نِبشتہ کار: کوھی بلوچ
مرچی ما زوراک ءُ آئی ءِ پندلاں گِندَگ ءَ ایں کہ زروک ءَ گوں بلوچ راج ءَ چے کُتگ ، چے کنگ ءَ اِنت، ءُ چے کنگ لوٹ ایت۔ زوراک ءَ مرچی اگاں وتی پندل مَٹ کُتگ اَنت، گُڑا ترا اوں وتی پندل مَٹ کنگی اَنت، ترا اوں زروک بوگی اِنت، ترا اوں چارگ لوٹ ایت کہ تئی راج کُجام زِندگی ءَ گوں زِند گوازینَگ ءَ انت، آئی ءَ را زوراک گوں کُجام پندلاں وتی تھا آرگے جُھد کنگ ءَ اِنت ءُ آئی ءَ را چونیں تاوان دیگ ءَ ایں۔ ھر وُھد ءَ ترا گوں زوراک ءَ زوراکی کنگی اِنت، اگاں تو گوں زوراک ءَ زوراکی نہ کُت گُڑا زوراک تئی نام، تئی زُبان، تئی زمین، تئی دود ءُ ربیدگ ءُ تئی گار کنگ ءِ جُھد ءَ کنت۔
مرچی ترا اگاں پہ وانگ ءَ نئیلگ ءَ اِنت اے آئی ءِ مستریں پندل اِنت کہ گُلامیں راج وتی نام ءَ اوں مزانت چیاکہ اگاں یک راج ءِ بوان ایت ءُ در بہ بارت گُڑا آ الم وتی گُلامی ءَ مار ایت ءُ منی زوراکی ءَ سرپد بیت اِنت، گُڑا گُلامیں راج ءَ را گوں وانگ ءُ کتاباں نزدیک بوگی اِنت، وتی رھبر ءُ رَھشون زانگی اَنت، گوں وانگ ءُ وانَگجاہ آں نزدیک بوگی اِنت ءُ وتی راج ءَ را گوں کتاباں بندوک کنگی اِنت، اگاں مرچی تو وتی راج گوں کتاباں بندوک نہ کُت یا وتی راستیں ءُ تچکیں رھبر ءُ رَھشون پیش نداشت انت گُڑا اے گُلامی ءُ گُلامی یے جنگ داں دیراں بَرجاہ بیت ءُ دْراج کش بیت۔ پہ گُلامی یے ھلاس کنگ ءَ ترا وانگ لوٹ ایت ءُ سرپد بوگ لوٹ ایت کہ من چے ءَ گُلام کنگ بوت اوں ءُ منی گُلام کنگ ءِ مکسد چے بوتگ ءُ من ءَ پہ آجوئی ءَ چے کنگ لوٹ ایت۔
مرچی اگاں تئی راج دَگّ ءُ چاراھانی سرا کپتگ پہ وتی آجوئی ءَ، پہ وتی باندات ءِ رَکینگ ءَ توار چِست کنگ ءَ اِنت گُڑا ھمے کار ءُ ھمے توار زوراک ءَ را چہ زوراکی ءَ پْروش ایت ءُ نِزور کنت۔ گُڑا ترا اِدا تِپاک ءُ یک مُشت بوگی اِنت، ترا گوں زوراک ءَ دیم پہ دیم بوگی اِنت، ترا گوں زوراک ءَ چم میڈنگی ایں کہ من گُلامی یے منوگِر نہ اوں ءُ ترا پہ زوراکی ءَ نئیل ایں۔ اگاں ما اے لُکیں دُگنیا ءَ گوں ھُرتی ءَ بچاریں گُڑا تو زانے ءُ سرپد بائے کہ گوں زوراک ءَ چے ڈؤل کنگی اِنت ءُ آئی ءِ جوڈ کُتگیں پندلاں چے وڈ ءُ چے ڈؤل ھلاس بہ کن ایں۔ تو زوراک ءَ را اگاں ھلاس کنگ ءُ آئی ءَ را گار کنگ لوٹ ءِ گُڑا تِپاکی ءُ یکمُشی ھژدی اِنت۔
مرچی اگاں بلوچ راج ءِ داتگیں کُربانی آں ما بچاریں ءُ آئی ءِ پھمگے جُھدا بہ کن ایں گُڑا ما زانیں ءُ سرپد بائیں کہ کُربانی چے ءَ را گْوش انت ءُ کُربانی چے یے نام اِنت۔ بلوچ راج ءِ شھیدانی داتگیں کُربانی ءُ آھانی رِتکگیں ھون ءُ ھید، ھما مات کہ مرچی دَگ ءُ چاراھانی سرا پہ وتی گار ءُ بیگواھیں بچ ءَ چمے وداریگ اِنت اے کُربانی، ھما گُھار کہ پہ وتی سالوکیں برات ءَ وداریگ انت ءُ گوں زوراک ءَ جنگ ءَ اِنت اے کُربانی، ھما آریپیں پِت کہ گوں زوراک ءَ مرچی دیم پہ دیم اِنت ءُ نِزرور نہ انت اے کُربانی، ھما سرمچار کہ نہ شپ چاریت ءُ ناکہ روچ چاریت، نہ شریں وابے گِند ایت، نہ وشی ءُ ناکہ سکی آں گوں ھوار انت ءُ وتی زِندے واھِشت آں کُش ایت ءُ گوں زوراک ءَ جنگ کنت۔ اے دُرس راج ءِ داتگیں کُربانی اَنت کہ پہ وتی آوکیں باندات ءَ، پہ وتی زمین ءَ، پہ وتی شھدیں زُبان ءَ، پہ وتی دود ءُ ربیگاں، پہ گُلامی ءَ ءُ پہ آسراتیں زِندے ءَ کنگ ءَ اِنت اِش۔ گُڑا اے داتگیں کُربانی بِھ گار نہ بنت ءُ اے داتگیں کُربانی بلوچ راجدپتر ءَ سینگارگ ءُ ایر کنگ بنت۔
پندل سازیں، لگوریں ءُ ھونواریں دُژمن ءَ مُدام پھمگ ءِ جُھدا بہ کن کہ آئی ءِ پندل پہ منی راج ءَ چینچو توان بنت ءُ منی راج ءَ را کُجام رَنج ءُ گَماں گوں دُچار کن اَنت۔ زوراک نہ ایوک ءَ تئی زمین ءَ وتیک کنت، بَلکیں زوراک ءِ جُھد مُدام ھمیش بیت کہ تئی زمین، تئی زُبان ءُ تئی دود ءُ رَبیدَگ ءَ گار بہ کنت۔ چیاکہ کہ راجانی ھستی ءُ راجانی پجار ھمیش انت، اگاں اے گار بوت انت بِزانکہ راج نمان ایت ءُ راجانی نام ءُ نِشان گار ءُ بیگواہ بنت۔ گُڑا تئی جُھد مُدام ھمے بہ بیت کہ زروک ءِ پندلاں بہ پھم آں ءُ زروک ءَ چے تؤر گار بہ کناں ءُ آئی ءِ پْروش ورگے نِشانی چے بہ پھم۔ وَھدے کہ تو دُژمن ءِ پندلاں سرپد بوتے گُڑا ترا دُژمن بِھ نِزور کُت نہ کنت، سوب ءُ سوبمَندی تئیگ بیت۔
