نمدی یے پہ شھید دوستا مھمود ءَ  

نبشتہ : اکتر ندیم بلوچ

دوست پل!

دوست پل،  جگر۔ ابید ء  تو ھرچ چیز ناسرجم اِنت۔  نپس ھم کامل نہ اِنت؛ سنچ، زانت، سسا، شائری، بلوچی، درست۔

گْوش ئے زمانگ اوشتاتگ ، ندارگ تچگءَ اَنت۔ ھچ چیز وتی چھرگ ءَ نہ اِنت۔ بے رنگی، بے بْرمشی،  بے تاگتی، پد ءَ تاکریچ۔۔۔۔ تاکریچ کہ من ءَ اچ سوگات ءِ ھمراھیءَ پد دوست بوتگ۔ اِشک کرتگ گوں تاکریچ ءَ، شیئر نبشتگ۔ بلے نو تاکریچ گْوش ئے ھما تاکریچ نہ اَنت۔  ابرم ءِ درستیں رنگ برگشتگ اَنت۔

دوست پل، تو وت ءَ را سرجم کرت بلے پہ ما وَ شر رنگیانی درستیں داب بے تام کرت اَنت۔ چوناھا باز بر ءَ دل گْوش ایت ترا بہ جیڑ،  ترا سرپد بوگ ءِ کوشست بہ کن بلے اندر ءِ انسان نزور تر ایت کہ تئی کجام مھر چوش بے سنگ اِنت کہ ندءِ شاھیم ءَ میزان بہ بیت۔  ھچ وڑ ءَ اگل اڑگءَ نہ اِنت۔  نگبھت، تو  مردم انچوش ھبرگ کرتگ اَنت۔

ھرکس ءَ کہ ترا یکبرے دیست بزاں تو بھا زرت۔ من گندئے ترا ھر وھدءَ گْوشت سرسائی، تو برانز گپت ئے۔  پد ءَ ساھتے ملور بوت ئے ءُ وتی کماش ءِ کسہ آورت اَنت۔ بلے تئی ھمے یکیں نزورری کہ من گوں تو مسکرا کرت تو  بیوار بوت ئے۔ سوگات بھتاور اِش ھم اچ من پل اِت۔ منی ھم سرسائی ءِ  بوگ گواہ کرت اَنت۔  پد ءَ من ءُ تو یکیں کیل ءَ بوت ایں۔ 

دوست پل، ترا یاد اِنت گڈی ھال؟  من ءَ یات اِنت۔  نہ گوش آں۔ زند ءِ جنگجاہ ءَ تئی ایمان پھتہ کرتگ اَت۔ مئے وڑیں نزوراناں باریں کج ءَ کج ءَ کوپگ دات ءُ چہ گپچلاں کش اِت۔  چوناھا دنیا ءِ باجواں دیری ببا داتگ اَت، اگاں تئی وڑیں کوہ بالادانی کوپگ مہ بوتین اَنت۔

دوست پل!گڈ سرءَ اے سرسائی اچ تو یک پنڈگے لوٹ ایت۔۔۔ بس تاکریچ ءِ شر رنگیاں واتر بہ کن۔ اچ من تاکریچءَ مہ پُل، دوست پل۔

مھر  پہ لما نجمہ ءُ درستیں شھیداں۔