زوراکی چہ سیمسراں گْوستگ

نبشتہ کار: سنگت کامریڈ

 من هر وهد ءَ تھنا ننداں گڑا الم بلوچ ءٍ بابت ءَ جیڑاں، مرچی پد ءَ من ایوک ءَ نشت ءُ پکر کنگ ءَ اِتاں کہ چے نبشتہ بہ کن آں، بلے کسّہ همک روچ همے یکّیںن اَت۔ بلوچ ءٍ شھید کنگ، گار ءُ بیگواه کنگ، بازینے دہ ءُ دوزدہ سال اِنت کہ بیگواہ، بازینے ءٍ تیر سُپتگیں لاش ماں گیاباں ءَ گندگ بوتگ، بازینے اگاں زندگ اٍنت کس نہ زانت کہ کُجام هال ءَ اَنت۔ اگاں شھید کتگ اَنت، باریں کجام مانشجاه ءَ کلءُ کسارت کتگ اَنت، یا کہ دشت ءُ جنگلاں دور داتگ اَنت۔ چونیں دروگیں بُھتام جتگ ءُ شھید کتگ اَنت۔

پد ءَ من جیڑاں کہ یک روچے ءِ کسّہ نہ اِنت کہ مروم باور بہ کنت، اے کسہ همک روچ بوگ ءَ اَنت۔ 1973ءَ بہ گر تہ مرچیگیں روچ ءَ کس بروسہ نہ کنت، چی ءَ کہ سرجمیں کسہ مئے چمانی دیم ءَ اَنت۔ پد ءَ من جیڑاں اے هست اَنت، گڑا بلوچ چے بہ کنت؟ بلوچ ءٍ واستا پشت کپتگ چے؟

اے ریاست بلوچ ءِ اُستاداں شھید کنت، نودربراں شھید کنت، ڈاکٹراں هم پھل نہ کنت، یکیں گپّ ءَ کنت یا روانکے درکئیت نیل اِیت۔ دُکاندار ءُ گاڑی ءِ ڈرائیوراں شھید کنت ءُ دور دنت، یکے اگان لوگ ءَ نشتگ شپ ءَ چِستے کنت ءُ روچ ءَ لاش ءَ درو دنت۔ مات ءُ گْوھاراں چو پس ءٍ پیم ءَ کُش اِیت،.نوں پہ بلوچ ءَ چے پشت کپتگ؟

بلوچ ءَ هبر کنگ ءٍ هکّ نیست، نبشتہ کنگ ءٍ هک نیست، وانگ ءٍ هک نیست، هک ءٍ لوٹگ ءِ هک نیست، بلوچ ءَ هچ چیزّ ءِ هک نیست۔ بس بہ جن شھید کن ءُ جون ءَ ماں گیابانے ءَ دور دے، پد ءَ کسے جُست نہ کنت ءُ مئے واستا دگہ چے پشت کپتگ؟

انگت سما ءُ زِرد (زمیر) ءَ گمے پِر نیست، گلامی ءِ سر ءَ نبیسّ اِتگیں کتابے من در کت کہ کمو واناں، بلے چم لوگ ءٍ پنکاءَ سک اِت آں۔ گوں ھمے گندگ ءَ من ماں جیڑگانی تہ ءَ گار ءُ چہ کتاب ءَ بے ھیال بوت آں۔ من ءَ کتاب دست ءَ اَت، چارده ساچان نزیک بْوان اَت۔ پاکستان ءٍ رسانکدراں دل دل پاکستان ءٍ سوت بِر اَت، منی چمّاں چہ ارس درآھگ ءَ اِت اَنت۔

سنگت ءَ دیم گوں منی گوانکو ءَ کت ءُ من ءَ توار دات ءُ گوشت:” کامریڈ اے سوت ءٍ سر ءَ تئی ارساں پِٹّ پِٹّے مان، هبر چی اٍنت؟“ من سنگت بگل ءَ کت ءُ پسہ دات سنگت چارده اگست پیداک اِنت روگ ءَ پہ نہ اَنت منی ارس، بلکیں 13 اگست ءَ کراچی زانشتجاه ءِ نودربر کسانسالیں ھیات جان منی چمانی دیم ءَ دگ ءٍ سر ءَ ایپ سی ءَ توپک ءٍ دپ پچ کت ءَ آئی ءٍ سینگ گوں تیراں سُمب اٍت۔

هیات ءِ مات ءَ دست ماں بُرز ءَ چست کتگ اَنت، سنگت ءَ گْوشت:” کامریڈ  اے همک روچ بوگ ءَ اَنت، پہ ما پشت کپتگ چے؟“ پد ءَ دل ءَ گوں وت گْوشت بلوچ ءٍ واستا پشت کپتگیں راه بس یکّے، آ اِش اِنت کہ نوں هرچ نودربر اِنت. اُستاد، زانتکار، بے زانت، شوانگ، درزی، دُکاندار، ڈرائیور، جنک ءُ بچک کس پشت نہ کپتگ کہ مردم ءَ اُوپارے بہ روت، پمیشکا مرچی بلوچ ءِ ھر زھگ راجی توپک ءَ بہ زور اٍیت ءُ گوں دژمن دیم پہ دیم بہ بیت داں آ پہ وت پہ تچگ ءَ راہ مہ گِند اِیت، اگاں ناں چو پہ بلوچ راج ءَ رُوژنائیں بامے کدی سر نہ کشّ اِیت۔ چی ءَ کہ زوراکی چہ سیمسراں گْوستگ، پمیشکا نوں نندگ ءُ تماشا چارگ زیب نہ دنت۔