نبشتہ کار: بابا جی آر بلوچ
سانکلاں گوں بندوکیں سرجمیں کامریڈ گوں مھرنگ ءِ ھواری ءَ آمیدگس ءِ پترگ ءَ گوں سرجمیں آمیدگسی ملمہ بیت اَنت ءُ آمیدگس ءَ وتی رنگ ءُ ڈول مٹّینت، مھرنگ کمے ءَ پد گوں آمیدگس ءِ واکداراں ھبر ءَ اَت ءُ سک کندگ ءَ ات ءُ ماں براھوی زبان ءَ گوشگ ءَ کہ “جج نرا” بزاں “جج تتک” ھمے بچکند ءُ ٹھکانی تہ ءَ مھرنگ ءَ بلوچ راج ءِ تہ ءَ نوکیں زرمبشتے ودی کنائینت ءُ آئی ءِ کندگ بلوچ راج ءَ ھمے سکین ءَ دیگ ءَ اِت اَنت کہ اے پاکستان مارا ھچ ھساب ءَ پروش دات نہ کنت ءُ پاکستان ءِ آمیدگس ءِ سرمستر ھم اچ ما ترس اِیت۔ ھمے ٹھکانی میان ءَ ڈاکٹر مھرنگ گوں وتی مھلوک ءَ وشاتک کنان ءُ دپ ئِے پُر چہ کندگ ءَ ءُ راج ءَ ھمے کلو ءَ دیگ ءَ اَت کہ ما چہ اے زنداناں پروش نہ وارتگ، بلکیں مارا زندانی بوگ ءَ گیشتر مھکم کتگ۔
آمیدگس ءِ ندارگ انچو سما بوگ ءَ اَت کہ یک آشوبی دیونے ءِ ندارگ ءَ اَت، وکیل گوں مھرنگ ءُ آئی ءِ کامریڈاں ھوار بچکندان اِت اَنت ءُ بیبو ءِ لنٹانی سر ءِ بچکند زمین ءِ شیدائیاں گیشتر مھکم کنگ ءَ اِت اَنت۔ ماما گپار ءِ دست ماں سانکلاں گوں مھر ٹٹاتگ اِت اَنت ءُ بچکندان اَت ءُ ماما گپار ءَ وتی دست چست کت اَنت ءُ وتی راج ءَ سکین دیگ ءَ اَت کہ آشوبی کماش بہ بنت یا ورنا آیانی دروشم ھچبر مٹ مہ بیت ءُ آئی ءَ وتی دست برز کت اَنت کہ تا راج ءَ پیش اش بہ دار آں کہ من یک کماشے آں مرچی پہ وشیں باندات ءَ منی دست گوں سانکلاں بندوک اَنت، بلے امیت ءِ دامن یلو نہ داتگ۔
ماما آمیدگس ءِ تہ ءَ ھر کس ءَ گوں وشروھی ءَ ھبر ءَ اَت ءُ اناگت ءَ چک ئِے جت ءُ چار ات ئِے دیست ئِے بیبو اِنت، بچکندان اِنت ءُ ماما گپار ءَ ھم بچکند اِت ءُ بیبو ئِے بوسگ دات ءُ بگل ءَ ئِے کت دست ئِے گوں سانکلاں برزاد کت ءُ گوشت ئِے منی گس ءَ بیبو ءَ انکلاب آؤرتگ ءُ مروچی سرجمیں بلوچ انکلابی جوڑ بیتگ ءُ بیبو ءَ سرجمیں بلوچانی تہ ءَ ھمے پگر تالان کتگ کہ بلوچستان ءِ ھمک زھگ مئے چک اَنت، برات مئے برات اَنت ءُ گْوھار مئے گْوھار اَن۔
انکلابی ھبراں ابید، آمیدگس ءِ تھ ءِ سرجمیں مردم یکے گوں دومی ءَ بگل ماں بگل ءُ کندان اِت اَنت ءُ ودار ءَ اِت اَنت، دومی نیمگ ءَ چار اِت گلزادی گوں ترندیں توار ءَ پترت ءُ گوں پترگ ءَ انکلاب زندگ بات ءِ اوگام ءَ گوں آمیدگس ئِے سرجم ءَ سر ءَ زرت، ءُ ھمے سما بوت کہ گلزادی پہ بلوچ ءِ ٹوھینگ ءَ آتکگ ءُ گوں مردمانی ھوار بوگ ءَ توار ئِے برز کت ءُ گوشت ئِے “مزاھمت زندگ بات” “انکلاب زندگ بات” گوں ھمے اوگاماں گلزادی ءَ مارا ھمے سما دات کہ اے گیشتر زندان ءَ مھکم کتگ اَنت۔ چاراں چاران ءَ اناگت ءَ تامر ءِ تہ ءَ منی چم کامریڈیں بیبگر ءَ کپت اَنت ءُ من چار اِت کامریڈ ءِ توار انگت برزتر اِنت چہ پیسری ءَ گوں ترندیں اوگاماں آمیدگس ئِے بڈ ءَ زرتگ ءُ اوگام جنگ ءَ اِنت، گوں سنگتاں مھروانی ءَ ھبر ءَ اِنت ءُ مارا اے سما دیگ ءَ اِنت، وھدے اگاں تو انکلابی کامریڈے ئے گڑا تو ھچبر نہ پرش ئے، چوش کہ کامریڈ بیبگر ھمے ناشریں پاکستان ءَ یک برے گوں بمباں ماں انکلابی دیوانے ءَ جت ءُ آ ھما روچ ءَ چہ پاداں زِبھر بوت، بلے آئی ءِ زبان ءِ توار ءَ ھچبر کس ءَ پچ گپت نہ کت ءُ تا روچ ء مروچی جنزان اِنت۔
تامراں چاراں منی تہ ءَ اجبیں مارشت ودی بوان اَت ءُ باسما بوان اِت آں کہ مھرنگ ءَ بلوچ نوکیں راھے پیشداشتگ، تامر ءِ تہ ءَ دیست کہ کماشے گوں ریشاں مولوی ابدلھک ءِ چھرگ ءَ گوں بچکندان اِنت، ھما زرمبشتی دروشم کہ مولوی ابدالھک ئیگ اَت ھمے زھگ بزاں واجہ شاہ جی اِنت چو البرز ءِ کوھاں مھکم اِنت ءُ زامران ءِ ماتبنداں پورو سیل کنگ ءَ اِنت، چم ئِے زامران ءِ تیھریں کوھاں سک اَنت ءُ گوں وتی راج ءِ مردماں بگل ماں بگل اِنت، ءُ ھمے سما دیگ ءَ اِنت کہ شاہ جی بھ نہ پرش اِیت، بلکیں شاہ جی زمین زادگے، شاہ جی بیگواہ پھازگے، شاہ جی کسہ سازے، شاہ جی مھر بھر کنوکے شاہ جی بلوچ ءِ نام اِنت شاہ جی زمین ءِ ڈولداری ءِ ھکّیگیں کسہ ساچے۔۔۔۔۔!
بس تامراں چاراں ھیال بلوچ ڈیھ ءَ کپت منی دل تپرکہ بوت ءُ ھمے سما کت کہ مھرنگ، بیبو، گلزادی، شاہ جی ءُ کامریڈ بیبگر ءَ ھوار ماما گپار ءَ مارا گوانک جتگ کہ زمین ءِ درداں بہ مار اِت ءُ وت ءَ مھکم کن اِت، بس اد ءَ ناں جج داشت کنت ءُ نیکہ پاکستان ءِ داشتگیں ایندگہ بے گھِار۔۔۔۔!!
کامریڈ مھرنگ ءَ پہ ما ھمے سما پش گیتک زندان گھگیری ءَ دمتوس نہ کنت بلکیں گھگیری ءَ گیشتر مھکم کنت ءُ مھرنگ ءَ گوں کامریڈاں پہ پاکستان ءُ پاکستان ءِ آمیدگساں نوکیں کسھے رکینت، پرچا کہ گیدی ءِ ھچ راجدپتر ءَ ججاں چوشیں تچگ نہ کرتگ کہ اے مھرنگ ءَ گوں کامریڈاں تاچینت ءُ تاچینگ ءَ پد ھمے سسّا ماں جھان ءَ بچ اینت کہ بلوچ تا ھما وھد ءَ گھگیری کنت تا بلوچ سرزمین ءِ سر ءَ ساہ کشگ ءَ اِنت، بلوچ راجدپتر ءِ تہ ءَ اے کامریڈاں پہ مدامی کسّویے ایر کت ءُ وت بندیں زمزیلاں ماں زندان ءَ زندانیگ اِنت۔
“جج تتک” ھمے پگر ءَ گوں مدامی جنزاں بہ اِت منزل بلوچ ئیگ اِنت، بلوچ ءِ دیم ءَ ھچ وڑیں تاکت مان تر اِت نہ کنت۔
انکلاب تا گڈی منزل ءَ
