نِمدی یے پہ ڈاکٹر اللہ نِزر ءَ

نبشتہ کار: میرک بلوچ

سلام ءُ دروت واجو جان!

سلام ءُ دروت واجو جان!

اُمیت کناں کہ تو وش ءُ جوڑ بہ ئے ءُ وتی کاراں گوں گُلایش ئے، دُوا اِنت پاکیں ھاوند ترا مُدام وش بہ کنت۔

واجُل انوں کہ من چار پْرشتگیں گال پہ ترا ٹھینتگ ءُ نِمدی یے رنگ ءَ نبشتہ کنگ ءَ آں، اے نِمدی باریں ترا سر بیت یا نہ، اگاں بہ بیت کہ تو باریں وان ئے اگاں نہ، پرچا کہ تئی وتی کار انچو باز باں کہ منی وڑیں یک نابودے ءِ چار پْرشتگیں گال باریں تئی دیم ءَ کاینت یا نہ، بلے واجُل اگاں تو اے نِمدی ءَ وان ئے گُڑا بہ پھم کہ اے نِمدی تئی راج ءِ یک ورنایے ءَ پہ تو دیم داتگ کہ وھدے آ ودی بوتگ داں کسانی ءَ بہ گر داں مزنی ءَ انچیں جاورانی دیمپان بوتگ ءُ یک انچیں لوگے ءَ رُستگ کہ اُود ءَ بس تئی توسیپ ءُ ستا بوتگ، گوں تئی نام ءِ اِش کنگ ءَ مزن بوتگ ءُ اے اُمبر ءَ اتکگ، ءُ مرچی ترا گوں انچیں مھرے بوتگ ئے، تئی سر ءَ انچیں سِتکے داشتگ ئے کہ وتی براتے اگاں تئی نام ءَ پہ ھرابی بہ گیت گُڑا وتی برات ءِ جَنگ ءَ ھم سر نہ روت۔

واجُل!

 من زان آں تو ھمے گپّ باز وھد ءَ جتگ کہ کدی ھم پالاد پرست مہ بہ اِت، بلے اے بالاد پرستی یے نہ اِنت۔ بلکیں اے جھد ءِ آجوئی ءِ رھشونانی مھر ءُ شرپ اِنت، مرچی اگاں تو مئے رھشون مہ بوتین ئِے یک اِسپتالے ءَ یک لس ڈاکٹرے بوتین ئِے من بلکیں ترا زانتگ اَت، بلے منی دل ءَ تئی واستا اِنچو مھر نیست اَت۔ تو زان ئے پرچا؟ تو و ھما توئے من ھم ھما من آں، اے واستا کہ تو مرچی مئے رھشون، مئے رھبر ءُ مئے کبلہ ئِے اُستاد جان۔

واجُل!

 مرچی اگاں مئے جھد اے رنگ ءَ اتکگ ءُ سر اِنت تئی گنجیں مھنت ءُ اوپاراں آؤرتگ، ءُ کُلّیں شھیداں کہ پہ ما وتی تاسکیں ساہ ندر کُتگ اَنت، ءُ مارا ستک اِنت کہ تو وتی گُڈّی ساہ ءَ ھم پہ زمین ءِ جُھد ءَ ندْر کن ئِے۔

واجُل!

منی کسانی ءَ چہ بلائیں واھگے بوتگ کہ بس یک رندے گوں ترا دیوانے بہ کن آں، بس یک رندے گوں تو ھم نیاد بہ بہ آں، ترا چہ باز دربرگ لوٹ آں، جنگی رپک ءُ ھُنر، سیاسی جیڑھانی سر ءَ گپّ تْران، ترا سک باز جُست کن آں، ترا گوں دیر ءَ دیوان کن آں، ترا چہ چیزّے دربرگ ءِ جُھد ءَ کن آں۔

واجُل!

 اگاں وھد ءَ موہ دات گُڑا تو منی یک دیوانے ءَ وامدار ئِے، ترا الّم گوں من ءَ دیوانے کنگی اِنت۔ من زان آں اگاں تو اے نِمدی ءَ وان ئِے گُڑا کمّو بچکندے ءُ گْوش ئِے کہ راج ءِ توکا نیم ساریں ورنا ھم باز اِنت، اگاں نِمدی ترا دست کپت گُڑا ھیال ءُ ترانگ ءَ الم ببو۔

تئی کستر: میرک بلوچ