تچکیں ءُ ٹگّیں مردم زانگی اَنت

نِبشتہ کار: این کیو بلوچ

اے ھبر زانگ ءُ پھمگ لوٹ اِیت کہ پارلیمنٹ ءَ نِشتگیں بلوچ، بلوچ دوست ءُ زمین دوست نہ اَنت ءُ ناں کہ آ پہ بلوچ راج ءَ توار بوت کن اَنت۔ آیانی لوٹ وتی لوگ ءِ مردمانی واھِشت ءُ واھگانی زندگ کنگ ءُ وتی لاپ ءِ پُر کنگ اِنت، وتی زھگاں ماں درانڈیھ ءَ وانینَگ ءُ آیانی زِندگ دارگ ءُ وش ھال کنگ اِنت۔ آ بھ نہ لوٹ اَنت کہ بلوچ ءِ بچ آجو بہ بیت، آ بِھ نہ لوٹ اَنت کہ منی ءُ تئی بچ وانِندہ ءُ زانتکار بہ بنت ءُ آ نہ لوٹ اَنت کہ بلوچ زِندگ بہ ماں ایت ءُ وتی راج ءَ گُلامی ءَ چہ در بہ کنت۔ آیانی لوٹ ھمیش اِنت کہ بلوچ گیش گلام بہ بیت، چی ءَ کہ اگاں بلوچ آجو بوت گُڑا آئی ءِ لاپ پُر نہ بیت۔

گُڑا بلوچ راج ءَ را زانگ ءُ پھمگ لوٹ ایت کہ منی رھبر کے اِنت، منی رھشون کے اِنت، منی آیوکیں پدریچ ءِ زِندگ کنوک کے اِنت، منی لَجّ ءُ ننگ ءِ پھازوک، منی مال ءُ مڈّیانی ءُ منی راجی پَجّار ءِ رکینوک کے اِنت؟ ھما کہ سارتیں ساھِگ ءَ وش واب اِنت، ھما کہ بلوچ ءِ چُکچینی ءَ گوں ریاست ءَ ھوار اِنت، ھما کہ بلوچ سرڈگار ءِ سَوداگِر اِنت یا ھما کہ مرچی تُن ءُ شُد سگگ ءَ اِنت؟ اے ھبر پھمگ لوٹ اِیت کہ سارتیں ساھگ ءِ نِشتگیں ءُ بٹاک جنوک پہ مئے آجوئی ءِ نیا اَنت۔ ھما کا اَنت کہ مرچی وتی لاپ ءَ سِنگ بستگ ءُ جنگ ءَ اَنت، وتی واھگ ءُ وھِشتاں کُشگ ءَ اَنت ءُ نگیگیں جاوارانی دیم ءَ چو کوہ مِک ءُ جُنزان اَنت یا وتی ساہ ءَ پہ بلوچ ءِ باندات ءَ کُربان کنگ ءَ اَنت، وتی ھوناں پہ ھمے سرڈگار ءَ ریچگ ءَ اَنت ءُ کنڈگیں کِشکاں پند جنان ءُ جُنزان اَنت۔

گُڑا مئے رھشون، مئے رھبر ءُ مئے پھازوک ھما ورنا، ھما مات، ھما گْوھار ءُ کماش اَنت کہ مرچی پہ مئے باندات ءَ جیڑگ ءَ اَنت، ریاست ءِ اَزیتاں سگگ ءَ اَنت، تیرانی دیمپانی ءَ کنگ ءَ اَنت، شپانی پاسپاں پہ مئے رکینگ ءَ پند بُرگ ءُ سپر جَنگ ءَ اَنت، سِنگ ءُ ڈوک اِش وتی لیپ کُتگ اَنت ءُ ھمک روچ تیرانی دیم ءَ چو اِسپر ءَ اُوشتوک اَنت۔ گُڑا مارا آئی ءِ سر ءَ باور کنگی نہ اِنت کہ پہ وتی لاپ ءِ پُر کنگ ءَ بلوچ راج ءِ سودا ءَ بہ جنت یا بلوچ راج ءِ مال ءُ مِلکتانی سَوداگِر جوڈ بہ بیت ءُ بلوچ راج ءِ چُکچجنی ءَ بہ کنت۔ اگاں تو وتی چم انگت ھمائی ءَ را سک کُتگ اَنت گُڑا ھمے سرپد بہ بو کہ تو وتی دُژمن ءِ ھَمراھداری ءَ کنگ ءَ ئے۔ بلوچ راج ءَ را سَما کنگی اِنت، اِشانی دروگیں پندل ءُ ھُنر زانگی اَنت، اِشانی دروگیں ھبر جھان ءِ دیم ءَ آرگی ءُ پیشدارگی اَنت کہ اے بلوچ ءِ دردوار نہ، بلکیں بلوچ راج ءِ سوداگِر اَنت، بلوچ راج ءِ چُکچینی ءَ گوں ریاست ءَ ھوار ءُ بلوچ راج ءَ گار کنگ لوٹ اَنت۔

