نبشتہ کار: کوھی بلوچ
ما مُدام گِندگ ءَ اِیں کہ گُلامیں راجانی سر ءَ ریاست زوراکی ءُ آیانی چُکچینی ءَ کنت، آیاں چہ راج ءَ دور ءُ گِستا کنت۔ آیانی دماگ ءِ تہ ءَ لھتیں وسواس کار اِیت کہ دماگی نادْراہ جوڑ بہ بہ انت، مرچی من وتی بلوچ راج ءَ ھما جاہ ءَ گِندگ ءَ اُوں کہ اے کار منی راج ءَ سد سال اگاں پیسر بہ کُت اِیں بوت کنت مرچی مئے زُبان، زمین ءُ دود ءُ ربیدگ ریاست ءَ اے ڈول پادمال نہ کُتگ اِت اَنت۔ مرچی اگاں ریاست پاکستان بلوچ ءَ را گوں اے ڈولیں ءُ وت جوڑ کُتگیں کانوداں گوں بندوک کنگ ءَ اِنت، اے آئی ءِ نازانتی ءُ کم پھمی اِنت۔
انچوش کہ ما پیسر ءَ اوں گْوشتگ کہ بلوچ راج نوں وتی رھبر، وتی رھشون، وتی بد ءُ نیک، وتی مال ءُ مڈّی، وتی زُبان، وتی زمین، وتی دود ءُ ربیدگ ءَ شر زانت ءُ سرپد اِنت، گُڑا اے اے ڈولیں راج ءَ را ھِچ وڑیں زوراک ءُ تاگت داشت کُت نہ کنت، پرچا کہ یک بنی آدمے ءِ مستریں چیز آئی ءِ پِگر اِنت۔ آئی ءِ مارشت اِنت کہ من ءَ را چے کنگی اِنت، من چے کُتگ ءُ منی گوم ءَ چے بوَگ ءَ اِنت۔
مرچی ریاست ءَ وت وتی بے سوبی ءِ جار جتگ کہ من گوں بلوچ راج ءَ جنگ کُت نہ کناں، گپ اے نہ اِنت کہ ریاست دپ ءُ زُبان بہ کنت کہ منی گوم ءَ جنگ نہ بیت اِنت۔ آئی ءِ بے سوبی ءِ نشانی مرچی دُگنیا ءِ دیم ءَ پدّر اِنت کہ آ چہ بلوچ راج ءِ توار ءَ تُرس اِیت، آ چہ بلوچ راج ءِ مُچی ءَ تُرس اِیت، آ چہ بلوچ راج ءِ ھما چُک ءَ تُرس اِیت کہ آ انگت ھبر نہ زانت یا وتی نام ءَ اُوں نہ زانت۔
باج بروک بلوچ راج اِنت، اگاں کسے وتی راج ءَ بہ زانت کہ منی راج کے اِنت، منی یکمُشت ءُ تِپاک بوَگ پہ راج ءَ چینچُکیں ارزشتے دار اِیت ءُ پہ زوراک ءَ چینچُکیں پْروش ءُ تاوانے بیت۔ وھدے کہ تو یک ریاستے ءَ را پْروش دیگ لوٹ ئے گُڑا تِپاکی ھژدری اِنت، ابیدے تِپاکی ءُ یکمُشت بوَگ ءَ ھِچ نہ بیت اِنت۔
اگاں اے کار مرچی من ءُ تو نہ کُت گُڑا باندا اے مہ گْوش اِیں کہ من گُلامیں زندے گْوازینگ ءَ اُوں یا منی راج گُلام اِنت۔ اے ھبر ءَ ما مُدام کن اِیں کہ زیکّیں روچ ءَ مئے راج ءَ اگاں جنگ بہ کُرت اِیں مرچی ما گوں اے زِند ءَ زِند گْوازینگ ءَ نہ اِت اِیں۔ گُڑا اے مئے پرز بیت کہ ما وتی کار ءَ پہ دومی ءَ چَگل مہ دے اِیں کہ منی کوپگ سُبک بہ بیت اِنت۔
پرچا کہ زمہ واری ءِ پیلو کنگ مارا گوں مئے لیکہ ءَ ھمگْرنچ ءُ منزل ءَ نزّیک کنت، اگاں ناں بے کاری مارا منزلے نہ بکش اِیت کہ ما دمے ساسار ءُ بُندر بہ کن اِیں۔ پمیشکا مارا اَچ وتی راجی زمہ واری ءَ آشنا ءُ پُرکار بوَگی اِنت، جزمان سوب مئیگ ءُ پْروش بدواہ ءِ بیت، بلے تِپاک ءُ یکمُشت بوَگی الم اِنت۔
” پادا پادا بلوچ پادا پادا
زیر تیر ءُ تُپنگاں پادا “
