شھید ارب نواز ۔ ارپ، جھانزیب جان
نبشتہ کار: بْرمش شاشانی
منی پُلءُ وشکندیں بْرات تو مارا تھنا کُت۔ چہ تئی شھید بوَگ ءَ پد ما ھما ایں کہ تھنا ءُ تباہ ایں۔ ما چہ وتی امروز ءَ بیزار ءُ تھنا اِیں۔ بے تو ھچ وش نہ بیت ، بے تو اِے دمک ءُ در وش ھم نہ بنت، بے تو اِے مات ءُ پِت ،لاڑوک ءُ بانُکیں گْوھار ءُ برات دْراہ پُرسیگ اَنت۔ منی امروز ءِ ھما گم ءُ ساز باز اَت اَنت کہ تئی شھید بوَگ ءَ مئے یک مزنیں وتنے ویران بیتگ۔
بیا پد ءَ بکن واتر شیرزالیں مات ءُ پِت تئی ارسیگ اَنت ءُ تئی راھچار اَنت کہ منی ورناہ کَدین واتر پد ءَ وتی لوگ ء کیت؟
گْوھارانی دل ءُ جَگر آپ اَنت ، کہ کدین کیت واتر پد مئے وشکندیں ورنا؟ شھید، جھانزیب جان تئی روگ ءَ منی میتگ پہ من وش نہ اِنت۔
بے ترا من ءَ چنڈّ دنت اِے شاشان ءِ سیاھیں بام وش نہ بیت۔ بے ترا شاشان ءَ ھم وش نہ بیت۔ شاشان اوں پہ تو ارس گْوارگ ءَ اِنت۔ نئی شاشان ءِ پُل پہ تو ھُشک اَنت دوبر تو پد ءَ پہ وتی شاشان ءَ واتر بکن کہ پہ تو ویران اِنت ءُ ھچ نہ گواہ اِیت۔ اِے شاشان ءِ سینگ ءَ بے تو مارا ھچ وش نہ بیت بیا بکن واتر پُرسیگ اِنت پد ءَ دوبر شاشان ۔
شھید جھانزیب جان برو کہ تئی جاگہ گپتگ اَنت ورنایاں، منی راج ءِ راھشوں منی ھمراہ ءُ منی وشکند شھید بوتگ پہ سرڈگار ءَ تئی پہ مکھیں ماتاں سر کُربان کُتگ مئے وشکنداں وتی
من سلام کناں وتی پُلیں بلوچستان ءِ شھیداں کہ آیاں پہ وتی مکھیں ماتیں وتن ءَ وتی ساہ ءُ جان کُربان کُتگ۔
بلوچستان ءِ راھشوں اَنت ورنا۔
