ڈیھ ءِ مُریدیں میرل

بیست ءُ دومی بھر:

نبشتہ کار: ھلیل بلوچ

“ھیلو گنٹی ھیلو”
چہ دومی نیمگ ءَ بارگ جان ءِ توار اَت “شُما کُجام جاگہ ءَ اِت، ما کُرّئی ءِ شَم ءَ اَتکگ ایں۔”
من تچان ءَ بُٹّے ءِ سر ءَ لگّ اِت آں کہ چہ اُود ءَ کُرّئی ءِ شم زاھِر اَت، چاراں شَم ءِ سر ءَ تھنا میرل ءُ بارگ نہ اَنت دگہ بازیں سنگتے زاھِر اِنت۔ اے روچ پورا جشن ءِ وڑ ءَ اَت، میرل ءُ بارگ ءَ مُلّا ابراھیم ءُ دگہ دہ (10) سنگت ھمراہ اَت۔ سنگتانی گِندگ ءَ گوں پورا گْوش ئے منی جان ءِ تہ ءَ تاگتے اتکگ اَت۔ نندگ ءِ نام ءَ زانگ ءَ نہ اِت آں۔
آجزی یک رھشونی سِپتّے کہ مردُم ءَ را اِزّت ءِ بُرزتریں تبکّ ءَ سر کنت، ءُ پدا مئے راجی جُنزے ءُ شھیدانی کِشک اِنت ایشی تہ ءَ اگاں کسّے ءَ آجزی نہ کُرت، تاگَت ءِ بادشاہ وتارا لِیک اِت کہ من مہ باں اے جنگ نہ بیت یا کہ پلاں کار نہ بیت گُڑا آ مردُم ھِچبر مُرادانی منزل ءَ سر نہ بیت، پرچا کہ شھیدی ءِ بھت آجزی ءِ تہ ءَ اِنت۔

میرل سکّا آجزیں سنگتے اَت، وھدے زمہ دار بوت گُڑا آئی ءِ تہ ءَ گیشتر آجزی اتک۔ ھِچبر چو زاھِر ئِے نہ کنائینت کہ اوتاک ءِ زمہ دار اِنت۔ نیمروچ ءَ شُت کمّو وَپت ءُ پد ءَ کہ اوتاک ءَ بہ اتکیں گُڑا چاھدان ئِے وَت آپ کُرت، چوش کہ کسانیں سنگت ھست اَت کہ آئی ءَ را وس اِش ءَ کُرت کہ بہ دئے ما چاھے پِر کن اِیں بلے آئی ءَ وت کُرت۔
میرل وتی زمہ داریاں شرّیں وڑے ءَ پیلو کنگ ءَ اَت، یک کسانیں مُدّتے ءِ تہ ءَ آئی ءَ پد ءَ اوتاک ءِ ترتیب برابر کُرت اَنت۔ اوتاک ءِ سنگت برابر کُرت اَنت، پد ءَ ھمے سنگتانی تربیت ءُ وانگ ءِ ھاتر ءَ شُت چہ شھر ءَ کتاب ءُ کاپی، کلم ءُ پنسل، دومی دگہ وانگی ازباب آؤرت اَنت۔ اوتاک ءِ تہ ءَ وانگ ءِ چاگردے جوڑ ئِے کُرت، گُڑا من ءَ سنگتانی وانینگ ءِ زمہ داری یے دات۔

چوناھا ما بازیں زمہ دار دیستگ اَت، بلے میرل ءِ تہ ءَ رھشونی ءِ ھما بودناکی ھست اَت کہ سکّا کم مردُم ءِ تہ ءَ بیت کہ آئی ءَ ھر سنگت ءِ ھُنرانی ھساب ءَ کار گیشّینت اَنت۔ ھر سنگت ءَ را آئی ءِ زمہ داری ءِ اَرزشتے سرپد کُرت، اگاں کسّے ءَ ردی بہ کُتیں گُڑا میرل ءِ زھر گِرگ ءِ تہ ءَ ھم پہ سنگت ءَ مھر گِندگ بوت۔

میرل ءِ زمہ داری ءَ پَد ھما کوھی دمگ ءِ گیشتر ورنا ءُ کسانیں زھگ پہ مئے اوتاک ءَ ھُدوک اِت اَنت۔ ایشی ءِ مستریں سوب یکّے ھمیش اَت کہ اوتاک ءَ وانگ ءِ چاگرد اَت۔ مزنیں اُمر ءِ سنگت کسانیں زھگانی وڑ ءَ الپ ب ءُ ABC وانگ ءَ اِت اَنت ءُ دومی کسانیں زھگے یا کہ ورناھے اوتاک ءَ بہ اتکیں گُڑا میرل ءَ آئی ءَ را ھمینکہ مھر ءُ اَرزشت داتگ اَت کہ چاگِرد ءِ تہ ءَ آیان ءَ نہ رس اِتگ اَت۔

من ءَ شرّی ءَ یات اِنت کہ ما کشاری ءَ اوتاک کُرتگ اَت، گُڑا یکروچے شھید نسیم رھگوزی مئے اوتاک ءَ اتک۔ اے وھد ءَ سکّا کسان اَت، گِس اِش بی ایل اے ءِ اوتاکانی کش ءُ گْوران اَت ءُ نسیم چہ کسانی ءَ برے پساں گون بوتگ برے بی ایل اے ءِ اوتاک ءَ بوتگ، پمیشکا گوں میرل دْرستی راستی اَت۔ میرل مرکزی جُگّ ءِ تہ ءَ نندارینت چاہ ءُ نان ءَ پَد اے مرکزی جُگّ ءَ نہ شُت مئے کرّ ءَ اتک یک نیمگے ءَ نِشت۔ ھیران اَت کہ اے اللہ ءِ نیکیں سرمچار اے اُمر ءَ وانگ ءَ اَنت، دانکہ مئے وانگ تمام نہ بوت اے ھمد ءَ نندوک اَت۔ پد ءَ پاد اتک ءُ رُکست بوت شُت، بلے پنچ روچ ءَ پد واتر اتک چاراں گنڈے ءِ تہ ءَ یک جوڑایے پُچ گون اِنت ئِے۔۔۔۔۔

روان انت۔۔۔