نبشتہ کار: شمسہ رھیم
چوناھیا اگاں ما ھرچ راجانی تہ ءَ بہ چار اِیں تہ ھرچ راج ءِ جنکاں وتی چاگرد ءِ تھ ءِ مردانی وڑ ءَ ھک دیگ بوتگ ءُ انگت ھمے رھبند ءِ سر ءَ آ دگہ راج روان اَنت۔ چوش کہ دنیا ءِ تہ ءَ یکیں راج بلوچ اِنت کہ آ مُدام وتی بچکاں چہ جنکاں دیماتر کنت ءُ جنکانی ھک جَنی ءَ کنت۔ مئے راج ءِ تہ ءَ جنک وھدے کہ دہ (میٹرک) ءَ پاس کنت آ چہ وانگ ءَ زبھر کنگ بیت ءُ آئی ءَ ھمے گْوشگ بیت کہ نوں تو مزن بوتگ ئے بلوچ ءُ دود ءُ ربیدگ مارا اے موکل ءَ نہ دے اَنت کہ مئے مزنیں جنک بہ وان اَنت ءُ آ کسانی ءِ اُمر ءَ سانگ دیگ بیت۔ دود ءُ ربیدگ بلوچ جنکانی پاد ءِ سانکل جوڑ بوتگ اَنت، بلوچ جنک چہ بانڑی ءَ ابید دگہ کس پہ جنگ کنگ ءَ آجو نہ بوتگ، پہ سیاست ءُ پہ لبزانک ءَ ھم آجو نہ اَنت۔
مرچی اگاں بیست ءُ یکمی کرن ءِ جنک جنگ، سیاست یا لبزانک ءِ تہ ءَ گام جنگ ءَ اَنت گُڑا اے دلبڈی آیاں ناں چہ وتی لوگ ءَ رس اِتگ ءُ نیکہ چہ راج ءَ، بس وھد ءِ زوراکی ءُ چہ دگہ دود ءُ ربیدگانی سانمندی ءِ سبب اِنت۔ چوش ھم نہ اِنت کہ مئے راج سرجم ءَ بند ھیالیں راجے، بلکیں لھتیں انچیں مات ، پت یا برات ھست کہ آ وتی جنکاں وت شیرزال ءُ سرمتاب جوڑ کن اَنت بلے لھتیں جاگھاں انگت ھما 1999 ءِ زمانگ ءِ مردم زندگ اَنت۔
بلوچ جنک، مھر ءُ وت مستری:
اگاں مھر ءِ بابت ءَ گپّ بہ بیت، گُڑا بلوچ راجدپتر ءِ تہ ءَ کہ اِنچو مھری داستان گندگ ءَ کئیت بہ گند ئے دگہ راجانی راجدپتر ءِ تہ ءَ چوشیں داستان مہ بیت۔ چوش کہ شے مرید ءُ ھانی، شھداد ءُ مھناز، کیّا ءُ سدو، للّہ ءُ گْراناز، بیبگر ءُ گراناز ءُ ایندگہ مردمانی مھری داستان مارا گندگ ءَ کاینت۔ بلے مرچی اگاں چارگ بہ بیت تاں مارا ھمے سما کپ اِیت کہ بلوچ جنکانی مھر بس چہ ھما اھدی دور ءَ بندات بوتگ ءُ ھما مردمانی ھواری ءَ مُرتگ ھم مرچی آئی ءِ نام بس ھست اِنت۔
انوگیں دور ءِ تہ ءَ اگاں بلوچ ءِ یک جنیں زھگے مھر بہ کنت، گُڑا آئی ءِ سر ءَ لس مردم زھر بنت۔ آئی ءِ نام سرجمیں چاگرد ءَ تہ ءَ ھراب بیت داں زندگ اِنت، بس آ یک گناھگارے پھمگ بیت ءُ کس آئی ءَ وتی نہ کنت۔ بلوچ راج ءِ تہ ءَ گیشتر ورنا پہ شوک مھر کن اَنت وتی وھد دیم ءَ برگ ءِ ھاتر ءَ مھر کن اَنت، وھدے کہ آیانی شوک ھلاس بوت گڑا اے نہ جیڑ اَنت کہ مئے سبب ءَ کسے ءِ زندگی تباہ بیت یا آئی ءِ نام جھان ءِ دیم ءَ ھراب بیت بس وتی جند ءِ بابت ءَ جیڑ اَنت۔
بلے!
اگاں یک ورنایے پہ ستک مھر کنت گوں ھما جنک ءَ کہ مھرے کتگ ءُ گوں آئی ءَ سور ءُ سانگ کنگ بِہ لوٹ اِیت، گڑا آئی ءِ مات ءُ پِت یا کہ چاگرد آئی ءِ دیم ءِ دیوال جوڑ بیت۔ اگاں ھما جنک ءُ بچک وت مستری بہ کن اَنت کہ ما وتی مھر ءَ پاک کنگ لوٹ اِیں یا ما یکے دومی ءَ گوں اھوت ءَ نکاہ کن اِیں، گُڑا ھما جنک ءُ بچک ءِ جند ءِ مردم آیانی کُشندہ بنت۔
زندگی ءِ تہ ءَ باید اِنت ھرچ مردم ءَ وتی ھک دیگ بہ بیت آ جنک بیت یا بچک آئی ءَ پہ شوکیں کار کنگ ءَ کس مہ دار اِیت۔ کسے کہ گوں لبزانک ءَ مھر کنت، جنگ کنگ لوٹ اِیت، سیاست کنت، مھر کنت یا کہ وانگ لوٹ اِیت باید اِنت آیانی اے واھشت سرجم کنگ بہ بنت، پرچا کہ اے درست مئے راجدپتر ءِ بھر اَنت ءُ نیکہ اسلام مارا اے کارانی کنگ ءَ دار اِیت۔ گُڑا مئے چاگرد یا کہ راج ءَ اے ھک ھم نیست اِنت کہ آ بچکانی ھرچ واھشتاں سرجم بہ کنت ءُ جنکانی واھگاں نیم بُندگ بہ کنت۔
اے گپ ءَ ھر کس زانت کہ بلوچ ءِ جنک ھمک راج ءِ جنکانی وڑ ءَ نہ اَنت، بلوچ جنکانی تہ ءَ آ ھمّت کہ ھست دگہ ھچ راج ءِ جنکانی تہ ءَ نیست اِنت۔ بلوچ جنک گوں ھرچ وڑیں جاوراں جنگ کُت کن اَنت، بلے بس وتی جند ءِ سیاد ءُ وتی جند ءِ راج ءِ گور ءَ بے وس اِنت۔ پہ جنکانی وشیّانی پُلگ ءَ ھچ راج سوبین نہ بیت، پرچا کہ جنک ھم ھمے راج، ھمے زمین، ھمے زبان ءُ ھمے چاگرد ءِ بھر اَنت۔ باید اِنت کہ بلوچ جنکاں ھم بلوچ وریانی وڑ ءَ ھر ھک دیگ بہ بیت ءُ آیانی ھرچ واھشت سرجم کنگ بہ بیت۔
سلامت بات اِت بلوچ بات اِت ءُ شالا دیمروئی کنات اِت۔
