نبشتکار: چراگ بلوچ
براھوئی زُبان ھم مئے وتی راجی، ماتی ءُ شھدیں زبان اِنت مارا چو بلوچی ءِ وڑ ءَ براھوئی زبان ءِ ھم ھیال دارگی اِنت۔ براھوئی ھم مئے راجی زبان اِنت اگاں ما مروچی بچار ایں گڑا براھوئی زبان باز پُشت ءَ کپتگ ءُ گار ءُ بیگواھی ءِ نیمگ ءَ روگ ءَ انت۔ یکے وَ ھمیش اِنت کہ بلوچی ءِ وڑ ءَ براھوئی زبان ھم ماں وانگجاھاں وانینَگ نہ بوگ ءَ اِنت، دومی ما وت ھم براھوئی زبان ءَ نہ وان ایں ءُ نبشتہ نہ کن ایں، ما وت وتی راجی زبانانی ارزشت ءَ نہ زان ایں پمیشکا مئے زبان چو پُشت ءَ روان اِنت۔ انچوش کہ مروچی ما گندگ ءَ ایں کہ بلوچی زبان چہ گیشتر براھوئی زبان بیگواھی ءِ نمیگ ءَ روگ اِنت۔ مارا براھوئی زُبان ھم رکینگ لوٹ ایت، چو بلوچی ءِ وڑ ءَ براھوئی زبان ءِ واست ءَ جُھد کنگ لوٹ ایت، دیم ءَ برگ لوٹ ایت ءُ وانگ ءُ دربرگ لوٹ ایت۔
گڑا ما بہ پھم ایں ءُ بچار ایں مروچی براھوئی زبان چیرتر اِتگ، ءُ گار ءُ بیگواہ اِنت چی واست ءَ بیگواہ اِنت؟
پرچا کہ مئے ءُ شمئے نزوری اِنت پرچاکہ ما وت وتی زبان ءَ ھمے وڑ ءَ کنگ ءَ ایں ما وتی زبان ءَ نہ وان ایں ءُ نبشتہ نہ کن ایں ءُ وتی زبان ءِ ھبر نہ کن ایں، ما مروچی براھوئی ءُ بلوچی جاگہ ءَ اردو ءُ انگریزی ءَ دیم ءِ آرگ ءَ ایں بلے مارا ھچ سما نیست کہ مئے وتی زبان گار ءُ بیگواہ بوگ ءَ انت۔گِند ئے ھدا ءَ مارا بلوچی ءُ براھوئی وڑیں شوک ءُ زیبائیں زبانے داتگ بلے ما انگت ایشانی کدر ءَ نہ زان ایں۔ اے گپ نہ اِنت کہ اردو ءُ انگریزی مہ وان اِت بوان اِت بلے وتی زبان ءَ ھم بوان اِت نبشتہ کنگ بزان اِت وتی راج ءَ ھم بوانین اِت شپ ءُ روچ دگہ زبانانی سر ءَ مہ کپ اِت۔ بلکیں پہ وتی زبان ءَ ھم بہ جیڑ ات۔
من گوں نودربراں دستبدی کن آں کہ براھوئی زبان ءِ واست ءَ ھم جھد بہ کن اِت، براھوئی زبان ءِ واست ءَ دیوان ھم اڈ بہ کن اِت، نودربر براھوئی زبان ءَ بوان اَنت ءُ راج ءَ ھم سرپدی بہ دے اَنت۔ درونت نبشتہ بہ کن اَنت براھوئی زبان ءَ دیم ءَ بہ بر اَنت انچوش ما گندگ ءَ ایں مروچی مئے زبان وانگجاھاں وانینَگ نہ بوگ ءَ اِنت ھمے واست ءَ مئے زبان پُشت روان اِنت۔ اگاں بلوچی براھوئی ماں وانگجاھاں وانینَگ بوتین اَنت مروچی بلوچی ءُ براھوئی زبان گار ءُ بیگواھی ءِ نیمگ ءَ نہ شت اَنت بلے ما نوں بلوچی ءُ براھوئی زباناں وانگجاھاں وانینت کُت نہ کن ایں بلے وتی گوانکو ءِ تہ ءَ وتی زبان ءَ وت ونت کن ایں، وتی راج ءَ وانینت کُت کن ایں۔
من گُڈ سر ءَ گوں جھدکاراں ءُ زانتکاراں دستبندی کن آں کہ براھوئی زبان ءِ واست ءَ ھم دیوان اڈ بہ کن اِت ءُ براھوئی زبان ءَ بہ وانین اِت۔ وتی زبان ءَ دیم ءَ بہ بر ات۔ مارا اے زانگ ءُ سرپد بوگ لوٹ ایت کہ براھوئی ھم مئے وتی شھدیں زبان اِنت۔ باید ما براھوئی وت ھم بوانین ءُ وتی راج ءَ ھم بوانین ءُ سرپدی بہ دے ایں۔ اگاں مروچی ما بچار دگنیا ءِ آ دگہ راجاں وتی زبان آزمان ءَ بُرتگ ءُ سر کُتگ اَنت بلے ما وت وتی زبان ءَ ھبر ھم نہ کن ایں، دری زباناں گپ کن ایں دگہ زباناں نبشتانک نبشتہ کن ایں پمیشکا مئے ماتی زبان بلوچی ءُ براھوئی زبان گار ءُ بیگواہ بوگ ءَ اَنت۔ من گوں جھدکار ءُ نودربراں ھمے امیت کن آں اے نبشتانک ءَ وانگ ءَ رند وتی زبان واست ءَ جھد کن اَنت، وتی راج ءَ ھم وانینگ ءِ جھد ءَ کن اَنت، بلوچی ءُ براھوئی دیم ءَ بر انت
شالا بلوچ دیمروئی بہ کنات، بلوچ بات ات، تپاک بات اِت، یکمشت ءُ ھمکوپگ بات اِت۔ وتی زبان ءِ واست ءَ جھد بہ کنات اِت۔
