ما مردماں چہ مرگ ءَ پد یات کن اِیں

نبشتہ کار: کوھی بلوچ

بلوچ راج مُدام گوں ھمے جاوراں زند گوازینَگ ءَ اِنت، ھَرّوچ تیراں سُپتگیں جونانی چِست کنگ، گار ءُ بیگواھیں مردمانی اَکسانی بڈّ ءَ کنگ ءُ چہ ھما زوراک ءَ لوٹ کنگ کہ آ زوراک اے زوراکیاں وت کنگ ءَ اِنت ءُ بلوچ راج ءِ اے چُکچینی ءَ کنگ اِنت.

اے مَرچیگیں ھبرے نہ اِنت کہ بلوچ ءِ سالونکیں بچ ءُ بانوریں جنک کُشگ بوگ یا زِندانی کنگ بوگ ءَ اَنت، بلے اے نوکیں ھبرے کہ ما زُلم ءُ زوراکیاں گِندگ ءَ اِیں ءُ گُنگ اِیں۔ وتی چم زوراک ءِ دیمءَ بند کُرتگ ءُ جون کلّ کنگ ءَ اِیں، وتی راج ءِ درد ءُ رنجاں چہ وت ءَ دور کُتگ ءُ بے سما بوتگ اِیں.

زیشان زھیر ءِ میار بس بلوچ بوتگ، زُلمانی منوگِری نہ بوتگ، توار چِست کنگ بوتگ، وتی سر دُژمن ءِ دیم ءَ جھل نہ کنگ بوتگ، وتی راج ءِ ھَمراھداری بوتگ ءُ پہ وتی گار ءُ بیگواھیں پِت ءَ توار چِست کنگ بوتگ، بلے ما مردماں زِند ءَ چہ گیش مرگ ءَ پد یات کن اِیں کہ پِلانی سکیں شوکیں مردمے اَت ءُ بے دردی جَنگ بوت.

پمیشکا اے ھبر زانگ ءُ پھمگ لوٹ اِیت کہ آ چی ءَ کُشگ بوت؟، آئی میار چی اَت؟، آئی ءِ مرگ پہ منی راج ءَ چینچُکیں تاوانے؟ گُڑا سما کنگ لوٹ اِیت، زانگ ءُ پھمگ لوٹ اِیت کہ ما چی ءَ کُشگ بوگ ءَ اِیں؟ مئے میار چے اِنت….؟ مرچی اگاں زیشان بوتگ، گُڑا بانداتیگیں روچ الم منی ءُ تئیگ بیت۔ مرچی زیشان ءِ لوگ ءَ دُژمن ءَ آس روک کُتگ، گُڑا مارا زانگ لوٹ اِیت کہ اے ھمے دُژمن اِنت بانداتیگیں روچ ءَ مئے لوگ ءَ اے آس ءَ روک کنت۔

گھتِر ھمیش اِنت ما تِپاک بہ بہ اِیں ءُ اے آس ءِ کُشگ ءَ یکے دومی ءِ درد ءُ رنجاں وت ءِ ھوار بہ کن اِیں دانکہ مئے دُژمن بہ زانت یک راجے ھست، یک توارے ھست، آ توار ءِ گار کنگ منی وتی گاری بیت، گُڑا مارا تِپاک ءُ یکمُشت بوگی اِنت دانکہ ما یک توار ءُ یکمُشت نہ بوتگ اِیں رستریں دُژمن سوب کنت۔ چوش مہ بیت ما کُل اکس بہ بہ اِیں ءُ ماں دیوالانی دیم ءَ ٹنگوک بہ بہ اِیں یا یکے ءِ دست ءَ بہ بہ اِیں۔۔۔۔۔۔۔

گُڑا بیا کہ نوکیں نوبتے ساچیں ءُ زندمان ءَ دگہ مانایے دئیں، بہ کَول ء شھزانتیں سید ھاشمی:

بیا پد ءَ شتکیں تلارانی دِل ءَ دِرّاں کنیں

گْرانبھائیں دوستی ءُ مھر ءَ پد ءَ ارزاں کنیں