دو دانک پہ بلوچی زُبان ءِ وانوکاں

نِبشتہ کار: کوھی بلوچ

ما ھر وھد ءَ گْوش اِیں کہ ”بلوچی مئے وتی شھدیں زُبان اِنت“ بلے پہ بلوچی زُبان ءَ چے کُتگ ءُ چے کنگ ءَ اِیں؟ ایوک ءَ زُبان ءِ بوگ المی نہ اِنت کہ منی زُبان ایش اِنت، من وتی زُبان ءَ ھبر کُت کن آں، من وتی زُبان ءَ نبشتہ کُت کن آں۔ اے یک راستی یے کہ بے زُبان ءَ بنی آدم سرجم نہ انت ءُ آئی ءَ را بے زُبان ءَ کس نہ زانت، بلے یک راجے ءَ را زُبان بہ بیت ءُ انگت وتی ماتی ءُ راجی زُبان ءَ مہ زانت تو گُڑا ھمے سرپد ببو کہ آ اے دُگنیا ءَ ھما ھُشکیں دار اِنت کہ رمیزاں گِپتگ ءُ کس آئی ءَ نہ زور اِیت بزاں درد نہ وارت۔

ما اے ھبر ءَ زان اِیں ءُ سرپد اِیں کہ بلوچی مئے ماتی زُبان اِنت، بلے ما پہ بلوچی زُبان ءَ چینچو کار کُتگ ءُ چینچو کار کنگ ءَ اِیں؟ ما بلوچی ءَ ھبر کُت کن اِیں بلے نبشتہ کُت نہ کن اِیں، نِبشتہ کُت کن اِیں بلے نبشتہ کُتگیں ھما لبز وت ماں وت جَنگ ءَ اَنت کہ من اِد ءَ پیم نہ باں ءُ منی جاہ اے نہ اِنت۔ گُڑا پہ زُبان ءِ ھبر کنگ ءَ من ءُ وتی زُبان ءَ دیم ءَ بُرت نہ کن آں۔

اے راست اِنت کہ گُلامی انچیں وبالے زُبان ءَ گار کناں کنت، بلے زُبان ءَ را من ءُ تو دیم ءَ بریں۔ اے منی ءُ تئی پرز اِنت کہ وتی زُبان ءَ گار بوَگ ءَ میل اِیں، وتی زُبان ءَ گوں مھر بہ کنیں، آئی ءِ سر ءَ کار بہ کنیں، وتی زُبان ءَ پٹ ءُ پول بہ کنیں، وتی گْونڈلاں سرپد بہ کنیں کہ مئے ماتی زُبان ءِ ارزشت چے اِنت؟ گُڑا من ءُ تو دُگنیا ءِ دیم ءَ پہ نازے گْوشیں کہ ”بلوچی مئے وتی شھدیں زُبان اِنت“۔

ھما نودربر کہ وانگجاہ ءَ وانگ ءَ اَنت آیانی پرز اِنت کہ گوں وتی زُبان ءَ نزّیکی بہ کن اَنت، وتی زُبان ءَ نبشتہ بہ کن اَنت، وتی زُبان ءَ ماں دری زُبان ءَ رجانک بہ کن اَنت ءُ وتی راج ءَ بہ گْوشاں ءُ سرپد بہ کن اَنت کہ پہ زُبان ءِ گار نہ بوگ ءَ مارا چے کنگی اِنت۔ ھما اُستاد کہ بلوچ راج ءَ را دُگنیا ءِ دیم ءَ گِندگ لوٹ اِیت گُڑا آئی ءَ را وتی نودربر وتی ماتی زُبان وانینگی ءُ سرپدی دیگی اَنت، پرچا کہ ریاست بِھ نہ لوٹ اِیت کہ گُلامیں راج بہ وان اِیت ءُ دیمروئی بہ کنت، گُڑا اے ھما اُستاد ءِ پرز اِنت کہ وتی راج ءَ کُج ءَ بارت ءُ آئی ءَ را کُج ءَ چارگ لوٹ اِیت۔

زُبان تئی پجّار اِنت، اگاں تو اے پجّار ءَ گار بوگ ءَ نیل ئے گُڑا وتی راج ءَ زُبان ءَ گوں نزّیک بہ کن، آئی ءَ را گوں بلوچی کِتاباں بندوک بہ کن، آئی بلوچی زُبان ءَ نِبشتہ کنگ ءِ سر ءُ سوج بہ کن، گُڑا تئی زُبان زندگ بیت۔ گْوش اَنت کہ راجی زبان ءِ ￵دیمروئی سرجمیں راج ءِ ￵دیمروئی اِنت، گُڑا بیا پہ ھمے کار ءِ کنگ ءَ وتی زانت ءُ وھد ءَ کار بندیں کہ راجی زبان ءُ مئے ایردستیں راج اَچ پدمنتگی ءَ در بئیت ءُ دیمروئی ءِ پدیانکاں سر بہ بیت۔

بلوچ راج ءُ شھدیں بلوچی زُبان زِندگ بات