بیگواھیں پیروز

نبشتہ کار: دودا بلوچ

دُنیا ءِ مُلکانی رھبنداں انسانے ءِ گار ءُ بیگواہ کنگ جُرمے گوشگ بوتگ۔ انچوش کہ یو اِن ءِ رھبنداں اِنساناں زورانسری چست کنگ ءُ آزار دیگ کُجام اُوں پدریچ، ٹک ءُ بولک ءِ بنیات ءَ جُرمے لیکگ بیت، بلے مرچی سرجمیں دُگنیا سرپد اِنت کہ پاکستان بلوچ ءِ گار ءُ بیگواھی ءَ ھوار دروگیں میڑانی تہ ءَ بلوچ ءَ کُشگ ءُ آئی ءِ چُکچینی ءَ کنگ ءَ اِنت۔ مرچی پاکستانی اِستان ءَ پیروز بلوچ ءَ ھوار دگے ھزاراں بلوچ زورانسری آوار جَنگ ءَ پد گار ءُ بیگواہ کُتگ اَنت یا آیانی ژانگولیں لاش ماں جنگل ءُ گیاباناں دور داتگ اَنت، یا چوں پیروز ءَ زندانیگ کُتگ اَنت۔ پیروز بلوچ اریڑ اِگریکلچر مزن شھدربرجاہ ءِ یک بلوچ نودربرے بیت کہ آ چہ پاکستانی اِستان ءِ چیریں کارندھانی دست ءَ راولپنڈی ءَ 11 مئی 2022 ءَ چِست ءُ بیگواہ کنگ بیت۔ اے گار ءُ بیگواھی داں ھما وھد ءَ برجم بیت تانکہ بلوچ وتی پھازگ ءِ ھاتر ءَ گوں مھکمیں دْروشُمے ءَ اِستان ءِ ھلاپ ءَ گھگیری مہ کنت۔ بلوچ ءَ وتی گار ءُ بیگواھی ءِ ندارہ بہ گندئے باز دیستگ ءُ چار اِتگ۔ نوں ھرکس وتی جند ءِ جون ءُ ساہ ءِ ندارہ کنگ ءَ پشت کپتگ، بلے پشت مہ کپ اِیت داں گُلام ءِ ساد گُٹ ءَ اِنت ما ھمُک روچ کُشگ ءُ دور دیگ بہ اِیں۔

