شھیدانی دیستگیں واب ءُ ارمان

نبشتہ کار: کوھی بلوچ

مرچی منی دیم ءَ یک انچیں اَکسے گْوست کہ آئی ءِ تہ ءَ ارمان، شھیدانی رِتکگیں ھون، شھیدانی دیستگیں واب، راج ءِ لوٹ ءُ واھگ، راج ءِ باندات، راجی گْوست، ءُ درد ءُ رنج کہ مرچی ھما راج اِش گِندگ ءَ اِنت۔ اے اکس یک کُرد جنکے ئیگ اِنت کہ وتی دست ءِ تُپنگ ءَ ماں آس ءَ کنگ ءَ اَنت ءُ آئی ءِ رنگ مٹّ بوتگ، آئی چمانی تہ ءَ ارس ودیگ ءُ سھرا، آئی ءِ سر جھل ءُ بژنیگ اِنت ءُ وتی دست ءِ تُپنگ ءَ آس ءَ کنگ ءُ جیڑگ ءَ اِنت۔

من وھدے کہ اے اکس دیست گُڑا من ءَ ھما کُردانی شھید یات اتکاں کہ آھاں وتی زند ءِ دْراھیں واھشت پہ ھمے راج ءُ راج ءِ باندات ءَ کُربان کُرتگ اِت اَنت، پہ ھمے راج ءِ باندات ءَ وتی لوگ یل کُت ءُ کوھانی پاسپان بوت اَنت، وتی واب پہ ھمے راج ءَ کُربان کُرت اَنت ءُ وتی آیوکیں باندات ءِ وشھالیں زنمان ءِ ھاتِر ءَ داں گُڈّی تیر ءَ جنگ کُت ءُ ھمے جیڑ اِت کہ منی مرگ ءَ چہ پد اے تُپنگ ءَ یکے الم بڈّ ءَ کنت ءُ جنگ کنت، بلے آئی ءِ واب گوں پُراں ھوار بوت۔۔۔۔۔۔۔

بہ گِندے آ انی اے ساھت ءَ ھمے جیڑگ ءَ بیت کہ منی تُپنگ منی راج ءِ یک کُنگُرے ءَ را بڈ ءَ اِنت ءُ جنگ ءَ اِنت، یا آ ھمے مارگ ءَ اِنت کہ منی راج ءَ زوراک ءِ زوراکی ھلاس کُتگ ءُ منی راج آجو کُتگ، یا آ اے جیڑگ ءَ اِنت کہ منی سرڈگار آجو بوتگ ءُ منی راج یک وشھالیں زندے گوازینَگ اِنت ءُ بہ گِندے آ ھمے مارگ ءَ اِنت کہ منی راج ءَ منی ھما دیستگیں واب مانا کُتگ اَنت، منی بزگ ءُ گُلامیں راج آجو کُتگ، منی سرڈگار چہ زوراک ءَ پچ گِپتگ ءُ مئے مانشانی سر ءَ آجوئی ءِ بیرک جتگ ءُ گوں یاتاں مارا یات کنگ ءَ اَنت۔

بلے! اے ڈول نہ اِنت، آئی ءِ اے دیستگیں واب، آئی اَرمان، آئی رِتکگیں ھون، آئی ءِ جُھد گوں پُراں ھوار کُت ءُ زوراک ءِ دیم ءَ وتی سر جھل کُت ءُ بڈّ ءِ تُپنگ چگل دات۔ منی ھیال ءَ آئی ءَ ایوک ءَ یک شھیدے تُپنگ گوں پُراں ھوار نہ کُتگ، بلکیں آئی دیستگیں واب پہ وتی راج ءَ، آئی ءِ ارمان، آئی ءِ داتگیں کُربانی ءُ آئی کُتگیں جُھد ءُ جپاکشی ءُ آئی ھما واب کہ آئی ءَ پہ وتی آیوکیں باندات ءَ کہ دیستگ آ کُل سوتک اَنت۔

اے یک راستی یے کہ جنگانی تہ ءَ بنی آدم نِزور بیت، بے وسی ءُ جَنجالی کئیت، گُژن ءُ لاپ ءَ سِنگ بندگ کئیت، تھاریں شپ ءُ گرمیں گوات کئیت ءُ بے سوبی کئیت، بلے جنگ ءِ میان ءَ تُپنگ ءِ چگل دیگ ءُ زوراک ءِ دیم ءَ سرجھل کنگ ءُ گُلامی ءِ کنت نہ بیت۔ اگاں یک راجے گُلام کنگ بہ بیت گُڑا اے الم اِنت کہ آئی ءِ سر ءَ زوراک وتی زوراکی ءَ برجاہ دار اِیت، آئی لٹ ءُ شاپ کنت، آئی زمین ءَ پچگِرگ ءِ جُھد ءَ کنت، آئی ءِ زُبان ءَ گار کنگ ءِ جُھد ءَ کنت، آئی ءِ دود ءُ ربیدگاں پادمال کنت، آئی ءِ راجی پَجّار ءَ گار کنگ ءِ جِھد ءَ کنت، ءُ آئی ءِ مال ءُ مڈّیانی لُٹ ءُ پُل ءَ کنت ءُ آئی نام ءُ نِشان ءِ گار کنگ ءِ جُھد ءَ کنت، بلے گُلامیں راج ءَ را سرجھل کنگی ءُ نِدارگ چارگی نہ اِنت، یا ھما تُپنگ کہ آئی ءَ پہ زوراک ءِ زوراکی ءَ بڈّ ءَ کُتگ آ چگل دیگی نہ اِنت ءُ گُلامی وش اتک کنگی نہ اِنت۔

بلوچی زُبان ءِ نامداریں شائر نمیرانیں آھوگ گُلؔ گْوش اِیت:

چَگل بِہ داتیں سِلاہ ما جنگ ءَ گُڑا بُگشتیں

مہ بکشتیں سر پہ لَجّ ءُ ننگ ءَ گُڑا بُگشتیں

ما ھرچ ھال ءَ ءُ ھرچ جاہ ءَ بہ دیستیں دُژمِن

مئے دست لَرز اِت نہ شُت تُپنگ ءَ گُڑا بُگشتیں