نوزدھمی بھر:
نبشتہ کار: ھلیل بلوچ
بڈّو وہک باغی مخک کاشی بلک اُستے وڑک
نے آن مسّک عشق ئنا اظہار شورّ دلدار شورّ
آ مدام اُمیتانی مارشتاں گوں جُنزان اَت، ھر وڑیں سکّیں جاوراں آ دل تنگ نہ بوت۔ نااُمیتی ءِ نام آئی ءِ کش ءُ کرّاں نیست اَت، پمیشکا آئی ءِ پیسلہ ءِ تاگت سکا مُھکم ءُ توانمند اَت۔ ھمے لشکرکشّی ءُ تیرانی نْیام ءَ میرل ءِ ھیال ھمے بیت کہ مارا ھر چیز بیت بہ بیت، بلے ما ڈاکٹر منان ءَ بچّارین اِیں۔ ڈاکٹر منان ءِ پسٹل دست ءَ بیت دیم ءَ گوں میرل ءَ کنت ءُ گْوش ا٘یت: “میر جان! بچُّک جان (شھید ساجد) تئی اَمانت اِنت۔”
ڈاکٹر منان وتی پسٹل ءَ چیمبر کنت، ھمے وھد ءَ میرل پِسٹل ءَ پُل اِیت ءُ گْوش اِیت: “واجہ! دانکہ من زندگاں چوشیں تُپنگ ءُ تیرے نیست کہ من ءَ سرگْوز بہ کنت ءُ ترا بہ لگّ اِیت۔”
ھمے وھد ءَ دژمن ءِ شش ھپت کارندہ ھمے شیپ ءَ سنگت شُتگ اَنت ھمیشی دَپ ءَ کاینت، رند پداں چارگ ءَ لگّ اَنت گُڑا ھالد سکیل ءَ چُنڈی دیان کنت۔ شکاری ءُ ساجد سد کدم نزّیک بنت، آ ھم کلاش ءِ سر ءَ جنان کن اَنت اِش۔ ھمے لشکری کارمند ھمے جاگہ ءَ کہ جنگ بنت، گُڑا ڈاکٹر ءُ ھمبلاں موہ رس اِیت ءُ آ دومی شیپ ءِ تہ ءَ ایر کپ اَنت ءُ دیم ءَ روان بنت۔
اناگت ءَ ھمے شیپ ءِ تہ ءَ پد ءَ انگر ءِ تہ ءَ کپ اَنت، بُرزی نیمگ ءَ چہ ھالد ءُ شکاری جنگ دیان کن اَنت ءُ جھل ءَ دو لشکری کارمند چٹ نزّیک ءَ رس اَنت۔ سنگتاں سکا بے وار کن اَنت کہ ڈاکٹر ءُ آئی ھمبل ھِچ سُر اِت نہ کن اَنت ءُ توار پِر جن اَنت کہ ”سِلاھاں دَور بہ دے اِت۔“
ڈاکٹر منان ھمد ءَ سنگتاں گْوش اِیت: “من ءَ اِجازت بہ دے اِت من وتارا جن آں، چو مہ بیت من تیر بہ وراں ءُ بے ھوشی ءِ ھالت ءَ دزگیر بہ باں۔”
میرل گْوش اِیت: “ھچ نہ بیت، اے دژمن مارا ھِچ کُرت نہ کنت۔ من ترا اے پیسلہ ءِ زورگ ءَ نیل آں۔”
ڈاکٹر منان میرل ءُ بارگ جان ءَ کسم دَنت ءُ گْوش اِیت: ”اگاں من تیر وارت شُما من ءَ بہ جن اِت، چو مہ بیت من بے ھوشی ءِ ھالت ءَ دزگیر بہ باں۔ من لوٹ آں پارٹی ءِ راز کہ منی سینگ ءِ تہ ءَ کَلّ اَنت، گوں من ھوار کلّ بہ بنت۔“
میرل ڈاکٹر ءَ دلجمی دنت ءُ دو پرنٹ رول ورگ ءَ پد سِنگے ءِ پُشت ءَ سنگر گیپت ءُ دوئیں کارمنداں جَنت۔ بُرزی نیمگ ءَ شکاری ھم یک کارمندے جَنت ءُ ھمے شیپ ءِ شَم ءَ وتا رسین اِیت، گُڑا سنگت درآیگ ءَ سوبمند بنت۔ انچوش کہ آ نیمگ ءِ شیپ ءَ ایر کپ اَنت، گُڑا بی ایل اے ءِ سنگت اِش دست گِر اَنت کہ واجہ بشیر زیب پہ کُمکّ ءَ دیم داتگ بوتگ اَنت۔
میرل ءِ پِگری بالاد سکّا توانمند اَت ءُ آئی ءِ رھشونی ءِ سِنچ زاھِر بْوان اِت اَنت۔ جیکسن ءُ اَلی جان اوتاک ءِ نام ءَ گرگ ءَ نہ اِت اَنت، ھمے وھد ءَ براھمدگ ھان ءَ بیانے داتگ اَت کہ ما پہ سُھل ءُ تْران (مُزاکرات) ءَ جاڑیگ اِیں۔ ھمے بیان ءَ جیکسن ءِ سر ءَ سکّ ءَ باز سان دَور داتگ اَت، پورا گْوش ئے نااُمیت اَت۔
ڈاکٹر منان ءَ پیش گْوشی کُرت کہ جیکسن نوں اوتاک ءَ نئیت، بوت ھم انچوش۔ جیکسن ءَ وتی دیم درانڈیھاں کُرت ءُ بی ایل ایپ ءِ مرکز ءَ شورّ ءِ اوتاک ءِ زمہ واری میرل ءِ کوپگان دات اَنت۔
روان اِنت۔۔۔