بلوچ راج ءَ را پھمگ لوٹ اِیت کہ اے راجدوست نہ، بلکیں سوداگِر اَنت، لَجّ ءُ ننگ ءِ سوداگِر، مال ءُ مڈّیانی سوداگِر، زمین ءُ زُبان ءِ سوداگِر ءُ مئے پَجّار ءِ سوداگِر اَنت۔ گُڑا ترا اے سوداگِرانی دُروگیں ھبر ءُ ھُنر پھمگی اَنت ءُ وتی راجی رَھشونانی دُمب گِرَگی اِنت۔ چی ءَ کہ ھیمش اَنت مئے رھشون، ھمیش اَنت مئے لَجّ ءُ ننگ ءِ پھازوک، ھمیش اَنت، مئے باندات ءِ زِندگ کنوک ءُ راجی پَجّار ءِ رکینوک۔ اگاں تو مرچی وتی دُژمن ءُ رھشون پَجّا نیارت، گُڑا اے گُلامی چو زنجیر ءَ مئے گور ءَ لوپ بیت، نہ تئی زُبان، نہ تئی زمین، نہ تئی راجی پَجّار، نہ تئی دود ءُ ربیدگ، نہ تئی مال ءُ مڈّی ءُ نہ تئی راجدپتر ماں اِیت۔ ترا پہ اے گُلامی ءِ گلینگ ءَ درکپگ لوٹ ایت، کُربانی دیدگ لوٹ ایت، وتی واھگ ءُ واھِشت کُشگ لوٹ اَنت ءُ ھما کِشک ءَ کہ آجوئی ءِ رُژن ودی بیت ھما کِشک ءِ سپر بِندات کنگ لوٹ ایت۔

پہ آجوئی ءَ کُربانی دَیگ ھَژدَری اِنت، وھدے کہ من ءُ تو ما کُربانی دیگ ءَ چک ءُ پد نہ بوت اِیں گُڑا سوب مئے بیت ءُ من اے ھبر ءَ پہ جزم گْوش آں کہ سوب بلوچ راج ئیگ اِنت۔ چی ءَ کہ بلوچ ءِ بچ بہ بیت، جنک بہ بیت، ورنا بہ بیت یا پیر ءُ کماش بہ بیت، آ پہ کُربانی ءِ دَیگ بِھ چک ءُ پد نہ بوتگ، آئی ءَ مُدام وتی زمین، زُبان، دود ءُ ربیدگ، راجی پَجّار ءُ راجدپتر گوں زگریں ھوناں سینگار اِتگ ءُ گُلامی نہ منّ اِتگ، گُڑا سَما کنگی اِنت کہ گُلامی ھما وبال اِنت کہ آئی ءِ دوا گلینگ بس جنگ اِنت، کُربانی دَیگ ءِ راہ اِنت، جُھد ءُ دیم ءَ جُنزگ ءِ راہ اِنت۔ اگاں جاور تو چم ء وت دیست ءُ وت ءَ را گُنگ ءُ کرّ لیک اِت، گُڑا ھمایاں کہ پہ زمین ءَ واب دیستگ ءُ پہ تئی آجوئی ءَ کُربانی اِش داتگ، وتی ساہ ءُ جان اِش نَدْر کُتگ ءُ نمیران بوتگ اَنت آیانی رِتکگیں ھید ءُ ھون مارا بِھ ماپ نہ کن اَنت۔

