بچ سالانی سال بیگواہ بنت، وھدیکہ جنین آدم زورانسری بیگواہ بنت، وھدیکہ سرجمیں میتگ تُرس ءِ آماچ بیت، گڑا اے جیڑہ راجکاری جیڑہ نہ بنت بلکیں اے انسانیت ءِ جیڑہ بنت، اے انسانیت ءِ پْروش اَنت۔

ما اے پروش ءَ کبول کن ایں؟ اِنّا! مئے شھیدانی رتکگیں ھون گْوش اَنت کہ مئے راج زلم ءُ زوراکی ءِ دیم ءَ وتی سر ءَ جھل نہ کنت۔ زانت ءُ زانشت، آمید ءِ ھمراھی ءَ وتی مردمانی ازت ءَ بِہ پھاز اِت۔ شمئے جھد ءِ بن کَست ءُ کینگ مہ بیت بلکیں ازت بہ بیت، شمئے زھرشانی ھشکیں کوکارے مہ بیت بلکیں پادانی مھ کنگ ءُ اوشتگ بہ بیت، وھدیکہ تو ند ءُ منانک ءُ کرد ءَ گوں لاچار ءُ بے وساں اوشتارین ئے گڑا تئی گواھی چہ آمیدگس ءِ کتگیں سَلاہ ءَ گیشتر تاکتورتِر بیت۔

منی بلوچ راج!

اے رسانکدر ءِ زمانگ ءَ ھر گپ یک جیڑھے ءُ ھر کس یک گچینے بیت، بیانیہ ءِ وانگ ءَ بہ زان اِت، گپ ءِ بن ءَ ءُ زبان ءِ اشارگاں سرپد بِہ بَہ اِت۔ ھما گپ کہ درستانی دپ ءَ اِنت آئی ءَ گیشتر بہ ٹپاس اِت، زلم ءُ بے کس ءِ میڑ ءَ پْروش ءُ باج گوں زور ءَ بندوک اِنت، بلے دنیا ءِ راجدپتر گواہ اِنت کہ ایردستیں راجاں گوں کمکیں زور ءُ تاکتے ءَ بلے گوں بھادری ءُ دلیری ءَ آشوب آؤرتگ، ما ٹھل کن ایں کہ مئے گھگیری جنز ءَ مدام ریاست ءِ بیانیہ بے پردگ کتگ اَنت، آیانی راز پاشک کتگ اَنت۔

گوں وتی بودشتاں راج ءِ ھزمت ءَ بہ کن اِت، کسے میڈیکل وانگ ءَ اِنت آ راج ءِ نادراھاں دوا ءُ درمان بہ کنت، کسے سائینس ءُ کمپیوٹر وانگ ءَ اِنت، آ وتی دمگاں زھگاں چہ اے چیزاں آشنا بہ کنت، کسے گوں لبزانک ءَ نزیک اِنت، آ گوستگیں بلوچ رھشونانی زند ءُ کرد ءَ نبشتہ بہ کنت دانکہ آ وھد ءِ دنز ءُ مجاں گار مہ بنت، اے درستیں ھزمت پہ شما گھگیری اَنت، پرچا کہ اے چیز مردم ءَ مھکم کن اَنت، گڑا مردم زلم ءِ بگیری ءَ اوشتات کنت.

من لوٹاں شما وتی زند ءَ سے کول بہ کن اِت:

1۔ شما راستی ءِ شوھازگ ءَ یلہ نہ کن اِت-

2۔ شما گوں وتی بودشتاں راج ءِ ھزمت ءَ کن اِت، اگاں چہ آ ھزمت کسانکیں کارے اوں بہ بیت۔

3۔ شما راجی زبان ءُ راجی پجار ءِ ازت ءَ وتی زند ءِ بھر کن اِت۔

من انوں زندان ءَ آں، بلے منی پگر آجو اِنت، شما ڈنّ ءَ اِت، وتی مارِشت ءُ پگر ءَ آجو کن اِت، وتی سرکل ءُ دیوانانی تہ ءَ زانت ءِ چراگ ءَ روک کن اِت، وتی زبان ءَ نبشتہ بہ کن اِت، اچ وت ءَ جست بہ کن اِت ءُ جستانی پسہ ءَ اچ وتی کارپداں بہ دے اِت۔

اے گپ ءَ بہ زان اِت کہ ھمت ھما روژنائی اِنت کہ آئی ءِ شھم چہ زندان ءِ دیوالاں ڈن ءَ درکا اَنت۔

ھمے شمئے مستریں زمہ واری اِنت، ھمے شمئے پدلیں گھگیری اِنت-

مھرنگ بلوچ

ھدہ جیل شال

30اکتوبر 2025