نبشتہ کار: ساگر نور
من بلوچستان ءِ بلوچ ورنایاں گْوشگ لوٹ آں کہ آ وت ءَ اے زمین ءِ پُسّگ گْوشگ لوٹ اَنت، باید ھمیش اِنت کہ زمین ءِ پرز ءَ اَد ءَ بہ کن اَنت۔ وت ءَ بلوچ منّارینگ ءِ کار بہ کن اَنت داں بلوچ گْوشگ بہ بنت۔ بلوچستان ءِ اے جُھد ءَ ھوار بہ بنت، وتی مردماں سرپدی بہ دے اَنت کہ اِے جُھد مئے زمین ءِ جُھد اِنت اِے جُھد ءَ کَس وت ءَ پَشت مگیج اِیت، ھرچ بلوچے کہ ھست وت ءَ بلوچ لیک اِیت گُڑا ھمائی ءِ پرز اِنت کہ بلوچ راج ءَ سرپدی بہ دنت ءُ بلوچ ءَ یکجاہ کنگ ءِ جُھد بہ کنت۔ پیسر ءَ مئے ورنایاں وتی ھک اد ءَ کرتگ ءُ شھید بوتگ اَنت، نوں زمین مارا ءُ شُمارا گْوانک جنگ ءَ اِنت کہ من ءَ چہ اِے رستراں کدی آجو کن اِت۔
بلوچ وت ءَ زندگیں راجے زانت ءُ سرپد بیت، گُڑا وتی زمین ءِ جُھد ءَ ھم بہ زانت ءُ سرپد بہ بیت کہ بلوچ یک زندگیں راجے، بلوچستان بلوچ ءِ سرزمین اِنت، گُڑا مرچی ھمے ریاست ء پاکستان اِد ءَ اتکگ ءُ واجھی کنگ ءَ اِنت۔ بلوچ ءِ چکچینی ءَ کنگ ءَ اِنت، گُڑا باید ھمیش اِنت کہ بلوچ راج وت ءَ پُشت ءَ مدار اِیت۔ دژمن ءَ گوں ھما ھساب ءَ پیش بئیت کہ دژمن ءِ پدریچ یات بہ کنت، دژمن بہ زانت کہ بلوچستان ءِ جُھد من ءَ گران ءَ کپتگ ءُ دیم ءَ گرانتر بیت۔ ھمے وڑ ءَ دانکہ وتی دژمن ءَ پروش دات کن اِت ءُ وتی زمین ءَ چہ اِے رستراں آجو کن اِت۔ مئے بلوچ ورنایاں اِے دژمن ءَ پروش وارتگ، اِے جُھد باز دیم ءَ شُتگ۔ اِے جُھد شُمئے آیوکیں پدریچ ءُ باندات ءِ جُھد اِنت، اِے جُھد نوں انشاءللہ ھچبر نہ اوشت اِیت دانکہ آجوئی ءَ۔
ریاست ء پاکستان ءَ پروش وارتگ، مرچی وت ءَ وت زائر کنگ ءَ اِنت۔ دروگیں میڑاں زندانانی تہ ءَ بلوچاں کَش اِیت ءُ شھید اش کنت، لاشاں ماں جنگل ءُ گیاباناں دَور دنت۔ دروگیں ٹاپار جنت، بلے بلوچ ءَ ھلاس کرت نہ کنت ءُ بلوچ پہ کُشگ ءَ ھلاس نہ بیت۔ پمیشکا بلوچ وت ءَ بلوچستان ءِ پرزند بہ پھم اَنت ءُ وتی جُھدکارانی کُمک ءَ بہ کن اَنت، جُھد تھنا تُپنگ ءِ جُھد نہ اِنت۔
تو ھرچ وڑ ءَ وتی جُھد ءَ برجم داشت کن ئے، ھمے سنگت کہ کوہ ءَ مرچی درکپتگ اَنت پہ بلوچ راج ءِ باندات ءِ ھاتر ءَ بلوچ راج ءِ ورنا وتی ھمے سپاھیانی کُمک ءَ بہ کن اِت۔ یکے راہ ءَ نہ زانت تو سوج ئِے بہ دے، یکے ءِ آپ ھلاس اَنت، آرت لوٹ اِیت تو آئی ءِ کُمک ءَ بہ کن، بہ زان تو جُھد ءَ ھوار ئے۔ دانکہ بلوچستان ءِ آجوئی ءَ بلوچ راج سلامت بات۔
