نبشتہ کار: بْرمش شاشانی
شھید ھمید جان پنام شاھزیب جان مئے ورنایانی پد گیر ءُ راھشوں اَت کہ نمیران ءَ وتی زُبان ءُ راج بے کساس دوست اَت اَنت ۔ نمیران ءَ گوں وتی کُوم ءُ بلوچستان ءَ مھر اَت ءُ آئی ءَ وتی راج ءِ گُلامی ءِ ھلاپ ءَ جُھد کُت۔ شھید شاھزیب جان ءِ دل ءَ ھمے ھیال اَت کہ من وتی بلوچ راج ءَ گوں وت ءَ ھمراہ بکن آں۔ شھید شاھزیب جان ءَ گْوشتگ اَت کہ چہ مارا پد شُما مئے پد گیر اِت ءُ مئے کُوم ءِ راھشون ءُ راھبر شُما اِت۔ شھید شاھزیب جان ءَ گْوشتگ اَت کہ مارا بلوچستان ءِ ھاکانی پدگِیر زندگ کنگ لوٹ ایت۔
مُدام گْوشگ ءَ اَت “پہ بلوچستان ءَ انچیں مھرے دل ءَ اِنت کہ دانکہ امروز ءَ زندگ آں بلوچستان ءِ مھر مئے دل ءَ اِنت، مارا ھیال ءُ گَمسار بوگی اِنت۔ مارا راجی راھشون بوگ الّمی اِنت کہ ما وتی راجانی پدگیر اِیں۔ مارا ھمے جُھد کنگی اِنت کہ مئے کُوم ءُ راج چَہ گُلامی ءَ ولگوج بہ بیت، دومی کہ مئے بلوچستان سانکلاں بندیگ اِنت“
گْوزشت ئِے “مئے ورنا چہ وانگ ءُ زانگ ءَ بے ھیال بیتگ اَنت۔ مئے ورنا روچ پہ روچ سانکلانی ھمراھ بوگ ءَ اَنت، مارا ھمے جُھد کنگ لوٹ اِیت کہ مارا ھمے سانکل پروشگ لوٹ اَنت دانکہ ما گوں وتی امروز ءَ ھمے جُھد بکن اِیں کہ مئے بلوچستان آزات نہ بوتگ دانکہ مئے پادانی پادینک نہ پرشتگ اَنت ما وتی جُھد ءَ برجاہ کن اِیں”
“مارا پہ وتی راج ءَ شھید بوگی اِنت کہ مئے آیوکیں پدریچ چَہ ھمے تُرندیں سانکلاں آجو بہ بنت”
“مئے کُوم ھمے سرپد بہ بیت کہ ما وتی آجوئی ءِ راھ گپتگ کہ ما پہ وشّی راھی ءَ وتی امروز ءَ دیم ءَ بہ بر اِیں ۔
مئے بلوچستان زندگ بات، ما وت ءَ پہ وتی بلوچستان ءَ کُربان کنگ ءَ اِیں آجوئی ءِ روچ ءَ مارا الّم یات بکن اِت کہ ما شُمئے راھشوں بوتگ ایں۔ شالا بلوچستان آزات ءُ راجمستری منّوگریں ملکے بات”
