دومی بھر:
نبشتہ کار: ڈاکٹر سنگُرزئی
تو من ءَ مرچی سک گیر آیگ ءَ ئِے، تئی روگ ءَ پد اے چماں واب نہ دیستگ۔ شپ ءُ روچ تئی ھیالاں واب نہ کپتگاں کہ مارا لگوریں لشکر ءَ جت ءُ شُت، ما اگاں دگہ گامگیجے مہ زور اِیں باندا مارا یک ءُ یک ءَ جَنت ءُ روت۔ مئے باری ءَ تو سراوان ءَ بہ ئے یاکہ وتی میتگ ءَ، ما ترا لھتیں روچ ءِ موہ داتگ تو ھرچی کُت کن ئے بہ کن۔ بلوچ ءِ ھون داں سد سال ءَ گار نہ بیت، ما ترا وشی ءُ آرام نندگ ءَ نیل اِیں۔ داں تو چُنت روچ باگی بہ ئے “گُرک ءِ مات داں چُنت روچ پیگ پچ اِیت “۔
یک جاگھے ءَ واجہ ڈولی بیگ گْوش اِیت۔
”ما کدی گْوشتگ کہ ھون رِیزی بہ بیت
نوں گِس ءَ کپتگ اے لشکر چوں کناں “
بلکُل ھمے وڑ اِنت، ءُ ما کدی نہ لوٹ اِیں کہ بلوچ وت ماں وت ءَ ھون ریچی بہ کن اَنت، بلے کسے پہ دو کلدار ءَ وتی برات ءَ وت جَنت ءُ کنائین اِیت گُڑا آ بلوچ گْوشگ نہ بنت۔ آ دلار گْوشگ بنت، باید اِنت ما بلوچ وت ماں وت ءَ یکمشت ءُ یک توار بہ بہ اِیں۔ وتی زمین، زِر ءُ گْواجناں بہ رکّین اِیں، وتی ماتیں وتن ءِ آجوئی ءِ ھاتر ءَ توار چِست بہ کن اِیں، ما نہ لوٹ اِیں بلوچ ءِ ھون مپت ءَ بہ رچ اِیت، بلے آ اگاں بلوچانی ھمراھداری نہ کن اَنت راھچاری ءَ بہ کن اَنت۔ اگاں راھچاری کُت نہ کن اَنت آپ ءُ نان بہ دے اَنت، اگاں آپ ءُ نان دات نہ کن اَنت رازداری بہ کن اَنت، اگاں رازداری کت نہ کن اَنت گُڑا دلاری مہ کن اَنت۔ بس وتی لوگ ءَ بہ ننداں ءُ مزدواری بہ کن اَنت پہ وتی چکّاں دو وھد ءِ نان ءَ در بہ گیج اَنت، بلے وتی جند ءِ برات ءِ دلاری مہ کن اَنت۔ آ کہ دلاری کن اَنت بلوچ نہ، بلکیں راجدْروہ گْوشگ بنت کہ پہ دو کلدار ءَ وتی نوجوانیں برات ءُ سرمچاراں کُشگ ءَ ھوار دُژمن ءِ دست ءَ بیگواہ ءُ گار کنائین انت۔
شھید گُل شیر جان تو سک یات کائے! گُل شیر جان زمین ءِ سر ءِ رتکگیں ھون انگت ءَ تَر اَنت ءُ دل نہ گْوش اِیت اے دمک ءُ میتگاں برو ءُ بہ ترّ، پرچا کہ تو یات کائے ءُ کُشندہ ٹولی یات کیت کہ ما پہ ترا انگت ھچ کت نہ کت، بلے اِنشاءالّٰلہ وھد نزّیک ءُ تئی ھون ءِ سوگند اِنت کہ تئی مسکیں ھون ءِ ملپد کدی گار نہ بنت۔ اے ھون ءِ کسّہ بلوچ ءِ دل ءُ بلوچ ءِ راجدپتر ءَ نکش اِنت، داں بلوچستان آجوئی ءَ ترا یات کن اَنت ءُ داں بلوچستان ءِ سر ءَ یک بلوچے ھست اِنت تئی نام ھست مان اِیت ءُ تو نمیران ئِے، تو نمیران ئِے، تو زندگ ئِے۔
شھید گُل شیر جان بھشت تئی ھنکین بات تئی
بلوچستان زندگ بات
بلوچی ءُ براھوی زُبان زندگ بات اَنت۔
