تربت ءِ مزن شھدربرجاہ ءُ بلوچی زبان ءِ اُستاد

نبشتہ کار: شمسہ رھیم

وھدیکہ من 2021 ءَ تربت ءِ مزن شھدربرجاہ ءَ گوں ھمگرنچ بوت آن ءُ بلوچی ڈپارمنٹ ءِ نودربرے زانگ بوت آں، آ وھد ءَ من ھچ نہ زانتگ اَت کہ اُود ءَ کجام وڑ ءَ نندگی ءُ چے وڑ ءَ وانگی اِنت۔ چہ استاداں باز تُرسگ ءَ اِت آں، اولی روچ ءَ وھدیکہ یک جنین آدمیں استادے مئے گور ءَ اتک ءُ مارا مزن شھدربرجاہ ءِ بابت ءَ بازیں سرپدی یے دات۔

گڑا من وتی دل ءَ گْوشت بوت کنت اے جنکیں استادے تْرند مہ بیت، بلے بچکیں استاد الم تْرند بنت۔ کمو رند ءَ پد یک مردینیں استادے اتک، آئی ءِ نام گُلاب مرزا اَت۔ آئی ءَ اوں گوں ما وش تبی گپ جت ءُ مارا بازیں سر ءُ سوجے کُت، گڑا چر اے استادانی آیگ ءُ روگ ءَ پد من وتی دل ءَ گْوشت کہ اے استاد وَ سک شوک اِت اَنت گُڑا وانگ وش بیت۔

بلے! ترس انگت چہ دل ءَ در نیاتکگ اَت، پرچا کہ من چہ انچیں جاگھے ءَ در اتکگ ءُ مزن شھدربرجاہ ءَ شُتگ اِت آں کہ اُود ءَ مارا ھمے گْوشگ بوتگ اَت کہ جنک ءُ بچک چوں یکجاہ ونت کن اَنت؟ اے وَ مئے دود نہ اِنت کہ کسے ءِ جنین چُک گوں دگرانی بچکاں یکجاہ بہ بیت ءُ بہ وان اِیت، برے وتی چاگرد یات اتک ءُ برے اُستاد۔

کم کم ءَ روچ گوزان بوت اَنت، من گوں آیاں یکجاہ بوگ ھیل گِران کُت۔ وھدیکہ من وتی ھم تبکیں بچک دیست اَنت گْوش ئے جند ءِ برات اِت اَنت، لوگ ءِ تہ ءِ چُک اِت اَنت۔ آیاں گوں ما گوں شریں دابے ءَ گپ جَت، ھر وڑیں ساھتاں مئے کمک اِش کُت۔ چکاسانی وھد ءَ مارا تیار اِش کُت۔ وھدیکہ من چہ وتی اُستاد ءُ ھم تبکاں ایمن بوت آں، گُڑا دل ءَ بس ھمے یکیں ترس ودی بوتگ اَت کہ من مردمانی دپ ءَ اِش کُتگ اَت کہ مئے بلوچی ڈپارٹمنٹ ءَ یک (Dean) بزانکہ کارمسترے ھست اِنت آئی ءِ نام ڈاکٹر ابدلسبور اِنت۔

نوں بس دل ءَ ھمے وھم بوت کہ اے کارمستر باریں چونین ئے؟ اگاں من آئی ءِ دیم ءَ ردی یے بہ کناں باریں چون کنت؟ گیشتریں وھم بس ھمیش اَت کہ من اگاں ردی یے بہ کناں کارمستر من ءَ چہ شھدربرجاہ ءَ ولگوج بزانکہ در کنت۔

ھمے جیڑگانی تہ ءَ اُستادانی میان استمانی روچ اتک گُڑا مئے ھم تبکیں برات ءُ گْوھاراں گْوشتگ اَت کہ مرچی کلاس ءَ کیک کار اِین ءُ کسانیں مراگشے کن اِیں ءُ (Dean) بزانکہ کارمستر ءَ اوں لوٹائین اِیں۔

چہ ایشانی اے گپاں منی دل چہ اے مراگش ءَ شُت، پیسر ءَ گَل اِت آں کہ کلاسے ءَ کیکے کئیت ءُ پاٹی بیت، بلے نوں دل سِٹ ءُ کپ ءَ اَت کہ کارمستر کئیت۔

