نبشتہ کار: چراگ بلوچ
بلوچی زبان مئے وتی شھدیں زُبان اِنت گُڑا باید اِنت کہ ما وتی زُبان ءِ ھیال ءَ بہ دار اِیں، وتی زبان ءَ گار ءُ بیگواہ مہ کن ایں۔ باید اِنت ما وتی زُبان ءَ دوست بہ دار اِیں کہ زبان راجانی ھستی ءُ پجّار اِنت۔ اگاں ما بلوچی وانگ ءُ نبشتہ ھیل نہ ایں گُڑا درونتاں وانان ءَ وتی زبان ءِ وانگ ءَ ھیل کن اِیں ءُ نبشتہ بہ کن ایں۔ انچوش کہ ما سرپد اِیں کہ مئے زُبان گار ءُ بیگواہ بوگ ءَ اِنت۔ اگاں ما مرچی بہ چار اِیں بلوچی وانگجاھاں وانینگ بوگ ءَ نہ اِنت پمیشکا مئے نودربر بلوچی وانگ ءُ نبیسگ نہ زان اَنت۔ دومی بلوچی چوشیں کتاب اد ءَ دست نہ کپ اَنت کہ یکے بہ وان اِیت۔
بلے مرچاں مئے کر ءَ باز آسراتی ھست اگاں مئے دل بہ لوٹ اِیت گڑا وتی گوانکو ءِ تہ ءَ یک ھپتگے ءَ بلوچی دربر این ءُ نبشتہ کنگ ءُ وانگ ھیل کن ایں بلے مئے ناسرپدی ءَ بچار ما وتی زبان وت ھمے وڑ کُتگ بلے پرچا؟ پرچا کہ ما وتی زُبان ءَ وت گار ءُ بیگواہ کنگ ءَ ایں چی ءَ کہ ما وتی زبان ءَ وت گپ ءُ تران نہ کن ایں، وتی زبان ءَ نبشتہ نہ کن ایں ما وتی زبان ءِ وت کدر ءَ نہ کن ایں۔ راستی وَ ایش اِنت کہ ما وت ءَ دگہ زبانانی گُلام کُرتگ ءُ وتی زُبان گار ءُ بیگواہ کُرتگ، بلے مارا دگہ زبانانی گُلام بوگی نہ اِنت بلکیں مارا وتی زُبان ءِ ارزشت زانگی اِنت ءُ وتی زُبان ءَ پہ جھد کنگی اِنت، زبان دیم ءَ برگی اِنت۔
اگاں ما پہ وتی زُبان ءَ جھد نہ کُرت۔ گڑا مئے زُبان پشت کپت اِیت پمیشکا مارا وتی زُبان وانگ ءُ دربرگی اِنت ۔ مارا وتی زُبان دوست دارگی اِنت۔ مارا وتی زبان ءَ گپ ءُ ھبر کنگی اِنت، مارا وتی زبان ءَ نبشتہ کنگی اِنت۔ مارا وتی زبان وت وانگ ءُ دربرگی اِنت ءُ وتی آیوکیں پدریچ ھم وانینگی اِنت۔ اگاں مرچی ما بہ چار اِیں دگہ زبانانی مردم چون وتی زبان ءَ گون مھر کن اَنت ءُ وتی زبان ءَ گپ ءُ ھبر کن اَنت وتی زبان نبشتہ کن اَنت ۔ وتی زبان انچو دوست دار اَنت گڑا ما پرچا وتی زبان ءَ دوست نہ دار اِیں؟ گِند ئے مارا ھم وتی زبان دوست دارگی اِنت، مارا ھم چو آدگہ راجانی وڑ ءَ وتی زبان مھر دیگی اِنت ءُ وانگی اِنت ۔ مرچی ما پہ اردو ءُ انگریزی ءِ وانگ ءَ کُجا کُجا رو ایں ءُ اردو ءُ انگریزی دربر اِیں ۔ بلے وتی ماتی زبان مارا ھمد ءَ مئے گوانکو ءِ تہ ءَ وانینگ بوگ ءَ اِنت بلے ما انگت ءَ نہ وان ایں ما پہ دگہ زبانانی وانگ ءَ چنکس جھد کن ایں بلے مئے وتی ماتی زبان مارا ھمد ءَ مئے گوانکو ءِ تہ ءَ وانینگ بوگ ءَ اِنت بلے ما انگت نہ وان ایں۔ سک بژن بیت وھدیکہ مئے راج ءِ وانِندہ گْوش اَنت “بلوچی ناں وانگجاھاں وانینگ بیت ءُ ناں کہ بلوچی زبان ءِ شریں کتاب ھست اَنت گُڑا ما وتی راجی زبان ءَ چہ کجا دربر اِیں”
بلوچی بِلّ ئِے وانگجاھاں وانینگ بوگ ءَ نہ اِنت بل ئِے بلوچی ءَ شریں کتاب نیست پہ وانگ ءَ بلے بلوچی وانگ سک آسان اِنت اگاں مئے دل بہ لوٹ اِیت گڑا یک ماھے ءِ تہ ءَ بلوچی وانگ ءُ نبشتہ کنگ ءَ زبر بہ اِیں۔ مارا دل پروش بوگی نہ اِنت مارا جھد کنگی اِنت دیم ءَ روگی اِنت وتی زبان دیم ءَ برگی اِنت ۔
سلامت بات اِت، شالا راجی زُبان ءِ جُھدکار ءُ ھزمتکار بِہ بات اِت، بلوچ راج شالا وت ماں وت تپاک، یکمُشت ءُ ھمدست بات، بلوچ ءُ بلوچی شالا دیمروی بہ کنات