آیاں پہ مئے لج ءُ ننگ ءِ پھازگ ءَ، زمین ءُ زُبان ءِ رکینگ ءَ، راجی پَجّار ءُ راجدپتر ءِ رکینگ ءَ، ءُ آیوکیں پدریچ ءِ پھازگ ءَ وتی سر نَدْر کُتگ اَنت۔ گُڑا آیانی داتگیں کُربانیاں بے مانا مہ کن ایں، آیانی واب ءَ بے مانا مہ کن ایں، آیانی بُر اِتگیں پند ءُ رِتکگیں ھید ءُ ھونانی سَوداگِر مہ بہ اِیں ءُ پہ بلوچ ءِ آجوئی ءَ چیزے بہ کن ایں ءُ زوراک ءِ زوراکی ءَ ولگْوج بہ کن ایں۔ اگاں تو وتی چم انگت ھما کاسگ چٹ ءُ سوداگِراں پِرداشتگ اَنت، گُڑا تئی راج گوں ھمے گُلامی ءَ زند گْوازین ایت۔ ھما تیر سُپتگیں جون کہ تئی ھَمساھِگ ءِ لوگ ءَ سر کنگ بوتگ گُڑا ھما جون بانداتیگیں روچ ءَ تئی لوگ ءَ کئیت، ھما ورنا کہ تئی چَمّانی دیم ءَ گار ءُ بیگواہ کنگ بوتگ اَنت، گُڑا باندا وتیگ ءِ ودار ءَ ببو، ھما اَزیتاں مرچی تئی میتگ ءُ شھر ءِ لَس بلوچ سگگ ءَ اِنت گُڑا مئے دُژمن یکین اِنت باندا تئی سر ءَ اُوں زوراکی کنت۔ ترا اُوں گار ءُ بیگواہ یا تئی تیر سُپتگیں جون ءَ ماں گیابان ءَ چگل دنت ءُ ترا پہ ابدمانی وتی گُلام کنت۔

گُڑا مرچی وھد ھست وتی دُژمن ءُ رَھشون ءِ پجّا آرگ ءِ، اگاں بلوچ ءُ بلوچستان ءَ پہ آجوئی ءَ کنگ لوٹ ئے، زمین ءُ زُبان ءَ رکینگ لوٹ ئے، راج ءُ راجی پَجّار ءَ پھازگ لوٹ ئے ءُ اگاں لَجّ ءُ ننگ ءَ رکینگ لوٹ ئے گُڑا اول ترا وتی رکینوک زانگی اِنت کہ کے منی رکینوک اِنت ءُ کے منی سودا ءَ جنگ ءَ اِنت۔ اگاں تو دُژمن ءِ پندل ءُ ھُنر نہ پھم اِت اَنت گُڑا اے گُلامی مئے گُٹ ءَ چو ساد ءَ لوپ بیت ءُ مارا وران ءُ گار کنت۔ اے ھبر اُوں زانگی اِنت کہ گُلامی ایوک ءَ زمین ءِ نہ اِنت، گُلامی ءِ سان تئی زمین ءَ، تئی زُبان ءَ، تئی راجی پَجّار ءَ، تئی راجدپتر ءَ، تئی دود ءُ ربیدگاں ءُ تئی مال ءُ مِلکتاں اَچ تو پُل ایت ترا پہ مُدامی گُلام کنت۔ اگاں تو وتی راج ءَ، وتی زمین ءَ، وتی زُبان ءَ، وتی دود ءُ ربیدگاں ءُ وتی راجی پَجّار ءُ راجدپتر ءَ زندگ کنگ ءُ رکینگ لوٹ ئے، گُڑا ترا وتی دُژمن پَجّارگی اِنت، ترا وتی رکینوک زانگی اِنت، ترا کُربانی دیگی اِنت ءُ سارتیں ساھگ یل کنگی ءُ جُنزگی اِنت۔

گُڈسَر ءَ بس ھمے گْوشگ لوٹاں کہ سوب تِپاکی ءُ یکمُشتی ءِ تھ ءَ اِنت۔ آ راج کہ یک توار ءُ یکمُشت بوتگ اَنت، گُڑا سوب ھمائی بوتگ ءُ بے سوبی دُژمن ءِ بوتگ، بلوچ بات اِت، تِپاک ءُ جُنزان بات اِت۔