پنجابی اِستان بلوچ ءِ چُکچینی کنگ ءَ پہ ھچبر چک ءُ پد نہ بوتگ، بلکیں ھمُک روچ گوں تْرندی ءَ بلوچ ءِ چِست کنگ ءُ کُشگ ءَ پہ دنتانے ھونین اَنت۔ تھنا کُشگ ناں، بلکیں بلوچ ءَ بہ کُش ءُ آیانی دیماں تینزاب پِرّیچگ دانکہ پجّارگ مہ بنت ءُ پد ءَ کنڈے بہ جن ءُ یکجاہ آئی ءِ لاشاں کنڈ ءَ دور دیگ ءُ بار دیگ، چوش کہ توتک ءَ بوتگ اَت۔ بزاں کہ چہ انسانی رھبنداں در آئی ءِ گوم ءَ در اِنسانی روشت دارگ۔ اسل ءَ اے سرجمیں زوراکی ھر وھد ءَ گوں ایردستیں راجانی گوم ءَ کنگ بوتگ اَنت ءُ انگت بوَگ ءَ اَنت، چوش کہ بلوچ راج پاکستان ءِ ایردست اِنت پمیشکا وتی ھساب ءَ آجوئیں رنگے ءَ ساہ زُرت نہ کنت، ابید ء گھگیری ءَ وتی زمین ءُ ھنکیناں نشت کُت اُوں نہ کنت۔ بلوچ ءِ سر ءَ بمباری کنگ، آئی ءِ لوگانی سوچگ ءُ یا کہ آئی ءِ سر ءَ ایٹمی تراک کنگ دانکہ بلوچ نادْرھیانی آماچ بہ بیت ءُ بہ مِر اِیت ءُ پہ من ءَ بلوچ ءِ زمین ءِ لوٹ ءُ پُل کنگ ارزان بہ بیت اے سرجم ءَ ایردستی ءِ مُشتگیں آزار ءُ بزگّی اَنت۔ وھدے اِنسان بیمار بیت گُڑا اے الّم اِنت کہ آئی ءَ پجّا بیار اِیت ءُ آئی ءِ درمان ءَ بہ پٹّ اِیت ءُ اِلاج ءَ بہ کنت، اگاں ناں گُڑا نادْراھی ھزاب دیان ءَ داں مرگ ءَ سرکنت ءُ ھستی ءِ جند ءَ ھلاس کنت۔ بلوچ ءَ پہ وت اے ھستیں وھد ءَ زندگی نیست، پرچا کہ ھستیں وھد ءُ دور گُلامی ءِ دور اِنت ءُ دُژمن جُھد ءَ اِنت، بلوچ ءَ سرجم ءَ گُلام کنگ بزاں کہ آئی ءِ دود ءُ ربیدگ، زُبان، لبزانک، زمین ءُ آئی ءِ مجگ ءَ گُلام بہ کناں داں ھر ھما ڈس ءُ نشان ءِ تہ ءَ کہ بلوچی ھست اِنت آ سرجم ءَ ھلاس کنگ بہ بیت۔ اے ھاتر ءَ آ وڑ وڑیں زور (پورس ءُ تاگت) کارمرز کنگ ءَ اِنت، آ تُری جسم ءُ جانی بہ بنت یا وتگڑیں لبزانک، یا کہ مزھب ءَ انچوش کارمرز کنگ دانکہ گُلامیں راج سرجمیں نادْراھیاں بہ زوریت ءُ وتی چم ءُ دل ءَ بہ مُش اِیت۔

پیروز یک بلوچے اَت، گوں بلوچ ءَ اِستان ءِ نپرت مارا ھمُک روچیگیں زوراکیانی تہ ءَ گندگ بوَگ ءَ انت کہ زوراکی ءِ زور کُجام رنگ ءَ گوں بلوچ ءِ سر ءَ کنگ بوَگ ءَ اِنت۔ پیروز یک نوک رُستگیں ورناھے اَت، چہ وتی جند ءِ ھاک ءَ دور دُژمن ءِ زمین ءِ سر ءَ آتکگ اَت پہ وانگ ءُ زانگ ءَ یا کہ بلوچستان ءِ تہ ءَ اِستان ءِ زوراکیاں چے دور تچگ لوٹگ ءَ اَت کہ بہ گندئے زوراک ءِ جند ءِ زمین وش ھال بہ بیت منی زندگی بہ رکّ اِیت، بلے زان ءَ ورنا سرپد نہ اَنت کہ بہ گندئے پہ پنجابی ءَ پنجابی ءِ زمین وشھال بہ بیت بلے پہ بلوچ ءَ ھچ وڑ بوت کُت نہ کنت، پرچا کہ دُژمن ھر کُج ءَ دُژمنی کنت ءُ دُژمن گوشگ بیت۔ ھمے داب ءَ پیروز بلوچ دُژمن ءِ امن ءُ امانیں اِستان ءَ اُوں چہ دُژمن ءِ پنجگاں نہ رکّ اِیت۔ ھمُک روچیگیں کارانی رِد ءَ پیروز ءَ وتی وانگ ءُ زانگ ءِ ھاتر ءَ یک وھد ءُ پاسی رھبندے گچین کُتگ اَت ءُ ھمے رھبند ءِ ھساب ءَ وتی وانگی پرکٹساں کنگ اَت، گُڑا آ چہ کلاس ءَ پد کئیت وتی کوٹی ءَ پہ دم کنگ ءَ ءُ پد ءَ درکپ اِیت لائبریری ءَ روگ ءَ بیت وانگ ءَ، بلے ورنا واتر نہ کنت بزاں کہ راہ ءِ نیم ءَ چِہ آوار جَنگ ءُ بیگواہ کنگ بیت۔ بہ گندئے کسے یک نپرے ءِ کسّہ ءَ دیم ءَ بہ کنت ءُ جیڑگ ءُ نبشتہ ءَ بیت، گُڑا اے الّم تھنا ھما نپر ءِ کسّہ نہ بیت بلکیں بلوچ ءِ ھمُک روچیگیں درداں گوں دُچار کپ اِیت ءُ گُلامی ءِ داتگیں آزارانی کُچّلیں زاراں گُلاٹگ ءَ بیت۔ چوناھیا پیروز سکّیں ھاموشیں سنگتے اَت مُدام تو دیست کہ گوں وت ءَ اَت، نرم نرم ءَ تئی ڈڈّی جوڑیانی پسّویے دات اَنت، بچکندانی ھمراہ اَت، بلے زانت دربرگ ءِ توکل ھر وھد ءَ آئی ءِ سنگت ءَ اَت۔

