سینزدھمی بھر
نبشتہ; ھلیل بلوچ
من ءَرا پکر وتی بزگر ءُ شپانکانی
من ءَ را بزّگیں ملّاڑ ءُ جانشوانی گم اِنت
منا ھیال گْور اِنت کُل بلوچ پرزند ءِ
لھتیں دمان ءَ رند ما لجّے ءِ بازار ءِ تہ ءَ اِت اِیں کہ میرل پہ سامان ءِ گِرگ ءِ ھاترا دُکّان ءِ تہ ءَ شُت، من ڈنّ ءَ چو ایپ سی ءِ کارندھانی وڑا پوزیشن گِپت ءُ اوشتات آں۔ میرل ءَ لھتیں وردنی سامان گِپت ءُ ڈنّ ءَ در آھت۔ منی گِندگ ءَ گوں کندگے جت ئِے، منی کش ءَ آھت سُک سُک وڑا گُشت ئِے “یار! چَٹ چو پوزیشن مہ گِر، اے مھلوک مئے جند ءِ اِنت، تھنا شیوار بہ بئے بس۔”
منی اولی بر اَت کہ چَٹ سر زاھِر ءَ توپک ءَ گوں بازار ءِ تہ ءَ اِت آں، من سرپد بُوّگ ءَ نہ اِت آں کہ چے وڑا مھلوک ءَ گوں پیش بوگی اِنت۔ من چارِت مھلوک ءِ نیمگ ءَ پد ءَ میرل ءِ نیمگ ءَ چارت کہ چہ یک دُکانے ءَ در کَپتءُ دومی دکان ءِتہ ءَ پُترت۔ مھلوک ھم بے تُرس ءُ ساھار ءَ میرل ءِ کرّا آیان اِت اَنت ءُ میرل پہ مھرےبچکندگے ءَ آھانی دست دْروت ءَ گِپت اَنت، مھلوک ءَ زانتگ اَت کہ اے توپک ھماھانی جِند ءِ رکّ ءِ ھاترا سرمچارانی بڈّا اِنت۔
لجّے ءُ شورّ پارود ءِ مھلوک ءِ مھر پہ بی ایل ایپ ءِ سنگتاں سکّ زیات اِنت گُڑا اے میرل ءِ وڑیں مھروانیں سنگتانی جُھد ءِ برورد اِنت، من مھلوک ءِ مھر دیست تہ من چٹ دگہ دنیایے ءَ سر بوت آں۔
ما راشن گِپت ءُ درکپتیں۔ لجّے ءِ دگّ ءِ سرا ورنا ءُ کماش اوشتاتگ اِت اَنت، (بلوچستان ءِ کوچگانی زیبائی ھمیش اِنت کہ بیگاہ ءِ وھد ءَ ھر کسے وتی کاراں گیشّینیت ءُ درکپیت یکّے دومی ءَ گوں مجلس ءُ دیوان کنت)
میرل ءِ مھر پدّر بُوھان اِت انت کہ اگاں 12 سالی گْونڈوئے یاں کہ 70 سالی کماشے دگّ ءِ نزّیک ءَ بوتیں میرل الّم مُتر داشت ءُ دست دْروت کُرت ءُ رُکست بوت ھالانکہ مئے سپر سکّ باز پش کپتگ اَت ءُ مارا دیر ھم بوتگ اَت بلے بلوچ راج ءِ ھاترا مُدام میرل ءِ کرّا وھد است اَت۔
ما لجّے ءِ تہ ءَ رھادگ اَت ایں کہ چہ پُشت ءَ یک مُترے گوں تیزی ءَ مئے نیمگ ءَ آیگ ءَ اَت، من پھم نہ کُرت کہ چونینے پمشکہ من توپک چہ کوپگ ءَ کشّ اِت ءُ دست ءَ کُرت۔ میرل سرپد بوت جُست ئِے کُت “چے یے؟” من گُشت “چہ پُشت ءَ مُترے گوں تیزی ءَ آیگ ءَ اِنت۔” میرل پُشت ءَ چکّ جَت ءُ گُشت “پریشان مہ بئے! ھمے دمگ ءِ مردُمے، الّم ءَ کارے است ئِے۔”
ھمے مُتری ءَ مارا گْوازینت ءُ دیم پہ بڈّو ءِ کور ءِ تہ ءَ ایر کَپت، آئی ءَ چہ پَد ما ھم کور ءِ تہ ءَ ایر کپتیں چاراں ھمے مرد اوشتاتگ۔ میرل ءَ مُتر داشت دْروت درھبات ءَ رَند ھمے ورنا ءَ وتی پجّار کُرت کہ من ڈاکٹر اھمد نواز ءِ سنگتے آں۔ پدا منی نیمگ ءَ چارِت ءُ گُشت ئِے یک نیمگے بیا من ءَ کارے اَست۔
میرل گُشت “ھمدا بُگُش ترا چے کار ءُ کلوھے است؟”
آئی ءَ درّائینت “بی ایل ایپ ءَ ھاران ءِ ڈسٹرکٹ چئیرمین ءُ دومی کونسلر دزگیر کُرتگ اَنت کہ لجّے ءِ مھلوک ءِ مھمان بوتگ اَنت پمشکا مھلوک چہ شُما سکّ بیزار اَنت۔”
گُڑا میرل سکّ زھر گِپت ءُ گُشت ئِے
روان اِنت
