نِبشتہ کار: کوھی بلوچ

سیمی ءُ گُڈی بھر

سے روچ ءَ پد ھور ءَ بس کُت، جمبر اوں نیست ات مارا سپرے ءَ روگی اَت سنگتاں گُشت کہ مرچی ھور اوں نہ انت گُڑا مرچی در کپ ایں شرتِر انت، بوت کنت باندا پد ءَ ھور بہ بیت۔ ما وتی مڈی بست انت ءُ دیم پہ سپر ءَ رھادگ بوت ایں۔ چار ساھت ءَ پد ما وتی جاہ ءَ سر بوت ایں سنگتے ءَ گُشت کہ مرچی نِند ایں باندا در کپ ایں، اے جاہ اوں پہ نِندگ شوک اِنت اگاں ھورے بہ بیت کُڈے ھست۔
کُلیں سنگتانی جُست ءَ پد ما ھمے کُڈّ ءَ داشت ما وتی شپ ءُ روچ ءِ ورگ شر کُت انت ءُ دار ھم چت ءُ ایر کُت کہ بوت کنت شپ ءَ ھور بہ بیت۔۔
روچ کوھاں رُکست کنان ءُ دیم پہ شپ روگ ءَ اَت، مُرگ اوں پہ وتی وابجاھاں روگ ءَ اِت انت، ھور ءَ پد مور اوں وتی چِتگیں مڈیاں پہ وتی ھونڈاں بَرگ ءَ اِت انت ءُ ما چاریں سرمچار اِت انت کہ پہ وتی آؤکیں باندات ءِ ھاتِر ءَ سارتیں شپے ءِ وداریگ اِت ایں۔
من سنگتے ءَ را جُست کُت۔
”باریں سنگت ھما پیسری ئیں جاہ ءَ انت یاکہ اوتاک اِش مَٹ کُتگ؟“
”اناں سنگتاں وتی اوتاک مَٹ کُتگ“ سنگت ءَ منی جُستے پَسّو دات۔
من بَٹ کش ات ءُ سنگتانی دیم ءَ دات کہ ور ایں پد ءَ وپس ایں گوں بَٹے درکنگ ءَ ھور ءَ پد ءَ ایر دات، اے زِمستانی ئیں شپ گوں ھور ءُ سارتی ءَ گْوست۔
سُھب کہ بوت من چاھے پِر کُت ءُ سنگتے ءَ دال زُرت پہ آرت ءِ تَر کنگ ءَ شُت۔
”من گڑا روان گوں سنگتاں ھال کناں بوت کنت سنگت اِد ءَ مہ بنت، شُما ورگ شر کن ات پد ءَ بیا اِت من دیم ءَ اوشتاتگ اوں“ سنگتے ءَ من گُشت۔
”شریں کُربان اوں تو برو“ من سنگت ءَ را گُشت۔
ما ورگ شر کُت ءُ دیم پہ سنگتانی نیمگ رھادگ بوت ایں، سے ساھت ءَ پد ما سنگتانی اوتاک ءَ سر بوت ایں، گوں سنگتاں ھال ءُ اھوال بوت۔
”ھال کن باریں چوں کُتگ ھور ءَ شُمارا؟“
من سنگتے پَسّو دات۔
”ھور سک وش ات بلے ھما اولی روچ ءَ کمے بیوار بوت ایں کہ دار نہ بوتگ“
”ھال کن میرو گِندگ نہ بیت؟“ من سنگت ءَ را جُست کُت۔
”ھَو میرو سپرے ءَ شُتگ“ سنگت ءَ من ءَ پَسّو دات۔
چارمی روچ ءَ پد سنگتے شُت پہ نِٹورک کہ گوں سنگتاں ھال کناں دمگی چے چال ھست انت دُگنیائی چے ھال ھست۔۔
چار پنچ ساھت ءَ پد سنگت چہ نِٹورک ءَ آتک انت، بلے سنگت کندگ ءَ گوں پیداک انت۔
سنگت ءَ گُشت۔
”نوکیں ھالے، بلے ھال ءَ چہ پیسر منی دپ ءَ شیرکن بہ کن نوں ھال ءَ دیاں“
”ھال ءَ بہ گوش تئی دپ شیرکن بیت“
سنگت ءَ گُشت۔
”پِدائی یے بوتگ“
؟زوت بگوش کے انت؟“ سنگتے ءَ گُشت۔
”میرو ءَ پِدائی کُت“ سنگت ءَ پَسّو دات۔
”کُجام میرو………….؟“
”مئے میرو۔۔۔۔!!
سنگت ءَ پَسّو دات۔
مئے اوتاکے سنگت“
”اڑے کُربان اڑے کُربان میرو“
دْراھیں سنگتانی دپ ءَ ھمے یکیں ھبر اَت۔۔۔۔