بیست ءُ ھپتمی بھر:
نبشتہ کار: ھلیل بلوچ
اے دوسال اَت من شورّ ءَ اتگ اِت آں، من مدام اھمد نواز دیستگ لجّے ءِ نزّیک ءَ نشتگ، بلے یک روچے ایشی کارے نہ اِش کتگ۔ بس نوکیں مُترے (سیکلے) ءُ نوکیں کلاشے گون اِت ئِے، مُتر (سیکل) ءِ من ءَ چوناھیا شوک نہ بوتگ بلے تُپنگ ءَ منی دِل بُرتگ اَت۔ انچو بہ گْوش من ھمے کَلاش ءِ دیوانگ اِت آں، من باز بر ءَ جیڑ اِتگ کہ اے پارٹی ءِ کُجام کارا آسان کنگ ءَ اِنت کہ ایشر ءَ پارٹی چو آپ ءُ لاپ کنگ ءَ اِنت۔
بلے ھَیر! میرل ءِ گَپّ ءَ گوں منی ھیال کَلاش ءِ نیمگ ءَ شُت کہ راجی مڈّی یے دُژمن ءِ دست ءَ مہ رَوت، من زانتگ اَت کہ پارٹی جِتا اِنت ما ھِچ کُت نہ کن اِیں۔ اگاں بہ کنیں ھم تُپنگ من ءَ نہ رس اِیت، بلے من وتی مارِشت بیان کُرت اَنت کہ تُپنگ ءُ مُتر ءَ پَچ گریں۔ میرل گْوشت: “تو بسّ ئِے کن یار! پمے گَپّ ءَ تو مُتر داشت۔ زانگ ءَ تو زان ئے یک بلوچے دانکہ زاھِری دُژمن ءِ دیم ءَ سر جھل نہ کُتگ، ما آئرا بے سِلاہ کُت نہ کن اِیں۔ پد ءَ اھمد نواز دگہ پارٹی ءِ سنگت ئِے۔”
ھمے ساھت ءَ ٹھکے جت ئِے ءُ پہ مسکرا گْوشت ئِے: “پد ءَ بیا کہ آئی ءِ بدل ءَ اھمد شاہ منا ءُ ترا بڈّو ءِ تہ ءَ گوں گزّے ءَ دْرنج اِتگ، ھاھاھاھاھا۔”
ما پد ءَ وتی راہ گِپت ءُ شُت اِیں، گوربْرات ءِ دَپ ءَ کہ ما لگّ اِت اِیں چاراں گاڑی یے اُوشتاتگ ءُ مردُمے ھمے جنگل ءِ گزّاں گُڈّگ ءَ اِنت۔ میرل ھمے مرد ءَ را توار کُرت ءُ پہ اِزّت سرپد کنگ ءِ کوشست کُرت کہ: ”اے جنگل مئے ڈیھ ءِ زیبائی اَنت ءُ پارٹی ءَ اے دْرچکانی گُڈّگ ءِ سر ءَ پابندی جتگ، اگاں تو ھمد ءَ کوہ ءِ تہ ءَ پہ وت ءَ کاپر ءُ چاپڑھے بندے مشکل نہ اِنت، بلے اے دْرچکاں چہ بُن ءَ ولگْوج کنگ ءُ شھر ءَ برگ ءِ اجازت نیست۔“
مرد ءَ مزنیں دَپے پچ کُرت کہ: ”اے زمین منی پیرُک ءِ میراس اَنت، من ھر وڑ بہ کن آں شُمارا کار نیست۔“ میرل سکّیں مھروانیں سنگتے اَت، آ ھر وڑ ءَ ناھبری کنگ ءَ اَت، بلے میرل پہ مھر آئرا سرپد کنگ ءِ کوشست کنگ ءَ اَت کہ: ” ناکو تو منی پِسّ ءِ اُمر ءِ مردُمے ئے، پمشکا ترا اجازت اِنت۔ ھمے کہ تو گُڈّ اِتگ اَنت ھمیشاں بار جن بر، بلے دگہ برے دْرچک ءِ گُڈّگ ءِ اجازت نیست۔“
بلے!
ھما کسّے ءَ کہ مُدام زور ءِ دیم ءَ یا کہ سردار ءِ دیم ءَ سرجھل کُتگ، آ مھر ءِ زُبان ءَ سرپد نہ بیت۔ ھمے وڑ ءَ اے مرد ءَ گْوشت: “من ءَ جن اِت کُش اِت ھر وڑ کن اِت، بلے اے دْرچکانی گُڈّگ ءَ کسّے ءِ پِسّ من ءَ داشت نہ کنت۔” اے گپّانی اِش کنگ ءَ گوں منی میٹر شاٹ بوت، من گاڑی ءِ دْراھیں دار ایر گیتک اَنت ءُ تُپنگ چیمبر کُرت کہ گاڑی ءِ ٹائراں برسٹ کناں، بلے میرل من ءَ مکن کُرت۔
من دیم گوں میرل ءَ کُرت ءُ گْوشت: “یکّے وَ ایش اِنت اے مرد ءِ پیش ءَ ھم باز شکایت اتےکگ، دومی ایشر ءَ پیش ءَ ھم من ءُ بارگ جان یک رندے مکن کُرتگ کہ دْرچکاں مہ گُڈّ۔۔۔۔۔۔ایشی انگت دْرچک گُڈّ اِتگ اَنت ءُ مرچی ھم ناھبری کنگ ءَ اِنت۔”
ما گوں ھمے جیڑہ ءَ گُلائیش اِت اِیں کہ ھمے دمگ ءِ لھتیں اسپیت ریش نْیام ءَ کَپت ءُ ھمے وھد ءَ بی ایل اے ءِ ھم دو سنگت ھمدءَ اتک ءُ ساڑی بوت اَنت، گُڑا ھمایانی زمانت ءَ ما مرد ءَ را ھمے شرت ءَ یلہ دات کہ دگہ برے جنگل ءَ تاوان نہ دنت۔
ما ھمے گارّ ءُ گیرّ ءَ پد دْراھیناں گوں مرد ءَ کُمکّ دات ءُ آئی ءِ دار گاڑی ءَ بار جت اَنت ءُ پہ وشّی رھادگ کُرت۔ میرل ءَ گوں بی ایل اے ءِ سنگتاں پہ اھمد شاہ کلوہ دیم دات کہ: ”اھمد نواز ءِ وڑ چو سرینڈر ءَ اِنت۔“، پد ءَ ما درکپت اِیں دیم پہ وتی اوتاک ءِ نیمگ ءَ۔۔۔
روان اِنت۔۔۔۔۔۔