وھدیکہ واجہ ابدلسبور لوٹائینگ بوت ءُ آ کلاس ءِ تہ ءَ اتک ءُ کیک ئے کپ کُت، بلے آئی ءِ دپ چہ کندگ ءَ پُر اَت ءُ پہ وشدلی کیک ئِے کپ کُت ءُ آ دگہ اُستاداں وارینت ئِے ءُ پد ءَ گوں منی ھم تبکیں جنک ءُ بچکاں اکس ئِے کش اِت۔

منی مستریں ھیرانی چہ ھمد ءَ بندات بوت کہ من ھچ جاگہ استاد چوش بوگ ءَ نہ دیستگ اَنت، مرچی اولی روچ اِنت کہ من یک کارمسترے پہ کندگ ءُ مسکرائی ءَ گندگ ءَ آں۔

وھدیکہ من واجہ ابدلسبور گوں وش تبیں کندگاں دیست چہ دل ءَ ترس ءِ جند گار بوت۔ من اسکول، کالج، مزھبی وانگجاہ، ھر کج ءَ کہ ونتگ اَت بلے استاداں وت ءَ استاد لیک اِتگ اَت کسانیں ردیانی سر ءَ ھبر اِش دات، بلے اے بلاھیں شھدربرجاہ ءِ اُستادانی تہ ءَ من تُشے مزن گندی ءُ شاہ تبی نہ دیست۔

مارا گْوشت ئِے کہ ھرچ وھد ءَ کارے بیت مئے کارگس (office) پہ شما دائم پچ انت۔

وھدیکہ من سر ابدلسبور ءِ کمُکی چھرگ دیست، سر گپور شاد ءِ دلبڈّی دیست اَنت، سر سادک سبا ءِ سر ءُ سوج دیست اَنت، سر گلاب مرزا ءِ مھروانی دیست، سر ڈاکٹر شریپ ءِ مسکرا ءُ کندگ، سر تارک رھیم ءِ وش تبی دیست، سر اکیل اھمد ءِ کلاگ بندگ دیست اَنت، سر رؤپ راز ءِ نیم بندگیں ھبر دیگ ءُ بلے ھما دمان ءَ وشّان کنگ دیست اَنت ءُ مئے جنکیں اُستادانی دزگْوھاری دْروشم دیست گْوش ئے دل ءَ پہ وانگ ءِ واستا ھُبّے ودی بوت۔

چوناھا مزن شھدربرجاہ ءَ 11 ڈپارٹمنٹ ھست، بلے بلوچی ڈپارٹمنٹ ءِ اُستاد، اُستاداں کم ءُ مھروانیں ھمبل گیشتر گْوشگ بنت۔ کدی اوں نودربراں دلپروشی ءِ آماچ نہ کن اَنت، مُدام ھمے گْوش اَنت کہ چے ءَ پریشان ئے؟ ما وَ ھست اِیں نا! بیا اِت ھرچ مشکلے بیت ما ساڑی اِیں۔

من وھدیکہ مزن شھدربرجاہ ءِ تہ ءَ وتی اُستادانی وڑیں اُستاد شوھاز کنگ ءِ جھد کُت داں منی جھد بے سوب بوت۔ ھرچ اُستاد وت ءَ بس اُستادے پیشدار اِیت، بلے نہ زاناں بلوچی ڈپارٹمنٹ ءِ اُستاد مھروان اَنت یا کہ لبزانکی مردم اَنت کہ مئے وڑیں نابزانتیں نودربرانی واستا گْوش ئے مات ءُ پِت اَنت۔ مئے مستریں کمُک اَنت۔ وانگ ءِ پِڑ ءَ مئے کوپگ اَنت۔

اگاں بلوچی ڈپارٹمنٹ ءِ اُستادانی گپ کنگ بہ بیت تہ وھد باز روت، بلے آیانی مھروانی ءِ توسیپ انگت کنگ نہ بیت۔ بس دُوا اِنت گوں ھاوند ءَ کہ مئے اُستاد دائم ھست ءُ سلامت بات اَنت ءُ آیانی مھروانی دائم ھمے وڑ ءَ برجم بات۔