آ چہ وتی ھنکین کیچ ءَ مھرانی اِستان ءَ چہ وتی مات ءَ گوں ارسیگیں چمّاں رُکست کنت دیم پہ پنڈی ءَ کئیت، بلے پد ءَ آ چہ مھرستان ءِ چارگ ءَ زبھر کنگ بیت ءُ واتر نہ کنت۔ اے تھنا یک مھروانیں سنگتے ءِ گاری ءِ کسّہ نہ اِنت، بلکیں گُلامی ءِ داتگیں درد ءُ آزارانی کسّہ اِنت۔ اے تھنا یک سنگتے ءِ کسّہ نہ اِنت، بلوچ گوھارے ءِ گاریں برات ءِ کسّہ اِنت، ماتے ءِ دل ءِ آہ ءُ پریاتانی کسّہ اِنت، پتے ءِ باندات ءِ دردناکیں کسّہ اِنت۔ اگاں سنگتے پہ وتی سنگتے ءِ دوری ءَ اوپار مہ کنت، گُڑا یک ماتے چون بیت؟ پمیشکا اے کسّہ ءَ ھرچ بلوچ گون اِنت گوں۔ برے برے مردُم ڑس ءُ نشاناں یا اکساں اُورتی ءَ چار اِیت ءُ جیڑ اِیت گُڑا ھمے مار اِیت کہ ما زان اِیں آشوب چنچو ھژدری اِنت ءُ زمین ءِ آجوئی ءَ پہ ھون ءِ ریچگ چینچو ارزان اِنت۔ ساہ ءِ کُربان کنگ ءُ ھمے سپر ءَ وتی زاتی لوٹ ءُ واھشتاں پاھو دیگ چنچو ارزان بوتگ، اسل ءَ گُلامیں زندگی چینچو تورناک ءُ ھزابیں زندگی یے، اِنسان ءَ بہ گندئے ساہ مان اِنت ءُ وتی زند ءَ گوازینگ ءَ اِنت بلے اسل ءَ آ مُرتگ ءُ زندگ ھما وھد ءَ بیت کہ آ وتی زمین ءُ راج ءِ باندات ءِ ھاتر ءَ آشوب ءُ آجوئی ءِ آرگ ءَ وتی ساہ ءُ جاناں دنت۔ پیروز ءِ سیمی سال مرچی 11 مئی 2025 ءَ سرجم بوت، ماہ ءُ سال گوزان اَنت یات ءُ ترانگ گیش بْوان اَنت، کسّہ ھما اِنت۔ ھمُک روچ نوکیں کردے کئیت ءُ اکسے جوڑ بیت، زندان ءُ آزارانی بارو ءَ نبشتہ پرمائیت، گپ جَنگ پرمائیت ءُ گوست ءِ کسّھاں دْراجتِر کنان کنت ءُ دپترانی زنداں مستر کنان کنت۔