نبشتہ کار: مھروان کمبر
بلوچستان ھما دیار اِنت کہ آئی ءِ پھازگ ءَ کوہ چاریں نیمگ ءَ مُھکمی اُوشتاتگ اَنت۔ روچ ءِ سر کِشتگیں بام ءِ اولی رُژن ریکانی سر ءَ کپ اِیت گُڑا گُمان بیت اے رِیک نہ اَنت، بلکیں تلاہ اَنت۔ سبزیں آزمان ءِ چیر ءَ رِیکستگ بے تواری ءَ زمانگ ءِ کسھاں کار اِیت۔ بلوچستان ءَ ھوری یک ترمپے کرنی ئیں ڈکال ءَ ھزام ءِ سوگاتاں بکش اِیت۔ ھمے کوھانی بُتکگیں شند، کور ءُ کانیگ ءُ گوات وتی مردمانی مھراں چہ جُنزگ ءَ اَنت۔ ھمے سرزمین زیبا اِنت، مھروان ءُ جزبگاں سرّیچ۔ ھمے سرزمین چہ کرناں آجوئی ءِ مُراداں بیتگ، بلے مروچی ناشرکاریں مُلکے ءِ گُلام اِنت۔
بلوچستان ءِ گُلامیں سُھب کرناں چہ تھار دیم بیتگ اَنت، بلے ھمے تھاریانی پروش دیگ ءَ ھما کندیل بالینگ بوتگ اَنت کہ آیانی پھریزگ ءَ ورنا وڑ وڑیں ھار ءُ ھیروپانی دیمپان بیتگ اَنت۔ مروچی مکران ءَ بہ گر داں کوہ ء سلیمان ءِ کوھستگاں مھلبیں بام ءِ بیرک مک کنگ بیتگ اَنت۔ اے بیرک ھمے گواھی ءَ دیگ ءَ اَنت کہ نی بلوچ ورنا موتک نیار اَنت، بلکیں گھگیری کن اَنت ءُ زوراک ءِ پسو دیگ ءَ ھم زان اَنت۔
بلوچستان ءِ کوہ بے توار نہ بنت، نہ کہ ھما کوھستگ کہ آیاں وتی دامن ءَ بلوچ ورناھانی جون کپگ ءَ دیستگ اَنت۔ مروچی ھمے کوھاں، میتگ ءُ بازاراں، دگ ءُ چار راھاں کوہ مزارانی پاد ءُ کدمانی توار اِنت۔
وھدے نُھ جولائی ءِ مھلبیں بام ءَ وتی جلشک کوھانی سر ءَ شنگینت اَنت، گُڑا آئی ءِ رُژن نوکیں اُمیت، نوکیں جزبگ ءُ نوکیں گِھگیری ءِ جار ءَ بلوچستان ءِ چاریں کُنڈ ءَ جنان اِت اَنت۔
آپریشن ”بام“ بلوچ ورناھانی ھوناں گون نبشتہ بیتگیں یکشلیں جُھد ءِ ھما بھر اِنت کہ آیاں بلوچ راج ءِ آجوئی ءَ پہ وتی درستیں چیز کُربان کُتگ اَنت۔
بی ایل ایپ ءِ نیمگ ءَ چہ سرجمیں بلوچستان ءَ برجاھیں آپریشن ”بام“ تھنا یک لشکری کاروائی ءِ نہ اِنت، بلکیں ھُدامرزی بیتگیں ھما وابانی دوبر زندگ کنگ اِنت کہ دُژمن ءِ بُنجلانی تہ ءَ کل ءُ کسارت کنگ بوتگ اَنت۔ اے ماتانی ھما پریاتانی پسو اِنت کہ سالانی سال وتی بیگواھیں بچّانی ودار ءَ اُمیتانی روکیں کندیلاں مِرگ ءَ نیلگ ءَ اَنت۔
اے آپریشن دُژمن ءِ ھما وابانی پُروش دیگ ءِ نام اِنت کہ آئی ءَ بلوچ راج ءِ گُلام دارگ ءَ پہ دیستگ اِت اَنت۔ اے ھما زندان ءِ مُھریں دیولانی پُروش دیگ ءِ کوشست اِنت کہ آیانی تہ ءَ سالاں چہ بلوچ ورنا بندیگ کنگ بوتگ اَنت ءُ پد ءَ آیانی جون بے نامیں دیاراں دور دیگ بیتگ اَنت۔
اے دْرپشناکیں بام ھمے گواھی ءَ دنت کہ اے دیار جنگانی دیار نہ اِنت، بلکیں دیمونی، اُمیت ءُ آجوئیں بانداتے ءِ دیار اِنت۔ اے دیار ءِ ھر سنگ ءُ ڈوک، ھر مُرگ ءُ ماھیگ، گواتانی ھلوت، درچکانی تاک ھمے گواھی ءَ دے اَنت کہ بلوچ ءَ پُروش نہ وارتگ، نہ کہ سر ءِ جھل کُتگ نہ کہ سر ءَ جھل کنت۔
بلوچستان ءِ کوہ بے توار نہ بنت، نہ کہ ھما کوھستگ ک آیاں وتی دامن ءَ بلوچ ورناھانی جون کپگ ءَ دیستگ اَنت۔ مروچی ھمے کوھاں، میتگ ءُ بازاراں، دگ ءُ چار راھاں کوہ مزارانی پاد ءُ کدمانی توار اِنت۔
مروچی بی ایل ایپ ءِ سرمچار ھما وابانی مانا کنگ ءَ در اَتکگ اَنت کہ آئی ءِ پُسّگاں کندیلانی ساھگ ءَ نشتگ ءُ آجوئی ءِ واب گْوپتگ اَنت۔
اے آپریشن ”بام“ ھمے جار ءَ جنت کہ نی بلوچستان ءِ تھاریں شپ نہ مان اَنت بلکیں نوکیں بام سرمچارانی پاداں چُکیت ءُ گیدی ءَ وتی سر ءَ کشّ اِیت۔ پد ءَ بلوچستان پہ پھر ءُ شان گْوش اِیت کہ اے منی پُشت اَنت کہ آیاں وتی زندگی ءِ ھر وشیں ساھت پہ منی سُھردپیں بام ءَ کُربان کُتگ اَنت۔
